حاشیه های اولین مقدماتی جام باشگاههای آسیا

توپی که از زیر تور، وارد دروازه شد!

اختصاصی آسمونی

نوشته مهدی زارعی

برای همه ورزشکاران و تیمها، درخشش در تورنمنتها مهم ترین هدف است. اما برای مسوولان تورنمنت ها و کنفدراسیون ها، شکل گیری این مسابقات، تداوم آنها و گسترش رقابتها، مهم تر از هرچیز دیگری است. از جمله این رقابتها، مسابقات لیگ قهرمانان آسیا است که مدتهاست به شکلی منظم در برنامه سالانه فوتبال آسیا قرار گرفته است. اما نیم قرن قبل، وقتی رقابتها استارت زده شد، شرایط با امروز، کاملا متفاوت بود. تا حدی متفاوت که هاپوئل اسرائیل، اولین قهرمان بازیها در سال 1967 فقط با یک مسابقه فاتح تورنمنت شد!

ایران هم مثل اکثر تورنمنتهای دیگر، در اولین دوره این مسابقات غایب بود و حتی وقتی در دومین دوره رقابتها در سال 1969 تصمیم گرفت یک نماینده به مسابقات اعزام کند، چنان دیر به فکر این موضوع افتاد که فرصت نبود یک دوره کامل لیگ انجام و قهرمان مسابقات، به نمایندگی از ایران راهی تورنمنت باشگاههای آسیا شود.

به همین دلیل، سریع ترین راه ممکن انجام گرفت و آن راه، انجام یک تورنمنت دوره ای با حضور تیمهای برتر تهران بود؛ تیمهای پرسپولیس، پاس، تاج، عقاب و شهربانی. کمتر از یک ماه به مسابقات آسیایی باقی مانده بود و تورنمنت تهران در حال برگزاری، که در روز 13 دی 1347 اتفاقی کم سابقه رخ داد. ماجرایی که بعدها هم تو فوتبال کشورمان تکرار شد ولی در ایام کنونی نمی توان انتظار داشت یک مسابقه با چنین حواشی عجیبی مواجه شود.

در مسابقه تیمهای پاس و تاج، پرویز میرزاحسن بازیکن پاس از جناح راست نفوذ کرد و از زاویه ای بسته، دروازه حسین قاضی شعار دروازه بان تاج را باز کرد. پاسی ها در حال شادی بعد از گل بودند و تاجی ها معترض. آنها داود نصیری، داور مسابقه را به کنار دروازه برده و تور دروازه را نشون دادند که پاره بود. آنها می گفتن توپ از کنار دروازه و از زیر تور، وارد دروازه شده است.

بحث و جدل ادامه پیدا کرد و نیم قرن قبل از روزگاری که خبری از VAR هم نبود، داور مسابقه مجبور شد به تنهایی تصمیم گیری کند. او گل را مردود اعلام کرد؛ مساله ای که موجب اعتراض پاسی ها شد و آنها به نشانه اعتراض از زمین بیرون کشیدند تا تاج برنده مسابقه اعلام شود.

البته برنده نهایی این رقابتها پرسپولیس بود که مجبور شد یک هفته بعد، راهی بانکوک شود و در مسابقات آسیایی شرکت کند. با این وقت کم، فرصت چندانی در اختیار نماینده ایران نبود و پرسپولیسی ها حتی از گروه خود نیز صعود نکردند تا تیم مکابی، قهرمان شود.

اما آن چه مهم تر بود، شکل گیری تورنمنتی بود که هرچند دیر، اما بالاخره در آسیا استارت زده شد.