شرح وظایف ستاد تنظیم بازار

یکی از مهمترین اهداف مهم دولتها، ایجاد ثبات اقتصادی است. ستاد تنظیم بازار نیز برای همین منظور دایر شده است. برای آشنایی ستاد تنظیم بازار و وظایف این ستاد، این بخش آسمونی را مطالعه نمایید چرا که به شرح وظایف ستاد تنظیم بازار می پردازیم.

شرح وظایف ستاد تنظیم بازار

آسمونی : امروزه سیاست های متعادل سازی اقتصاد، تولید و تجارت در تمامی کشور ها و نظام های اقتصادی دنبال می شود. حتی در نظام های اقتصاد آزاد نیز دولت ها در بعضی مواقع برای جلوگیری از نوسان متغییر های اصلی اقدام به دخالت در بازار و اجرای سیاست های تنظیمی می کنند. از جمله این سیاست ها می توان به سیاست های قیمت گذاری اشاره کرد.

در کشور های در حال توسعه از جمله ایران، این عدم تعادل ها در اقتصاد بیشتر است و بالطبع دخالت دولت در بازار برای برقراری تعادل عرضه و تقاضا و ثبات قیمت ها نیز بیشتر می باشد. از این رو بحث تنظیم بازار و سیاست های اعمال شده در جهت توازن بازار و تامین منافع مصرف کنندگان و به تبع آن تولید کنندگان در این کشور ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

در سیب زمینی، نیشکر، قند و شکر)، پرداخت جبرانی (سویا و شیر خام) و سیاست صندوق تثبیت (تخم مرغ، میوه و سبزی جات) اعمال می شود اما در کره جنوبی چهار نوع سیاست تنظیم بازار توسط دولت به کار گرفته می شود که عبارتند از سیاست خرید محصولات کشاورزی (برنج و جو)، سیاست تثبیت قیمت (گوشت گاو)، سیستم ذخائر احتیاطی (فلفل قرمز، حبوبات، سیب زمینی و ذرت) و سیاست پرداخت جبرانی (پیاز و سیر) است.

در اسلواکی وضع کمی متفاوت است. آژانس مداخله کشاورزی (IPA) این کشور وظیفه تثبیت محصولات کشاورزی و ذخائر کالاهای اساسی از طریق دخالت و خرید بر اساس قیمت مداخله ای، فروش کالاهای مورد نیاز از طریق کالاهای خریداری شده و تنظیم کمی تولید، بازاریابی و مصرف را بر عهده دارد. دخالت دولت اسلواکی و صندوق دولتی تنظیم بازار در محصولات غلات، شیر و گوشت گاو است. مهمترین ابزار استفاده شده، دخالت قیمتی(قیمت ثابت در مورد شیر) و مداخله خرید حجم مشخصی از محصول با کیفیت استاندارد بوده است.

نروژ از جمله کشورهای است که تعاونی های کشاورزی در تنظیم بازار نقش اساسی ایفا می کنند. یکی از مهمترین بخش هایی که توسط دولت نروژ سیاست های تنظیم بازار در آن اعمال شده، بخش لبنیات است. در این بازار دولت سیاست های یکسان سازی قیمت بین استفاده های مختلف شیر و بازار فراورده های لبنی، تنظیم بازار در درون بخش لبنیات، حمایت قیمتی از شیر بر اساس موافقتنامه کشاورزی و کاربرد سهمیه شیر را اعمال می کند.

در اندونزی دولت مستقیما دخالت نمی کند و با توجه به اینکه برنج جزء کالاهای اساسی است ، دولت سیاست های قیمت سقف و کف را برای تنظیم بازار استفاده می کند، دخالت دولت در بازار به طور مستقیم نیست و این کار از طریق تعاونی های تولید و بخش خصوصی انجام می گیرد، ولی به دلیل اهمیت برنج، دولت تنها به تعیین قیمت های سقف و کف بسنده نکرده، بلکه مجموعه ای از سیاست ها را از جمله انحصار واردات برنج، اعطای تسهیلات و کمک های مالی به کشاورزان با نرخ پایین بهره، خرید برنج مازاد و اعطای کمک های مالی برای ذخیره سازی و قهوه، تنباکو و کائوچو از طریق صندوق تثبیت تنظیم می‌شود.