آشنایی با سازهای موسیقی ارکستر سمفونیک؛ ساز‌های زهی

با آسمونی همراه باشید تا با سازهایی که در ارکستر سمفونیک به کار میروند آشنا شوید.

ارکستر سمفونیک در مجموع دارای چهار بخش است: سازهای زهی، سازهای بادی چوبی، بادی برنجی و سازهای ضربی یا کوبه ای. که در این مطلب می خواهیم به معرفی مختصری از سازهای زهی بپردازیم.                             سازهای زهی آرشه ای ( String) شامل ویولن، ویولا، ویولن سل و کنترباس هستند و در اصطلاح، کوردوفون (chordophone) نامیده می شوند. تمام سازه های زهی، مانند یک خانواده واقعی، ویژگی های مشترک بسیاری دارند و ساختمان و خواص آکوستیکی مشابه، تکنیک های مشترک و نیز برخی مشکلات و خصوصیات ویژه در آنها دیده می شوند. صرف نظر از اندازه هر ساز که آنها را از یکدیگر متمایز می کند ساختمان همه ی سازهای این خانواده شبیه به ساختمان ویولن است.

ویولن

1 - ویولن

درخشان ترین و چابک ترین ساز خانواده خود می باشد و این ویژگی به علت سیم های نازک و کوتاه آن می باشد و تا حدی نیز به جثه کوچک آن مربوط است. این ساز به طور افقی زیر چانه قرار می گیرد و آرشه با دست به زاویه 90 درجه بر روی سیم ها کشیده می شود. در یک ارکستر سمفونیک معمولا دو دسته نوازنده ویولن تحت عنوان ویولن اول ها و ویولن دوم ها وجود دارند.

 

 

ویولا

2 - ویولا

از لحاظ ظاهری مشابه ویولن و کمی بزرگتر از آن می باشد و طریقه نواختن آن مانند ویولن است. صدای آن نسبت به ویولن اندکی بم تر به گوش میرسد. ( به اصطلاح صدای آن، آلتو نامیده میشود)

 

ویولن سل

3 - ویولن سل

شبیه ویولن و ویولا می باشد، اما از نظر اندازه بزرگتر و طریقه نواختن آن به این صورت است که ساز را بین دو زانو قرار داده و آرشه را به زاویه 90 درجه روی سیمها می کشند. ( به اصطلاح صدای آن، تنور نامیده میشود)

 

کنترباس

4 - کنترباس

بزرگترین عضو خانواده سازهای زهی آرشه ای است. این ساز به قدری بزرگ می باشد که نوازنده باید در حالت ایستاده آنرا بنوازد یا حتی در صورت لزوم، روی چهارپایه ی بلندی قرار گیرد. وزن ساز توسط یک میله نوک تیز که بر روی زمین تکیه دارد تحمل می شود.

همراه آسمونی باشید تا در پست های بعدی به معرفی سایر سازها بپردازیم.