- آسمونی
- مجله اینترنتی
- چهره ها
- چهره های ورزشی
- بیوگرافی تئوفیلو استیونسون

بیوگرافی تئوفیلو استیونسون
مشترن مشهور کوبایی با قامت 196 سانتی متری خود سه بار پیایی فاتح دسته سنگین وزن بازیهای المپیک شد و از این حیث رکورددار است. استیونسون که در 29 مارچ 1952 در در پورتو پادره کوبا به دنیا آمد، 3 قهرمانی مسابقات جهانی، دو طلا و یک برنز رقابتهای پان آمریکن، 6 طلای مسابقات قهرمانی آمریکای مرکزی و 2 طلای رقابتهای حوزه دریای کارائیب را در کارنامه افتخارات خود دارد اما بزرگ ترین عامل شهرت او 3 حضور در المپیک و کسب 3 طلای این رقابتها بود.

ابتدا در المپیک ۱۹۷۲ بود که تئو شهرت دنیایی بدست آورد. او با قدی بلند و تسلطی خیره کننده و ضربات متوالی و سنگینش یکی پس از دیگری حریفاتش را نقش رینگ کرد پس از برتری مقابل رقبای لهستان، آمریکا و آلمان غربی فینالیست شد و وقتی در فینال حریف رومانیایی اش را ناک اوت نمود، دنیایی به قدرت و شایستگی او ایمان آورد . آمریکایی ها برای المپیک بعدی - مونترال ۱۹۷۶ - رقیب تازه ای جلویش قرار دادند به نام جان تیت که چندی بعد یکی از ۱۰ سنگین وزن اول دنیای بوکس شد. اما تیت هم با با وجود قدرت و نشاط و اشتهای زیادش نتوانست از پس استیونسون برآید و مسابقه نیمه نهایی تمام نشده نقش رینگ گشت تا دومین طلای المپیکی استیونسون نصیب او گردد .
استیونسون پیش از آن مسابقه دو رقیب سنگاپوری و فنلاندی را هم شکست داده بود و سرانجام در فینال با برتری مقابل میرچیا شیمون رومانیایی دومین طلای خود را تصاحب کرد.
در المپیک 1980 مسکو، استیونسون در اوج قدرتش نبود اما بازهم کسی نتوانست مانع قهرمانی مجدد وی شود. قبل از شروع بازیها ، شایعات زیاد بود. میگفتند استیونسون آماده نیست و در مسابقات انتخابی کشورش به یک مشترن جوان باخته است. اما استیونسون با وجود این شایعات به میدان آمد و با دو برد آسان مقابل رقبای نیجریه و لهستان، در نیمه نهایی حریف مجار را شکست داد و سرانجام با برتری مقابل پیوتر زایِف از کشور میزبان طلای سوم المپیکی خود را هم برد.

استیونسون – سمت چپ – در سال 1980 برای سومین بار قهرمان دسته فوقسنگین بوكسِ المپیك شد. او تنها به عشق مردم كوبا افتخارآفرینی كرد و هیچگاه حاضر نشد با حضور در رقابتهای حرفهای بوكس خود را به پولهای گزاف دلالان این رقابتها بفروشد.
در حد فاصل این المپیک ها بارها به استیونسون پیشنهاد شرکت در مسابقات حرفه ای شد، اما وی بدلایلی از پذیرفتن این پیشنهادها خودداری کرد و آماتور باقی ماند تا هم اصالت کاری حفظ شود و هم طلای المپیک ها را درو کند.
پس از او تنها یک بوکسور توانست سه بار پیاپی قهرمان دسته سنگین وزن المپیک شود؛ فلیکس ساوون قهرمان مسابقات 1992، 1996 و 2000 که او نیز کوبایی بود.
استیونسون سرانجام در روز 11 ژوئن 2012 از دنیا رفت؛ در حالی که تنها 60 سال داشت و از او دو فرزند برجای ماند. اما مهمتر از آن رکوردها و افتخاراتی بود که برای همیشه جاودانه شدند.