مادر یعنی ...

ارزش قطره های باران را گلهای تشنه می دانند ، مادران همچون بارانی هستند که بر تن گلهای زندگی خود می بارند و آنها را سیراب می کنند. آسمونی در این بخش متنی زیبا در مورد مادر تهیه کرده است که دعوت می کنیم تا پایان همراهمان باشید.

مادر یعنی ...

مادر یعنی زندگی ،

مادر یعنی عشق ،

مادر یعنی مهر ،

مادر یعنی اون فرشته ای که با اشکت ، اشک میریزه ،

با خنده هات می خنده ،

مادر یعنی اون فرشته ای که نگاهش به توئه و با هر لبخندت ، زندگی میکنه ،

مادر یعنی اون فرشته ای که موهاش سفید میشه برای بزرگ کردنت و به تو میگه ؛ پیر بشی مادر ، درد و بلات به جونم...

مادر یعنی اون فرشته ای که صبح که خوابی آروم میز صبحونه رو میچینه تا وقتی بلند شدی زندگی رو لمس کنی ،

مادر یعنی اون فرشته ای که شبایی که غم داری یا مریضی تا صب بالا سرت می شینه و نگرانه ،

مادر یعنی اون فرشته ای ، که وقتی موقع کار میگی خسته شدم ، با اینکه پاهاش درد میکنه میگه تو بشین مادر من انجام میدم ،

مادر یعنی اون فرشته ای که هیچ وقت باور نمیکنی مرض بشه یا پیر بشه ، چون همیشه و توی هر حالتی به روت لبخند میزنه ،

مادر یعنی اون فرشته ای که طاقت دیدن اشکاش رو نداری ...

مادر یعنی همه زندگی

دستانت رامیبوسم مادر

تقدیم به مادران

مادر! سرو بلند قامت و تنومندی است که  نیلوفر با تکیه بر تو به خورشید می رسد، جویبار زلالی که نفس تو نهالی جان می گیرد و پرنده ای سبکبال که با ترنم تو زندگی معنا می گیرد .

مادر ! بی تو زندگی معنا ندارد تو از هر گلی زیباتری ، در این جهان من گوهری بالاتر از تو نمیابم.

خداوند رحمت خود را با بارش باران یعنی حضور نازنین مادر در زندگی ، بر سر ما نازل می کند مادران همچون بارانی هستند که بر تن گلهای زندگی خود  برای جلا دادن روح و سیراب کردن آنها می بارند .

مادر یعنی عشق و آرامش ، هر فرزندی هر کجا که باشد بازهم آغوش گرم مادر را می جوید.

آرامشی که مادر به فرزند خود می دهد ، جوشش عشق مادر برای فرزند ، هیچ جای دنیا یافت نمی شود ، او دل می سوزاند و تا آخرین نفس ، تمام هستی خود را در فرزند می بیند و می گوید من اگر بمیرم فرزندم وجود دارد و نفس می کشد این یعنی زندگی و امید یک مادر.

وقتی که فرزندی را بدنیا می آورد و مسئولیتی را خداوند به وی می سپرد ،  تنها عاملی که موفقیت نهایی یک مادر را در تربیت درست فرزندش تضمین می کند به واسطه ایمان و باوری است که در باطن وی نهفته است.

مادر تمام روزهای زندگی خود را با این امید سپری می کند و مثل یک باغبان به فرزندش می رسد  که فرزندش در جامعه  و در آینده  اورا مفتخر و سربلند کند .

مادری که اگر پای فرزندش به جایی بگیرد و خراش بردارد و یا خاری در پای او رود ، جگر سوزانه چنان آهی از ته دل می کشد که گویی آتش همه جا را فرا گرفته است او برای رفع مشکل فرزندش دنیا را زیر و رو می کند .

مادر تمام مهربانی و عطوفت خود را به پای فرزند می ریزد گویی که پادشاه  دو عالم در خدمت فرزند است.

مادر وجود خود را مثل یک شمع می سوزاند و آب می کند تا به فرزندش گرمی ببخشد ، اگر پیشامد و بیماری یا غم و اندوه و درد و غفلت بر ما عارض شود دست به دامان دعا بر سر سجاده ، بهبودی ما را ز خالق  یکتا و آفریدگار بی همتا می طلبد ، او کسی است که خداوند از ناحیه او دعا را برآورده می سازد چه حکمتی در این کار است ؟ چه رازی و چه رابطه ای بین خدا و مادر وجود دارد که  رب العالمین بهشت برین را زیر پای مادران واجب گردانیده است؟

براستی که مادر شاهکار خلقت و طبیعت و از هر گوهری بالاتر است ، اگر روزی پیر شود بازهم گل همیشه بهار است ، بوسه او بر فرزند ، رحمت و محبت خداوند را بر زندگی وارد می کند، نفس کشیدن او زندگی و حیات را در رگهای فرزندان جاری می سازد ، دعای او همیشه پشت سر فرزندان است و ما هر چه داریم و هرچه هستیم با دعای خیر مادارن به انجا رسیدیم.

پس یادمان باشد که اگر مادر به زمان پیری و ناتوانی رسید وی را در خانه سالمندان رها نکنیم  چرا که در منابع و روایات اهل بیت (ع) آمده است ” وجود سالخورده و مادربزرگ یا پدر بزرگ  در یک خانه مایه برکت است”  چه خوب است برای خود زندگی کنیم نه برای نمایش دادن آن به دیگران .

اگر بدانیم که خوشبختی دوست داشتن چیزی است که بدست آورده ایم پس ما خوش بخت ترین افراد روی زمین هستیم چرا که مادر نور و خوشبختی ای  است که خداوند از روز ازل در روح و جسم ما تنیده است ، پس قدرش را بدانیم و بگوییم مادر با تمام وجود دوستت دارم و اگر نباشی  نفس من نیز قطع خواهد شد.

عشق بین مادر و فرزند وصف ناشدنی است مادر نفسهای تو نفسهای من است ، قلب من جایگاه توست تا ابد می ستایمت.