معروف ترین شعرهای پروین اعتصامی

پروین اعتصامی در طول زندگی کوتاه مدتش حوادث مختلفی که وی را شدیدا تحت تاثیر قرار دهد، تجربه کرد. در این مطلب از آسمونی مجموعه اشعار پروین اعتصامی با موضوعاتی مانند ازدواج، عشق، پدر و … را با اشعار کوتاه و بلند آماده کرده ایم.

مناظره بین نخود و لوبیا

نخودی گفت لوبیایی را

کز چه من گردم این چنین، تو دراز؟

گفت ما هردو را بباید پخت

چاره‌ای نیست، با زمانه بساز

مناظره‌ای بین سیر و پیاز

سیر یک روز طعنه زد به پیاز

که تو مسکین چه‌قدر بدبویی

گفت از عیب خویش بی‌خبری

زان ره، از خلق عیب می‌جویی

ازدواج

پروین ازدواجی ناموفق داشته و تا پایان زندگی اش هرگز درباره این ازدواج با کسی صحبت نکرده. از او تنها سه بیت شعر در واکنش به این رخداد باقی مانده است:

ای گل تو ز جمعیّت گلزار چه دیدی؟

جز سرزنش و بدسری خار چه دیدی؟

رفتی به چمن لیک قفس گشت نصیبت

غیر از قفس ای مرغ گرفتار چه دیدی؟

ای شمع دل‌افروز تو با این همه پرتو

جز مشتری سفله به بازار چه دیدی؟

پدر

پدر آن تیشه که بر خاک تو زد دست اجل

تیشه‌ای بود که شد باعث ویرانی من

اینکه خاک سیهش بالین است

اختر چرخ ادب پروین است

گر چه جز تلخی ز ایام ندید

هر چه خواهی سخنش شیرین است

صاحب آن‌همه گفتار امروز

سائل فاتحه و یاسین است

دوستان به که ز وی یاد کنند

دل بی دوست دلی غمگین است

خاک در دیده بسی جان فرساست

سنگ بر سینه بسی سنگین است

بیند این بستر و عبرت گیرد

هر که را چشم حقیقت بین است

هر که باشی و ز هر جا برسی

آخرین منزل هستی این است

آدمی هر چه توانگر باشد

چون بدین نقطه رسید مسکین است

اندر آنجا که قضا حمله کند

چاره تسلیم و ادب تمکین است

زادن و کشتن و پنهان کردن

دهر را رسم و ره دیرین است

خرم آنکس که در این محنت گاه

خاطری را سبب تسکین است

پروین در شعری دیگر نیز به مرگ پدرش و نیز خلا عاطفی به خاطر نبود مادر یا یار و یاور دیگری در زندگی اش اشاره کرده است:

به سر خاک پدر، دخترکی صورت و سینه به ناخن می‌خست که نه پیوند و نه مادر دارم کاش روحم به روح پدر می‌پیوست