نماز یکی از فرایض واجبی است که در دین اسلام برترین عبادت شناخته شده و غفلت در اقامه آن از گناهان بزرگ شمرده می شود. اقامه نماز پنجگانه (صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشا) دارای شروط بدیهی است که با بلند شدن بانگ اذان، مومن موظف است در اسرع وقت ادا کند. زمانی که انسان در سفر است یا از وطن خود خارج شده است می تواند با توجه به شروط لازم نماز خود را به صورت شکسته (دو رکعت) بخواند. زمانی که انسان هشت فرسخ یعنی 44 کیلومتر از شهر خود دور شد نماز او شکسته می شود.
روش های شکسته خواندن نماز
به طور کلی 8 شرط برای شکسته خواندن نماز وجود دارد:
- آنکه سفر او کمتر از هشت فرسخ شرعی نباشد
- آن که از اول مسافرت قصد هشت فرسخ را داشته باش
- آن که در بین راه از قصد خود برنگردد
- آن که نخواهد پیش از رسیدن به هشت فرسخ از وطن خود بگذرد، یا ده روز یا بیشتر در جایی بماند
- آن که برای کار حرام سفر نکند
- آن که از صحرانشینهایی نباشد که در بیابانها گردش می‌کنند و هر جا آب و خوراک برای خود و حشم‌شان پیدا کنند می‌مانند و بعد از چندی به جای دیگر می‌روند.
- آن که شغل او مسافرت نباشد
- آن که حد ترحض برسد یعنی از وطنش یا جایی که قصد کرده ده روز در آن جا بماند، به قدری دور شود که دیوار شهر را نبیند و صدای اذان آن را نشود.
حکم نماز جماعت برای مسافر
اگر امام جماعت نماز چهار رکعتی می خواند مسافر ابتدا باید نماز را به جماعت نیت کرده و پس از اتمام دو رکعت سلام بدهد و نمازش را تمام کند یا می تواند در دو رکعت دیگر امام جماعت، نماز دیگری به نیت واجب یا قضا اقتدا کند. بعد از آن مسافر می تواند با خواندن حمد و سوره(درصورتی که فرصت نشود حمد به تنهایی) به رکوع امام برسد. توجه داشته باید که اگر مسافر فرصت خواندن حمد و سوره را ندارد، بعد از اینکه امام به رکوع رفت، او باید نیت کرده و به رکوع برسد و همان رکعت اول برای او محسوب می شود. در رکعت چهارم امام که رکعت دوم مسافر است باید حمد و سوره خوانده شود و بقیه نماز را به جماعت ادامه داده و در انتها با امام سلام نماز را ادا کند.
