
منچستریونایتد و آرسنال؛ نبرد 237 و پایان رویاهای شیاطین سرخ

منچستریونایتد و آرسنال؛ 128 سال نبرد خاطره انگیز
اختصاصی آسمونی – نوشته از مهدی زارعی
حتی اگر برد(8-2) منچستر یونایتد مقابل آرسنال در روز 28 آگوست 2011 یک بار دیگر تکرار می شد، باز هم نمی شد دیدار این دو تیم را یک دیدار حساس برای رسیدن به صدرجدول لیگ دانست که برنده آن به صدر نزدیک می شد. نبرد این دو تیم سالهاست از حالت کلاسیک خود فاصله گرفته است. برد(3-1) آرسنال در دیدار روز شنبه مقابل منچستر یونایتد، عملا شیاطین سرخ شانس حضور در لیگ قهرمانان فصل آینده را از دست دادند و این آرسنال است که برای کسب چهارمین سهمیه لیگ قهرمانان اروپا باید در ادامه لیگ برتر با تاتنهام رقابت کند.
آرسنال خیلی زود و در دقیقه سوم توسط نونو تاوارش دروازه یونایتد را باز کرد. در دقیقه 27 ادوارد انکیتاه گل دیگری برای آرسنال به ثمر رساند که داور با بررسی VAR متوجه آفساید بودن صحنه شد. اما خطایی که قبل از آن رخ داده بود موجب شد تا اعلام پنالتی شده و بوکایو ساکا همچون بازی قبل مقابل چلسی، از روی نقطه پنالتی دروازه منچستر یونایتد را باز کند.
کریس رونالدو در دقیقه 34 دروازه آرسنال را باز کرد و یونایتد برای بازگشت امیدوار شد. اما پنالتی که برونو فرناندز در دقیقه 57 از دست داد، امیدهای شیاطین سرخ را بر باد داد و سرانجام شوت مهلک گرانیت ژاکا در دقیقه 70 نتیجه بازی را (3-1) کرد.
با این نتیجه آرسنال از 33 بازی صاحب 60 امتیاز شد و منچستریونایتد در امتیاز 54 باقی ماند. در حالی که تعداد بازیهای این تیم 34 است و این تیم در رده ششم جدول قرار دارد؛ دو پله پایین تر از آرسنال.
همچنین با این نتیجه در مجموع 237 بازی دو تیم، 53 مسابقه مساوی شده و 98 برد از آن منچستر و 86 برد از آن آرسنال باقی مانده است. در این مسابقات یونایتد 358 گل و آرسنال 332 گل به ثمر رسانده اند.

10 سال نبرد در دسته دوم اولین نبرد شیاطین سرخ و توپچی ها در روز 13 اکتبر 1894 برگزار شد. روزهایی که منچستر «نیوتون هیث» نام داشت و آرسنال، «وولویچ آرسنال». نتیجه (3-3) نوید از نبردهایی پایاپای و پرگل داشت. دو تیم 10 سال در دسته دوم با هم رقابت کردند. رقابتهایی شگفت انگیز از جمله برد (5-1) وولویچ آرسنال در روز 8 ژانویه 1898 که بلافاصله در 26 فوریه همان سال با برد (5-1) نیوتون هیث جبران شد! عجیب آن که وولویچ آرسنال در 3 دسامبر همان سال مجددا (5-1) پیروز شد! پیش از این مسابقات هم یک بار نیوتون در سال 1895 با همین نتیجه پیروز شده بود! برد (1-0) منچستریونایتد در 30 ژانویه 1904 پایان بخش نبردهای دو تیم در دسته دوم بود. آن گاه یک برد (3-2) برای آرسنال در اولین نبرد دو تیم در جام حذفی در روز 10 مارچ 1906 و سرانجام از همان سال بود که نبردهای دو تیم در دسته اول آغاز شد.

از 20 نوامبر 1954 بود که منچستر رکوردی به یاد ماندنی را در برابر آرسنال به جای گذاشت. کم کم بچه های بازبی وارد تیم یونایتد می شدند و شاگردان مت بازبی می رفتند تا به تیمی شکست ناپذیر بدل شوند. آنها بعد از یک برد خانگی (2-1)، در 23 آوریل 1955 در دیدار برگشت هم در خانه آرسنال (3-2) پیروز شدند. یک فصل بعد دو تساوی (1-1) در انتظار دو تیم بود و آن گاه منچستریونایتد 4 بار پیاپی پیروز شد. در این مسابقات هر دو تیم در تمام بازیها گلزنی کردند اما همواره سهم شاگردان بازبی بیشتر بود. آن ها در 29 سپتامبر 1956 آرسنال را (2-1) شکست دادند و در 9 فوریه 1957 در خانه حریف را (6-2) منکوب کردند. در 21 سپتامبر همان سال (4-2) پیروز شدند و آن گاه در اول فوریه 1958 در خانه آرسنال (5-4) پیروز شدند. حتی بعد از فاجعه هوایی مونیخ هم منچستر شکست ناپذیر بود و در 11 اکتبر 1958 با تساوی (1-1) در لیگ، تعداد مسابقات پیاپی بدون شکست خود را به عدد 9 رساند. عددی که هرچند به 10 نرسید اما هنوز در نبردهای دو تیم یک رکورد است.

اولین نبرد فرگوسن و ونگر وقتی آرسن ونگر هدایت آرسنال را به عهده گرفت، خیلی زود ناچار شد با تیم خود مقابل منچستریونایتد قرار گیرد. آن هم یونایتدی که در سه هفته پیاپی از چلسی (2-1)، نیوکاسل (5-0) و ساوتهمپتون (6-3) شکست خورده بود. با این حال در روز 16 نوامبر 1996، یک گل به خودی از سوی تونی آدامز برد (1-0) منچستریونایتد را رقم زد. شاگردان آلکس فرگوسن در پایان آن فصل قهرمان شدند و از آن پس رقابتهای پرحاشیه فرگوسن و ونگر در لیگ برتر آغاز شد.

چهار برد پیاپی برای ونگر هنوز هم در تاریخ رقابت های دو تیم، نتایج ونگر در طول سالهای 97 و 98 مقابل شیاطین سرخ، بهترین نتایج تاریخ توپچی ها مقابل منچستریونایتد است. در چهار مسابقه شیرین برای آرسنالی ها، این تیم ابتدا در 9 نوامبر 1997 در خانه (3-2) منچستریونایتد را شکست داد و آن گاه در 14 مارچ 98 در دیدار برگشت موفق شد منچستر را در اولدترافورد (1-0) شکست دهد. آرسنال در پایان آن فصل قهرمان لیگ برتر و جام حذفی شد و در روز 9 آگوست 1998 در جام خیریه موفق شد (3-0) یونایتد را در هم بکوبد. دیدار بعدی دو تیم هم خیلی زود برگزار شد. ورزشگاه هایبری در 20 سپتامبر میزبان شیاطین سرخ بود که در پایان با شکست (3-0) به خانه بازگشتند. شاگردان ونگر در ادامه روند شکست ناپذیری خود مقابل فرگوسن دو تساوی هم کسب کردند.

گل استثنائی گیگز بعد از یک تساوی (1-1) در لیگ، دو تیم در نیمه نهایی جام حذفی هم به مصاف هم رفتند و (0-0) مساوی شدند تا دیدار تکراری در ویلاپارک ورزشگاه استون ویلا برگزار شود. مسابقه ای دراماتیک که در آن، دیوید بکهام برای منچستر سفید پوش و دنیس برگ کمپ هلندی برای آرسنال گلزنی کردند. در اواخر بازی روی کین کاپیتان یونایتد اخراج شد و در دقیقه 90 آرسنال صاحب پنالتی شد. اما دنیس برگ کمپ در برابر پیتر اشمایکل دروازه بان دانمارکی منچستر ناکام ماند و کار به وقت اضافی رسید. در وقت اضافی پاتریک ویرا هافبک فرانسوی آرسنال، توپ را در میانه میدان به اشتباه به ریان گیگز پاس داد. هافبک ولزی یونایتد ناگهان از میان میدان همه را از پیش رو برداشت و کمی بعد، توپ را به طاق دروازه دیوید سیمن کوباند. منچستر (2-1) برنده شد و با سوت پایان بازی، بازیکنان این تیم بر روی شانه های هوادارانی جای گرفتند که به زمین مسابقه هجوم آورده بودند. شیاطین سرخ در پایان فصل صاحب هر سه جام ممکن شدند. گیگز هم مجموعاً با 50 بازی در برابر آرسنال رکورددار تاریخ نبردهای دو تیم شد اما این بازی، خاطره انگیزترین بازی او مقابل آرسنال شد.

کم گل های خاطره انگیز حتی نبردهای کم گل دو تیم نیز سرشار از خاطره بود. آرسنال در 8 می 2002 در اولدترافورد با گل سیلوین ویلتورد (1-0) پیروز شد و در خانه رقیب جشن قهرمانی گرفت. در 21 سپتامبر 2003 رود فن نیستلروی پنالتی لحظات پایانی خود را مقابل آرسنال از دست داد تا بازی (0-0) شده و البته درگیری شدیدی بین بازیکنان ایجاد شود. اما همین تساوی سبب شد که روند شکست ناپذیری آرسنال در لیگ حفظ شده و به 49 مسابقه پی در پی برسد. سرانجام در سال 2004 بود که این روند با برد (2-0) یونایتد قطع شد. دو تیم در 21 می 2005 هم فینال جام حذفی را با تساوی (0-0) به پایان رساندند. در پنالتی ها این پل اسکولز بود که پنالتی خود را از دست داد و قهرمانی آرسنال را رقم زد.
