بیوگرافی ناصر عبدالهی

نام و نام خانوادگی : ناصر عبدالهی

متولد : 10 دی 1349

وفات : 29 آذر 1385

سمت : خواننده ، آهنگساز، تنظیم کننده ، ترانه سرا

مدت کار : 1374 تا 1385

سبک : موسیقی پاپ 

ناصر عبدالهی (10 دی 1349 - 29 آذر 1385) از خوانندگان ایرانی بود. وی در ابتدا با ترانه ناصریا به شهرت رسید.

زندگی نامه

ناصر عبدالهی در دهمین روز از دی ماه سال 1349 در محله سید کامل شهر بندرعباس زاده شد. پدرش عبدالرحمن عبدالهی کارگر بازنشسته بود و مادرش مهرنگاربندری نیایی خانه دار است. از 13 سالگی به موسیقی علاقمند شد. فعالیت‌های هنری خود را از سال‌های نوجوانی در صدا و سیما و حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی استان هرمزگان آغاز کرد.

وی کار حرفه‌ای را به طور جدی از سال 1374 خورشیدی آغاز کرد. در سال 1375 همراه با همسرش به تهران آمد. محمدعلی بهمنی وی را به انتشارات دارینوش معرفی کرد. پس از آن آلبوم‌های عشق است و دوستت دارم ناصر را این انتشارات ضبط و منتشر کرد. ناصر با انتشارات فوق دچار اختلافاتی شد. پس از آن آلبوم های بوی شرجی، هوای حوا و ماندگار توسط انتشارات آوای نکیسا و آلبوم رخصت توسط انتشارات آوای مهر میهن به بازار روانه شد.

ناصرعبدالهی در سوم آذرماه 1385 در بندرعباس به دلایل نامشخصی بی هوش شد و به کما رفت. او پس از گذراندن 27 روز در کما سر‌انجام در بیمارستان هاشمی نژاد تهران در روز 29 آذر 1385 و در سن 36 سالگی درگذشت.اطرافیان و دوستان او مرگ وی را مشکوک میدانند.

وضعیت خانوادگی

او چهاربرادر و یک خواهر دارد. ناصر در هیجده سالگی با فهیمه غفوری اهل بندرعباس که سه سال از خودش بزرگتر است ازدواج کرد و حاصل آن سه فرزند (دو پسر و یک دختر) به نامهای نوید, نازنین و نامی است . نینا فرزند چهارم ناصر حاصل ازدواج او با فاطمه فهیمی است. 

بررسی آثار

عبدالهی در ترانه‌های خود از کسی تقلید نمی‌کرد و صدایی منحصر به فرد داشت . بیشتر اشعار ترانه‌های او از سروده‌های محمدعلی بهمنی بود. در کار موسیقی به گفته خود وی تحت تأثیر سبک موسیقی ابراهیم منصفی بود. طوری که در سال‌های آغازین کار هنری ترانه‌های منصفی را بازخوانی می‌کرد.

ناصریا

پس از ارائه ترانه ناصریا منتقدان عبدالهی گفتند که این کاری اسپانیولی است و از ملودی‌های جیپسی کینگ برگرفته شده‌است، اما وی معتقد بود که چنین نیست، و این کار ریتم عربی دارد، ریتمی که بارها با سازهای دیگری نظیر عود، دهل، و دف نواخته شده‌بود. اما تاکنون هرگز با گیتار نواخته نشده‌بود، اما عبدالهی این کار را انجام داد.

ملودی ترانهٔ ناصریا سال 1376 ساخته شد. شعر این آهنگ به گویش بندری است و به گفته عبدالهی هدف از ساخت آن اعتراض ضد ظلم در جهان و نیز همدردی با ستمدیدگان جهان بوده‌است . بر اساس متن شعر ناصریا اگر کسی قصد یاری مظلومی را داشته‌ باشد پس از تحمل سختی بسیار و دشواری‌های این راه در پایان پیروز خواهد شد. 

آلبوم ها

1390 - رخصت

1385 - ماندگار

1382 - هوای حوا

1381 - بوی شرجی

1379 - دوستت دارم (به همراه پرویز پرستویی )

1378 - عشق است ( به همراه پرویز پرستویی و محمد علی بهمنی )

عیدانه

در پی خدا

حکم طاعت

مِه گِنوغُم ( گنوغم به جنوبی یعنی : دیوانه) 

مرگ

وی در 29 آذر 1385 در بیمارستان هاشمی نژاد تهران درگذشت و در زادگاهش، بندرعباس به خاک سپرده شد. دلیل مرگ وی هرگز اعلام نشد و همچنان در ابهام است.

(بعد از مرگ وی او را اسطوره موسیقی پاپ ایران مینامند) مجری مراسم در مراسم سومین سالروز ناصریا ادعا کرد ناصر عبدالهی به قتل رسیده بود. 
محمد علی چاووشی (رئیس موسسه «مشکات»، رئیس استودیو بل و همچنین رئیس اسبق صنف تولیدات محصولات شنیداری) در گفت و گو با پایگاه خبری تابناک گفته است: "من از آقای دکتر امیدوار رضایی، رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی خواهش کردم (چون ایشان فوق تخصص مغز و اعصاب هستند) که تشریف بیاورند که شاید بتوانند این جوان را از مرگ نجات بدهند. ایشان تشریف آوردند. معاینه کردند، مدارک و پرونده پزشکی را دیدند به من گفتند فلانی اینی که گفتند ایشان مسموم شده، ایشان مواد مخدر مصرف کرده مطلقا در پرونده ایشون وجود نداره. ایشون ضربه خورده. این صدمه که مغز ایشون پیدا کرده به دلیل اصابت ضربه‌ای است. این آثار کبودی که در صورت وی در عکس‌ها مشخص است به همین دلیل است. من هم با توجه به نظر یک متخصص پزشکی وقتی گقتند ناصر رو زدند از اقوام پیرامون ایشان سوال کردم که مگه کسی ایشون رو زده؟ گفتند بله و ماجرایش هم مفصل است. گفتم چرا؟ گقتند به خاطر همین تغییرات فکری و عقیدتی که پیدا کرده بود خیلی‌ها از دستش ناراحت بودند".

ویدیو موزیک "منو ببخش"

در تاریخ 29 آذر 1391 ویدیو موزیکی با نام "منو ببخش" با کارگردانی "A M I N" و تهیه کنندگی کمپانی "CS FILM" اکران شد که با استقبال زیادی روبه‌رو شد.