فراروانشناسی یا پاراسایکولوژی چیست؟

فرروانشناسی نیز یکی از شاخه های روانشناسی است که به مطالعه پدیده های روانشناختی به ظاهر فراطبیعی و متافیزیکی میپردازد. این که مرز بین روانشناسی و فراروانشناسی را چه چیز تعیین میکند هنوز مشخص نیست. این تحقیقات گاهی به روح نیز نسبت داده میشوند، اما درواقع بسیاری از آنها مانند هیپنوتیزم و تله پاتی از نظر علمی اثبات شده اند.

منتقدین روانشناس بر این باورند که چنین رشته ای متعلق به روانشناسی نمیباشد. اما ادعای بسیاری از مراجعان روانشناسی ثابت میکرد که بدون بیماری خاص و جدی جسمانی یا ذهنی، تمام آنها تجربیاتی نظیر تله پاتی و پیش آگاهی و هیپنوتیزم و دیگر حالات الهام بخش و خواب آور و یا تغییر در هوشیاری داشته اند.

بسیاری از روانشناسان نیز فراروانشناسی را با توجه به اثبات وجود امواج مغزی قبول کرده اند.

فراروانشناسی به مطالعه پدیده هایی میپردازد که به ادراک فراحسی بشر و بقای خودآگاهی پس از مرگ (یا به عبارتی همان اعتقاد بر وجود روح) وابسته اند. این پدیده ها میان فراروانشناسان اصطلاحا به PSI معروف است. تحقیقات فراروانشناسان در آزمایشگاه ها و صحرا ها انجام میشوند و عموماً نتایجشان در مجلات علمی ای مانند journal of parapsychology چاپ میشوند.

اغلب آزمایش هایی مانند تصاویر زیر انجام میشد و فردی که مورد آزمایش بود سعی بر یافتن جواب با حس ششم و صدای درونی ذهنش داشت. به گزارش آسمونی حتی بد نیست بدانید که بازی هایی نظیر بازی گل یا پوچ نیز از دسته همین آزمایشات روحی و شهودی هستند!

تاریخچه اولین تحقیقات روحی روانی به سال 1882 و به انگلستان بازمیگردد. اولین افرادی که به مطالعه در این حوزه پرداختند، فیلسوفان و به ترتیب پس از آنها دانشمندان، معلمان و سیاستمداران بودند. پدیده هایی نظیر تله پاتی، هیپنوتیزم، پدیده رایشنباخ، ظهور روح، رفت و آمد روح، و جنبه های فیزیکی ارواح مانند حرکت اجسام بدون هیچ منبع مشخصی و یا ظاهر شدن چیزی از یک منبع ناشناخته که به تجسد و مادی سازی معروف است، مورد توجه قرار گرفتند. البته در آن دوره مهم ترین کار در این رشته نوین مطالعه ی دسته های توهم بود و تشخیص اینکه اینها نشانه های شیزوفرنی نباشند. این آزمایش ها اولین بار توسط چند استاد به طور رسمی در دانشگاه استنفورد آمریکا بر روی دانشجویان داوطلب انجام شد و بعد از زمان کوتاهی با استقبال مردم سراسر جهان روبرو شد. در نتیجه کتابی به نام "مرزهای جدید ذهن" در سال 1937 منتشر شد.

بنیانگذار این تفکر دانشمندی به نام جی. بی. راین بود که در سال 1980 درگذشت.

بعد از گذر 2 دهه، در سال 1957 در کارولینای شمالی انجمن فراروانشناسی آمریکا تاسیس شد و انجمن آمریکایی پیشرفت علم (AAAS) که در آن زمان بزرگترین جامعه علمی جهان بود، از انجمن فراروانشناسی حمایت کرد. در سال 1979 یک فیزیکدان به نام

ادعا کرد که فراروانشناسی یک شبه علم است و AAAS باید از همکاری با انجمن فراروانشناسی منصرف شود.

مرد سمت راست در عکس پایین جان ویلر است که با انیشتین نیز رفت و آمد داشته:

در دهه 1970 تا کنون تحقیقات زیادی روی این موضوع انجام شده، اما پدیده های فراروانشناسی هنوز اثبات علمی مناسبی پیدا نکرده اند. البته مطالعه بیشتر بر امواج مغز باعث شد که تله پاتی مورد مطالعه مجدد قرار گیرد. یا به طور مثال، نظریه تناسخ و انتقال اطلاعات و به اصطلاح فراروانشناسان تولد دوباره روح، میتواند با مطالعه اطلاعات DNA بشر مورد اثبات قرار گیرد. اما اینکه مانند شعبده بازان و جادوگران و راهب ها و مرتاض های هندی انسان قادر به تاثیرگذاری بر ماده، زمان، مکان یا انرژی باشیم، هنوز از نظر علمی به اثبات نرسیده و منشاء مشخصی نیز یافته نشده. غیب گویی یا شهود نیز به واسطه الگوهای ذهنی میتواند مورد اثبات قرار گیرد. پس به نظر میرسد که فراروانشناسی هرقدر هم که غیرعادی به نظر رسد باز هم جای مطالعه و تحقیق بیشتر داشته باشد و ممکن است در کمال تعجب ممکن است به واسطه تحقیقات گستره تر روانشناسان، فراروانشناسی و پدیده های روحی نیز به اثبات علمی برسد، در حالیکه از نظر روانشناسان و دانشمندان افراطی این ها همه خرافه هستند.

آسمونی مایل است نظر شما را نیز در این باره بداند، شما فکر میکنید وجود روح و اثبات آن در جهان مادی و جهانی که دانشمندان قوانین علمی را وضع میکنند، ممکن است؟ آیا ممکن است که طبق ادعای این مکتب به این نتیجه برسیم روح و ذهن هر دو به هم مرتبط و حتی یک چیز هستند؟