- آسمونی
- مجله اینترنتی
- دین و اندیشه
- قرآن کریم
- معرفی سوره العادیات
معرفی سوره العادیات
عاديات
از مصدر عدو به معنای (اسبان) دونده
مفهوم کلی سوره
يادآورى معاد و آشكار شدن اسرار در آن روز؛
جايگاه بلند رزمندگان اسلام ؛
مال دوستى و ناسپاسى انسان هاى تربيت نايافته .
اسامی سوره
عادیات
علت نام‌گذاری
«سوره عادیات»؛ خداوند متعال این سوره را با قسم به عادیات شروع کرده است و این کلمه در غیر این سوره وجود ندارد. عادیات اسمی است که در اکثر مصاحف و کتب تفسیری برای این سوره آمده است هر چند که در بعضی از آنها به «سوره والعادیات» هم مشهور است.
تعداد آیات
سوره عادیات یازده آیه دارد.
تعداد کلمات
سوره عادیات چهل کلمه دارد. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره های قرآن مختلف است)
تعداد حروف
سوره عادیات صدوشصت‌وسه حرف دارد. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره های قرآن مختلف است)
اهداف و آموزه ها
محورهاى اساسى سوره عادیات عبارت اند از:
الف) يادآورى نقاط ضعف انسان هاى تربيت نايافته؛
ب) بيان عظمت رزمندگان اسلام؛
ج) يادآورى احاطه ى معاد.
محتوا و موضوعات
محتواى سوره عادیات به این صورت است که در آغاز سوگندهاى بيداركننده اى را ذكر مى كند، و بعد از آن سخن از پاره اى از ضعفهاى نوع انسان همچون كفر و بخل و دنياپرستى به ميان مى آورد، و سرانجام با اشاره كوتاه و گويايى به مساله معاد، و احاطه علمى خداوند به بندگان، سوره را پايان مى دهد.
فضائل، خواص و ثواب قرائت
ابى‌بن‌كعب از پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله روايت نموده كه فرمود: «هر كس سوره عادیات را قرائت كند به عدد كسانى كه در مزدلفه (شب عيد اضحى) بيدار مانده اند و حاضر در عرفات شده اند، ده حسنه به او داده می‌شود».
سليمان‌بن‌خالد از امام صادق عليه‌السلام روايت نموده كه فرمودند: «كسى كه و العاديات را قرائت كند و قرائت آن را ادامه دهد خدا او را با اميرالمؤمنين عليه‌السلام در روز قيامت مبعوث نمايد و در حجره آن حضرت از رفقاى آن بزرگوار خواهد بود».
محل نزول
از ابن عباس و قتاده نقل شده كه سوره عادیات مدنى است، و بعضى هم گفته اند كه مكّى است.
كوتاه بودن مقطع آيات، و تكيه بر سوگندها، و همچنين تكيه بر مسالۀ معاد قرائنى است كه مكى بودن سوره را تاييد مى كند.
ولى از سوى ديگر مضمون سوگندهاى اين سوره كه تناسب زيادى با مسائل جهاد دارد و همچنين رواياتى كه مى گويد اين سوره بعد از جنگ ذات‌السلاسل نازل شده است. گواه بر مدنى بودن اين سوره است، حتى اگر سوگندهاى آغاز اين سوره را ناظر به حركت حجاج به سوى منى و مشعر بدانيم نيز تناسب با مدينه دارد.
زمان نزول
تاريخ نزول سوره عادیات در ما بين ابتداء وحى و هجرت مسلمين به حبشه است و بعد از سوره عصر نازل شده است.
از طرف ديگر بنابرآنكه، در غزوه ذات‌السلاسل در جريان اميرالمؤمنين صلوات‌اللَّه‌عليه نازل شده باشد بايد گفت در سال هفتم هجرت نازل شده است زيرا آن جنگ در سال هفتم به وقوع پيوسته بود.
فضای نزول
در شأن نزول سوره عادیات در مجمع‌البيان از امام صادق عليه‌السلام در حديث طويلى نقل شده: «رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله در جنگ «ذات‌السلاسل» چند نفر از صحابه را در چند نوبت فرستاد كه همه بدون نتيجه برگشتند، آخر على‌بن‌ابى‌طالب عليه‌السلام را فرستاد كه بر آنها غالب آمد، علت اين نام آن است كه گروهى از دشمنان مقتول و گروهى اسير شدند، اسيران را با ريسمان به هم بستند گويى در زنجير بسته شده اند.
چون اين سوره نازل گرديد: رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله در نماز صبح، آن را خواند، پس از نماز، اصحاب آن حضرت گفتند: ما اين سوره را نشنيده ايم حضرت فرمود: آرى على بر دشمنان خدا پيروز گشته، جبرئيل امشب به من مژده آورد، چند روز بعد، على عليه‌السلام با غنائم و اسيران وارد مدينه شدند اهل بيت عليهم السلام بر نزول سوره در حق آن حضرت اتفاق دارند».
ترتیب در مصحف
سوره عادیات صدمين سوره در چينش كنونى قرآن به شمار می آید.
ترتیب بر اساس نزول
سوره عاديات چهاردهمين سوره در ترتیب نزول است كه بعد از سوره والعصر در نازل گرديده است. (لازم به ذکر است اقوال در ترتیب نزول سوره های قرآن مختلف است)
ارتباط با سوره قبلی
سوره عادیات به ما قبل خود سوره زلزال پيوسته براى آنكه در آن ذكر قيامت و پاداش شده اتّصال مانند بمانند
ویژگی
سوره عادیات از سور مفصلات می باشد ابن قتیبه می گوید: ... مفصلات سوره های کوچکی هستند که بعد از سور مثانی آمده اند اینکه چرا این سوره ها را مفصل نامیده اند به خاطر کوتاه بودن آنها و اینکه بسيار به واسطه بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ از يكديگر جدا شده‌اند.
روايتى است كه از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى تورات و سوره هاى مئين را به جاى انجيل و سوره هاى مثانى را به جاى زبور به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره هاى مفصّل فزونى بخشيد.
سوره عادیات سوره ای با شکل و شمایل سوره های مکی می باشد ولی شأن نزول مشهور آن مدنی بودن این سوره را تایید می کند.
