درج نظر

تحریریه آسمونی

زمان مطالعه: 7 دقیقه

کلاس آموزش برنامه نویسی اچ تی ام ال HTML

کلاس آموزش برنامه نویسی اچ تی ام ال HTML زبان نشانه‌گذاری ابرمتنی یا زنگام یا اچ‌تی‌ام‌ال، HTML یا HyperText Markup...

کلاس آموزش برنامه نویسی اچ تی ام ال HTML

زبان نشانه‌گذاری ابرمتنی یا زنگام یا اچ‌تی‌ام‌ال، HTML یا HyperText Markup Language در کنار سی‌اس‌اس هستهٔ فناوری ساخت صفحه‌های وب هستند. اچ‌تی‌ام‌ال زبان توصیف ساختار صفحه‌های وب است. زبانی‌است برای نشانه‌گذاری ابرمتن (فرامتن) که برای تدوین قالب و طراحی صفحه‌های وب به کار می‌برند. دستورالعمل‌های این زبان، برچسب (Tag) نام دارند که محتوای یک صفحهٔ وب، با آن‌ها، نشانه‌گذاری شده و بدین‌ترتیب، نحوهٔ نمایش آن صفحه برای مرورگرهای وب، توصیف می‌شود. تاکنون 5 نسخه از اچ تی ام‌ال عرضه شده‌است.

آموزش برنامه نویسی اچ تی ام ال HTML

به گزارش آسمونی" href="http://asemooni.com/">آسمونی برنامه نویسی اچ تی ام ال HTML یکی از مهارت ها و حرفه هایی است که کاربردهای بسیار زیادی داد و بسیاری از افراد علاقمند به یادگیری آن هستند. با فراگیری برنامه نویسی اچ تی ام ال HTML علاوه بر اینکه به مهارتی مسلط می شوید که جامعه امروزی به آن نیاز فراوان دارد، از طریق آن می توانید کسب درآمد هم داشته باشید.

آموزش برنامه نویسی اچ تی ام ال HTML

برای یادگیری این رشته، کلاس هایی برگزار می شود که متقاضیان با مراجعه به کلاس آموزش برنامه نویسی اچ تی ام ال HTML ، می توانند آموزش های لازم را ببینند.

دوره آموزش برنامه نویسی اچ تی ام ال HTML

در این دوره ها مطالب کامل مربوط به برنامه نویسی اچ تی ام ال HTML به صورت پروژه محور آموزش داده می شود. کارآموزان در پایان دوره آموزشی برنامه نویسی اچ تی ام ال HTML می توانند در این زمینه فعالیت کنند.

ما در این بخش آسمونی، در ادامه ی معرفی انواع کلاس های آموزشی، مطالبی که ممکن است در موسسات و آموزشگاه برنامه نویسی اچ تی ام ال HTML مطرح شود را برای شما عزیزان شرح می دهیم.

کلاس آموزش برنامه نویسی اچ تی ام ال HTML

مطالبی که ممکن است در کلاس آموزش برنامه نویسی اچ تی ام ال HTML مطرح شود به شرح زیر است:

هر یک از برچسب‌های اچ‌تی‌ام‌ال، معنا و مفهوم خاصی دارند و تأثیر مشخصی بر محتوا می‌گذارند؛ مثلاً برچسب‌هایی برای تغییر شکل ظاهری متن، نظیر درشت و ضخیم کردن یک کلمه یا برقراری پیوند به صفحات دیگر در اچ‌تی‌ام‌ال تعریف شده‌اند.

یک سند اچ‌تی‌ام‌ال، یک پروندهٔ مبتنی بر متن (Text–based) است که معمولاً با پسوند .htm یا .html نام‌گذاری شده و محتویات آن از برچسب‌های اچ‌تی‌ام‌ال تشکیل می‌شود. مرورگرهای وب، که قادر به درک و تفسیر برچسب‌های اچ‌تی‌ام‌ال هستند، تک‌تک آن‌ها را از داخل سند اچ‌تی‌ام‌ال خوانده و سپس محتوای آن صفحه را نمایان‌سازی (Render) می‌کنند.

اچ‌تی‌ام‌ال زبان برنامه‌نویسی نیست، بلکه زبانی برای نشانه‌گذاری ابرمتن است و اساساً برای ساخت‌مند کردن اطلاعات و جدایش اجزای منطقی یک نوشتار — نظیر عناوین، تصاویر، فهرست‌ها، بندها و جداول — به کار می‌رود. از سوی دیگر، اچ‌تی‌ام‌ال را نباید به عنوان زبانی برای صفحه‌آرایی یا نقاشی صفحات وب به کار بُرد؛ این وظیفه اکنون بر دوش فناوری‌های دیگری همچون سی‌اس‌اس است.

گفتنی است اچ‌تی‌ام‌ال شکلی از زبان دیگری به نام اس‌جی‌ام‌ال است و World Wide Web Consortium آن را به عنوان استانداردی برای نشانه‌گذاری مستندات ابرمتنی برای عرضه در وب، تدوین کرده‌است.

در اچ‌تی‌ام‌ال سه نوع برچسب وجود دارد:

تگ‌های یکه. مانند ‎<HR>‎ که خط رسم می‌کند.

تگ‌هایی که شروع و پایان دارند. مثل: ‎<head></head>‎

تگ‌هایی که دارای ویژگی می‌باشند. مثل:

‎<a href="http://www.w3.org%22>متن</a>‎

توسعه اچ تی ام ال (HTML)

در سال 1980 فیزیکدانی به نام تیم برنز لی که با پروژهٔ CERN همکاری داشت ENQUIRE را طراحی و ارائه کرد که یک سیستم مهم برای محققان CERN بود تا اینکه از این داده‌ها به شکل مشترک استفاده کنند. در سال 1989، Berners- Lee یک یادداشت پیشنهاد یک سیستم ابر متن مبتنی بر اینترنت نوشت. Berners- Lee یک نوع خاص HTML را مشخص نمود و یک نسخهٔ جستجوگر و نرم‌افزار سرور را در انتهای1990 نوشت. در این سالیان این فیزیکدان و مهندس سیستم‌های داده‌های CERN به نام Robert Cailliau یک سرمایه‌گذاری مشترک را انجام دادند ولی این پروژه به شکل رسمی توسط CERN دنبال نشد. در یادداشت‌های شخصی او از سال 1990 اشاره شده‌است که برخی از مناطق مختلف ابر متن (hypertext) به کار گرفته شده‌است و در ابتدای آن از یک دائرةالمعارف استفاده گردید.

اولین بار شرح کامل HTML به این شکل بود که به آن در نسخه‌های قبلی "HTML Tags" گفته شد که برای اولین بار توسط Berners –Lee در سال 1991 روی اینترنت قرار گرفت؛ که آن توصیف 18 عناصر شامل عناصر اولیه، طراحی نسبتاً ساده از HTML بود. به غیر از Hyperlink این موارد تحت تأثیر SGMLguid در فرمت مبتنی بر SGML قرار گرفت و در پروژهٔ CERN به کار. رفت یازده مولفه از آن در HTML 4 نوشته شده‌است.

زبان نشانه گذاری ابرمتنی به شکلی است که مرورگرهای وب برای تحلیل و نوشتن متون تصاویر و دیگر مواد روی صفحات قابل شنیدن و قابل دیدن وب به کار می‌رود. ویژگی‌های پیش‌فرض برای هر مورد در ساختار HTML در جستجوگر تعریف شده‌است و این ویژگی‌ها را می‌توان تغییر داد یا اینکه توسط CSS بر اساس طراحی صفحه افزایش داد. بسیاری از اجزای متن در گزارش فنی 1988 ISO به شکل TR9537 ارائه شده‌است که نام این جزء روش‌های استفاده از SGML بود که در آن ویژگی‌های اولیه ساختار زبانی مانند آنچه که در مورد فرمان RUNOFF دیده می‌شود استفاده شد که در ابتدای دهه 1960 برای CTSS ارائه شده‌است. این فرمان‌های ساختاری از فرمان‌های مورد استفاده توسط typesetters استفاده می‌کند که به شکل دستی برای فرمت‌های مختلف در نظر گفته شده‌اند. اما اصل SGML برای ساختار کلی بر اساس اجزای مختلف است (محدوده‌های حاشیه نویسی تو در تو به همراه ویژگی‌هایی که دارد) تا اینکه از اثرات چاپ استفاده شود. همچنین جداسازی ساختارها و شکل ترکیبی نیز باید در نظر گرفته شود. HTML به شکل مداوم به این صورت با CSS به کار گرفته می‌شود.

Berners- Lee از HTML به عنوان یک ابزار برای SGML استفاده کرده‌است. به‌طور کلی آن را به عنوان دستور نیروی ضربت مهندسی اینترنت(IETF) تعریف کرده‌است که در سال 1993 نسخه‌های اولیه از آن را بر اسا HTML ارائه نمود."زبان نشانه‌گذاری ابرمتنی HTML" پیش نویسی اینترنتی توسط Dan Cannolly ,Berners- Lee ارائه گردید و درون تعریف نوع سند SGML برای تعریف گرامر ارائه شد. این نسخه اولیه پس از شش ماه منقضی گردید ولی قابل توجه اینکه از جستجو گرNCSA Mosaic به شکل جستجو گر پیش‌فرض برای تصاویر بر خط استفاده شد که نشان دهندهٔ فلسفهٔ IETF در استانداردهای ساختارهای موفق است. به همین شکل Dave Raggett's رقابت خود را با ارائه(Internet-Draft , HTML+(Hypertext Markup format از انتهای 1993 شروع کرد و پیشنهاد کرد که یک ساختار اجرایی مانند جداول و شکلهای پر شونده را می‌توان برای این منظور به کار گرفت.

پس از آنکه HTML و +HTML به شکل پیش نویس در ابتدای 1994 منقضی گردید،IEFT یک گروه کاری HTML را ایجاد کرد که در سال 1995 نسخهٔ HTML 2.0 تکمیل گردید، HTML اولیه با این قصد ساخته شده که به شکل یک ساختار استاندارد در آینده از آن استفاده شود.

پس از آن پیشرفت‌هایی در IETF در نظر گرفته شد که مورد توجه رقیبان قرار گرفت. تا سال 1996 ویژگی‌های HTML حفظ شد و ورودی‌هایی از نرم‌افزارهای تجاری گرفته شد که این کار توسط (W3C) انجام شد. اما در سال 2000 HTML یک استاندارد بین‌المللی (ISO/IEC 15445:2000) گردید. HTML4.01 در انتهای 1999 انتشار یافت و پس از آن ساختار بعدی آن در سال 2001 به شکل کامل منتشر شد- در سال 2004 پیشرفت‌هایی در HTML5 در (WHATWG) در نظر گرفته شد و شکل قابل ان تشار آن به شکل W3C در سال 2008 ارائه گردید.

نسخه‌های XHTML

XHTML یک زبان جداگانه است که به شکل فرمول بندی دوباره HTML 4.01 خود را نشان می‌دهد و از XML1.0 استفاده نموده‌است. اما به عنوان یک استاندارد جداگانه نمی‌توان از آن نام برد.

XHTML 1.0 در 26 ژانویه 2000 انتشار یافت که به عنوان توصیهٔ W3C از آن نام بده شد و پس از آن دوباره اصلاح شد و انتشار دوبارهٔ آن در اول اوت 2002 بود که در آن از سه نسخهٔ یکسان به عنوان HTML 4.0 و 4٫01 استفاده شد و فرمول بندی دوبارهٔ آن در XML با محدودیت‌های خاص در نظر گرفته شد.

XHTML 1.1 در 31 می 2001 انتشار یافت که توصیهٔ W3C محسوب شد. مبنای آن XHTML 1.0 بود ولی تغییرات اندکی در آن اعمال شده بود و فرمول بندی آن از ساختارهای تعدیل شده XHTML استفاده کرده بود که در 10 آوریل 2001 انتشار یافته بود و توصیه W3C محسوب می‌گردید.

XHTML 2.0 یک نسخه پیش نویس کاری بود ولی در 2009 انتشار یافت که برای کارکرد مطلوب HTML5, XHTML5 بود. XHTML2.0 ناسازگاری‌هایی با XHTML1.X داشت و در نتیجه به شکل زبان جدید XHTML درآمد تا اینکه به روزرسانی آن تا XHTML 1.X صورت گیرد

XHTML Syntaxرا می‌توان به عنوان XHTML5.1 دانست که بر اساس آن HTML5 در پیش نویس HTML5 تعریف شده بود.

نشانه‌گذاری اچ تی ام ال (HTML)

نمونه زیر کد معروف Hello World است که معمولاً برای مقایسه زبان‌های برنامه‌نویسی، زبان‌های اسکریپت‌نویسی و زبان‌های نشانه‌گذاری به کار می‌رود:

<!DOCTYPE html>

<html>

<head>

<title>This is a title</title>

</head>

<body>

<p>Hello world!</p>

</body>

</html>

عنصر اچ‌تی‌ام‌ال

سرتیترها: تگ‌های <h1> تا <h6>

<h1>Heading level 1</h1>

<h2>Heading level 2</h2>

<h3>Heading level 3</h3>

<h4>Heading level 4</h4>

<h5>Heading level 5</h5>

<h6>Heading level 6</h6>

پاراگراف‌ها:

<p>Paragraph 1</p> <p>Paragraph 2</p>

خط شکن (پرش به خط بعد)

<br>

تفاوت میان یک تگ <br> و <p> در این است که "br" متن بعد از خود را به خط بعد می برد بدون اینکه در ساختار معنایی صفحه تغییری ایجاد کند، در حالیکه "p" متن را درون پاراگراف‌هایی بخش‌بندی میکند. همچنین به یاد داشته باشید که "br" یک تگ خالی(مستقل) می‌باشد، یعنی ممکن است دارای ویژگی‌هایی باشد ولی نمی‌تواند محتوایی را در خود جای دهد و تگ پایانی نیز ندارد.

<p>This<br>is a paragraph<br>with<br>line breaks</p>

برای ایجاد لینک از تگ <a> استفاده می‌شود. برای مثال:

<a href="https://www.wikipedia.org/%22>A link to Wikipedia!</a>

ویژگی href آدرسی که لینک به آن اشاره می‌کند را در خود نگه می‌دارد.

کامنت‌ها:

کامنت‌ها در درک بیشتر کدها کمک می‌کنند و در صفحه وب به علت نادیده گرفتن آن‌ها توسط مرورگر دیده نمی‌شوند.

متأسفیم که این مطلب مورد پسند شما واقع نشده است.

لطفاً با اعلام دلیل نارضایتی خود، ما را در تولید مطالب بهتر یاری نمایید:

بروز نیست کامل نیست اشتباه است دلایل دیگر

دلیل خود را توضیح دهید:

ثبت انصراف