زمان مطالعه: 5 دقیقه
نگاهی به سینمای کره جنوبی؛ قسمت دوم

نگاهی به سینمای کره جنوبی؛ قسمت دوم

سینمای کره پس از بحران مالی 1997 در آسیا، پس رفت زیادی داشت؛ اما پس از آن مسئولین فرهنگی کره جسارت کردند.

نگاهی به سینمای کره جنوبی؛ قسمت دوم
نویسنده: نجیبه نعمتی
پنجشنبه ۹ آذر ۱۴۰۲

سینمای کره پس از بحران مالی 1997 در آسیا، پس رفت زیادی داشت؛ اما پس از آن مسئولین فرهنگی کره جسارت کردند و با میدان دادن و اعتماد کردن به فیلمسازان به خصوص فیلمسازان جوان توانستند فیلمسازی خود را تغییر بدهند.
ورود فیلمسازان جوان به خصوص فیلمسازان فیلم‌های کوتاه سبب جهش بود. این فیلم سازان با بهره گیری از امکانات تکنیکی و دست کاری در تصاویر دیجیتال انجام گرفتو
یکی از شیوه‌هایی که فیلمسازان جدید انجام دادند و آن را در سینمای کره جا انداختند انحراف ژانری و تغییر ساختار کلاسیک ژانر ها بوده است.
موج کره‌ای ابتدا در آسیا و سپس اروپا و در نهایت آمریکا رسیده است بیشتر آن نیز به خاطر پارک است.
مشخصه اصلی سینمای کره خشونت است.
اما مشخصه بعدی که علاوه بر خشونت جزو خصوصیت سینمای نوین کره محسوب می‌شود نشان دادن تصاویر به طور کاملا غیر معمول و متفاوت است.
در سینمای کرده درام‌ها بسیار ماهرانه و دقیق انجام می‌شود
کره جنوبی از طریق دو دوره سیاست اصلی، سیاست های درهای بسته و درهای باز، دچار تحول فرهنگی-سیاسی شد.

نگاهی به سینمای کره جنوبی
نگاهی به سینمای کره جنوبی

سیاست درهای بسته

این سیاست طی سال های 1990-1960در دوران «پارک چونگ هی» اجرایی گردید. در طول دوره درهای بسته، سیاست های فرهنگی رییس جمهور پارک به قدرت دولت مشروعیت بخشید و هویت کره‌ای را ساخت؛ علاوه بر این، سیاست درهای بسته دولت، جامعه را از تأثیرات فرهنگ‌های خارجی تحت کنترل قرار داد، زیرا این نگرانی وجود داشت که فرهنگ‌های خارجی با سرمایه و فناوری بزرگ خود می‌توانند بازار داخلی کره جنوبی را تهدید کنند. در طول دوره بسته، دولت محدودیت‌هایی را برای ورود فرهنگ‌های خارجی ایجاد کرد، اما دولت تنها برای تحقق منافع سیاسی خود، حتی تبلیغات دولتی جامعه، تمام صنایع فرهنگی در کره جنوبی را کنترل کرد. با این حال، سیاست درهای بسته در دوران ریاست جمهوری «کیم یانگ سام» در سال 1993 پایان یافت.

در دوران رهبری کیم، یک تغییر ساختاری در صنعت فرهنگی رخ داد. اگرچه دولت همچنان سیاست‌های فرهنگی را کنترل می‌کرد، اما بیشتر به سمت توسعه پتانسیل اقتصادی در بخش صنعت فرهنگی، به ویژه در صنعت سمعی و بصری گرایش پیدا کرد. رییس جمهورکیم همچنین در سال 1995 قانون تبلیغات فیلم MPPL)) را برای حمایت از توسعه صنعت فیلم داخلی تصویب کرد. دولت کره جنوبی اهمیت عوامل حمایتی غیر دولتی را برای پیشرفت صنعت فرهنگی در این کشور را درک کرد. بنابراین، دولت فرصت هایی را برای کارآفرینان کنگلومرا ((chaebol) باز کرد تا در صنعت فرهنگی کره جنوبی درگیر شوند . دولت مشوق های مالی مختلفی از جمله معافیت های مالیاتی برای جذب سرمایه به صنعت فیلم ارائه کرده است. از آن زمان، سرمایه‌گذاری از سوی شرکت‌هایی مانند دوو، سامسونگ، هیوندای، SKC، ال‌جی و چیل جیدانگ شروع به سرمایه‌گذاری در انواع مختلف سرمایه‌گذاری در صنعت فرهنگی ساخت سینماها و تولید فیلم‌ها و درام‌های کره‌ای شده است.

علاوه بر این، از طریق این سیاست، رسانه‌های جمعی و صنعت پخش کره نیز مشوق‌هایی برای کمک به گسترش محصولات فرهنگی کره‌ای به طور گسترده‌تر دریافت کردند.
از سوی دیگر، دولت کره جنوبی استفاده از محصولات داخلی را به عنوان تبلیغات در درام‌های کره ای، فیلم‌های کره‌ای و ورایتی شوها در کره جنوبی و آنهایی که در خارج از کشور توزیع می‌شود، را اجباری کرد.
دردوره سیاست های درهای بسته در هر سال حداکثر 26 فیلم بیشتر ساخته می‌شد.

نگاهی به سینمای کره جنوبی
نگاهی به سینمای کره جنوبی

سیاست درهای باز

سیاست درهای باز به رشد صنعت فرهنگ کره به عنوان یک پدیده جهانی کمک می‌کند. این پدیده‌هالیو با علاقه مردم به فرهنگ پاپ کره‌ای در چین و آسیای جنوب شرقی به شکل انتشار موسیقی پاپ کره‌ای آغاز شد. به دنبال آن سریال‌های درام کره‌ای در تلویزیون شروع به پخش در چین کردند و به کشورهای دیگر مانند هنگ کنگ، ویتنام، تایلند، اندونزی، فیلیپین، ایالات متحده آمریکا، آمریکای لاتین و خاورمیانه گسترش یافتند. این دوره از محبوبیت فیلم‌ها و درام‌های کره‌ای که هنوز به صورت ویدئو و لوح فشرده «CD» توزیع می‌شد، استفاده کرد؛ اما حدود سال 2006 با استفاده از فناوری دیجیتال و رسانه‌های اجتماعی مانند یوتیوب، فیس بوک و توییتر به عنوان عوامل مهم در گسترش هالیو در سراسر جهان شروع شد. موج دوم هالیو نسبت به موج اول وسعت بیشتری دارد و همچنین با افزایش نقش و محبوبیت K-pop و سایر صادرات فرهنگی کره مانند بازی های ویدیویی و انیمیشن، وب تون متمایز می‌شود.
تعیین تأثیر قانونی‌سازی قرار دادن محصول برای شرکت‌های خارجی در صنعت فرهنگی کره جنوبی، به‌ویژه درام کره، بر توسعه سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در کره جنوبی است. در گذشته، دولت می‌دید که صنایع فرهنگی خارجی با سرمایه‌های کلان و فناوری پیشرفته‌شان می‌توانند فرهنگ کره جنوبی و بازار داخلی را تهدید کنند.

به عنوان کشوری با سیاست درهای بسته، تصمیمات برای باز کردن بازار داخلی صنعت فرهنگی خود برای استقرار و سرمایه گذاری خارجی بحث برانگیز شد. با استفاده از دیدگاه اقتصاد سیاسی، نتایج این مقاله نشان داد که قانونی‌سازی مکان‌یابی محصول فرصتی برای ترویج فرهنگ کره جنوبی در جهان و افزایش سرمایه‌گذاری‌های مستقیم خارجی جدید به‌ویژه در حوزه صنعت فرهنگی است که تأثیر مستقیمی‌بر رشد اقتصاد کره جنوبی دارد.
موج نوی کره جنوبی سینمایی تازه با صدایی جوان و رسا، و نسلی از فیلمسازان شرقی است که سنت روایت شفاهی کره را از بر بوده، و در ژانر فیلم‌های غربی تحصیل کرده‌اند، بنابراین با حداقل بودجه فیلم‌های ارزشمند، جالب و با روایتی پیچیده را خلق می‌کنند.
این سینما از طریق ادغام ژانرهای مختلف تماشاگران را به چالش می‌کشد. به جای تکیه بر داستان با ادغام زمینه فرهنگی و سینمایی اهمیت تصویر را ثابت کرده، و با جسارت داستان را نمایش می‌دهد.

حمایت دولت کره از سینمایش

از سال 1366 دولت سینماداران مجبور کرده است پخش و اکران فیلم های ملی در روزهای مشخص شده از سال مطابق با تقویم دولت انجام می‌شود این مدت روز به 146 روز در سال بود که در حال حاضر بیشتر شد است. موفقیت فیلم‌های کره‌ای، پس از سال 2000 بعد از لغو سانسور و انتقال به رقابت آزاد در بازار، افزایش یافت. امروزه، سهم سینمای کره در گیشه بیش از 50 درصد از کل فیلم‌ها است؛ و صادرات به بازارهای خارج از کشور به طور چشمگیری در حال افزایش است.
ظهور دموکراسی در اواخر دهه 1980 در رنسانس سینمای فعلی کره تاثیر داشته است. در این سال قوانین سانسور کم شد و به فیلمسازان اجازه داده شد تا موضوعات بحث برانگیز را در فیلم‌هایشان دخیل سازند.
عامل دیگر ساخت و ساز فیلم در کره جهانی شدن، توجه هالیوود به این گونه فیلم‌ها است. نشانه‌ای از خلق و خوی ناسیونالیستی جسورانه کره‌ای است.

یکی از شگفتی های کره را می‌توان در سریال بازی مرکب دانست.
سریال بازی مُرَکَب ( Squid Game) یک مجموعه تلویزیونی درام با موضوع حفظ بقا است. این سریال توسط هوانگ دونگ-هیوک برای نتفلیکس ساخته شد. این مجموعه در ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۱، ( 26 شهریور ماه) توسط نتفلیکس در سطح جهانی منتشر شد.
بازی مرکب روی هم رفته دیدگاه‌های بسیار مثبتی دریافت کرد. در هفته اول نمایش، به یکی از پربیننده‌ترین مجموعه‌های نتفلیکس در ۹۰ کشور تبدیل شد و ۲۸ روز پس از انتشار با بیش از ۱۱۱ میلیون بیننده، رکورد سریال بریجرتون را شکست و به پربیننده‌ترین مجموعه این شبکه تبدیل شد.
داستان این مجموعه برگرفته از بازی کودکانه کره‌ای محبوبی از دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ می‌باشد. این سریال به یک موفقیت بزرگ برای غول استریم دنیا یعنی نتفیلکس تبدیل شد. طبق اسنادی که بلومبرگ منتشر کرده، سریال Squid Game تاکنون نزدیک به ۹۰۰ میلیون دلار درآمدزایی کرده است.
سریال بازی مرکب داستانی بازی مرگ و زندگی را دنبال می‌کند که شخصی که برنده این مسابقه مرگبار شود، صاحب ۳۸.۵ میلیون دلار جایزه خواهد شد. سریال Squid Game با جذب ۱۱۱ میلیون بیننده توانست رکورد پر بیننده‌ترین سریال نتفلیکس در ماه اول انتشار را بشکند.
براساس تخمین‌های درون‌سازمانی، سریال «بازی مرکب» ۴۰ برابر سرمایه اولیه برای شرکت نتفلیکس درآمد خواهد داشت.

ارزیابی مهاجرت
نظر خود را درباره «نگاهی به سینمای کره جنوبی؛ قسمت دوم» در کادر زیر بنویسید :
لطفا شرایط و ضوابط استفاده از سایت آسمونی را مطالعه نمایید

دسته بندی های وب سایت آسمونی

آسمونی شامل بخش های متنوعی است که هر کدام از آنها شامل دنیایی از مقالات و اطلاعات کاربردی می باشند، شما با ورود به هر کدام از دسته بندی های مجله اینترنتی آسمونی می توانید به زیردسته های موجود در آن دسترسی پیدا کنید، برای مثال در دسته فیلم و سینما؛ گزینه هایی مثل نقد فیلم، معرفی فیلم ایرانی، فیلم بین الملل، انیمیشن و کارتون و چندین بخش دیگر قرار دارد، یا بخش سلامت وب سایت شامل بخش هایی همچون روانشناسی، طب سنتی، نکات تغذیه و تناسب اندام می باشد.