جانوران و حیوانات شب بیدار

چه جانورانی در شب فعالیت می کنند؟ در تاریکی شب، بیشتر حیوانات به لانه های امن خود پناه می برند، یا محل دنجی برای خوابیدن پیدا می کنند. اما سایر حیوانات، که به آنها «شب زی» می گوییم، بیدار می شوند و فعالیت خود را آغاز می کنند. ممکن است آنها برای بقا به دمای خنک شب نیاز داشته باشند، یا ترجیح دهند در تاریکی پنهان شوند و ازدست جانوران شکارچی در امان بمانند. در ادامه با آسمونی همراه باشید و با حیواناتی که شب ها بیدارند آشنا شوید.

لیست کامل حیوانات شب بیدار

شکار چی و شکار

گربه ها شکارچی موش ها هستند. آنها به صداهای آهسته ای که محل طعمه را نشان می دهد، به دقت گوش می کنند.موش ها نیز حس شنوایی خوبی دارند، آنها به صدای شکارچیان خود توجه می کنند.

چال مارها

چال مارها نیازی به دیدن طعمه خود ندارند. بر روی لب آنها حفره های مخصوصی به نام «چاله» وجود دارد که دما را تشخیص می دهند. مار می تواند از طریق حرارت بدن یک حیوان، او را دنبال کند.

قورباغه ها و وزغها

حیوانات شب زی اغلب چشم ها و گوش های بزرگتری دارند که به کمک آنها راه خود را در تاریکی پیدا می کنند. قورباغه ها و وزغها باید در هوای خنک باشند تا پوستشان خشک نشود. آنها در هنگام روز از نور آفتاب دوری می کنند و در شب بسیار فعال می شوند.

تارسیه ها (جانوران شب زی وحشی که شبیه میمون هستند، جزو کوچکترین پریمات های جهنده در دنیا می باشند. این حیوانات فقط درچند جزیره آسیای جنوب شرقی، ازجمله فیلیپین، یافت میشوند.) چشمان درشتی دارند که به کمک آنها می توانند در تاریکی به خوبی ببینند. روباه های فانک (روباهی کوچک و حنایی رنگ که بومی عربستان و آفریقای شمالی می باشند.) گوش های بزرگی دارند و می توانند به خوبی بشنوند.

میمون جغدی، یا دوروکولی

حتی در جنگل آمریکای جنوبی، بسیاری از حیوانات شب از خواب بیدار می شوند. وقتی میمون های عربده کش یکدیگر را صدا می زنند، صدای آنها تا فاصله ی 5 کیلومتری شندیده می شود. سر و صدای آنها موقع طلوع و غروب خورشید بسیار زیاد است، و آنها با نعره های بلند خود همدیگر را از محلشان آگاه می کنند. میمون جغدی، یا دوروکولی، بین درختان جست و خیز می کند و به دنبال حشرات و میوه برای خوردن می گردد.

آهو 

 آهو در قسمت های بدون درخت جنگل منتظر رسیدن شب می ماند. او موجودی خجالتی است و در اواخر شب و اوایل صبح بیشترین فعالیت را دارد.

گورکن ها

گورکن ها روز ها در یک لانه زیر زمینی می خوابند و در هنگام شب در میان برگ های پوسیده در سطح خاک جنگل به دنبال غذاهایی مانند کرم خاکی، حشره و حلزون می گردند.

شب پره ها

شب پره ها به خاطر در امان ماندن از دست پرندگان شکارچی در هنگام شب پرواز می کنند. بال های رنگارنگ آنها در حین استراحت در روز با رنگ پوست درخت یا برگ ها تلفیق و با آنها یکدست می شود.

جغد

 جغدها شکارچیانی هستند که طعمه خود را در شب بدست می آورند. آنها به کوچک ترین صدا و خش خش پستانداران کوچکی که در زمین به دنبال غذا می گردند، گوش می دهند. جغد ها به محض یافتن طعمه در هوا شیرجه می روند و آن را می گیرند. آنها با چنگال های تیزی که بر روی پاهایشان وجود دارد، طعمه ی خود را به چنگ می آورند، و با منقار های تیزشان گوشت آن را تکه تکه می کنند و می خورند.

شکارچیان خاموش

 پرهای بال بسیاری از جغد ها دارای لبه های کرک دار نرمی است. این پرهای مخصوص به جغد ها کمک می کند تا بی سر و صدا پرواز کنند، و بدون اینکه صدایی از آن ها شنیده شود، طعمه را به چنگ آورند. آنها می توانند در سکوت با دقت صدای طعمه را بشنوند.

گوش های بزرگ

جغدهای گوش دراز، شکار در دشت و صحرا را دوست دارند. در آنها هم مثل اکثر جغدها، سوراخ یکی از گوش ها اندکی بالاتر از دیگری است. این ویژگی به آنها کمک می کند تا دقیقا متوجه شوند صدا از کجا می آید، بنابراین، می توانند به سمت طعمه هجوم ببرند. این حیوانات روزها بر روی درختان استراحت می کنند.