- آسمونی
- مجله اینترنتی
- ورزشی
- اطلاعات ورزشی
- اصطلاحات موی تای و تاریخچه
اصطلاحات موی تای و تاریخچه
مقدمه موی تای
به راستی که اگر موی تای را قوی ترین رشته رزمی دنیا نام نهیم گزافه نگفته ایم چراکه موی تای یکی از کاملترین رشته های رزمی و روش دفاع از خود می باشد که در آن ترکیبی از فنون مشت ، آرنج ، زانو و پا به شکلی تخصصی برای حمله ودفاع استفاده می شود
موی تای ورزش ملی تایلند وبخش ضروری فرهنگ مردم تایلند می باشد که از دوران کهن بر جای مانده است وقدمت آن با تاریخچه مردم (تای ) آمیخته شده است.
موی تای امتحان قدرت است ودر آن از قسمت های مختلف بدن به عنوان سلاح استفاده می شود.
موی تای در واقع نبرد با سلاح های است که همیشه آدمی به همراه دارد ودر مواقع مقابله با پلیدی ازآن استفاده می شود.
موی تای ورزشی نیست که تصادفی بوجود آمده باشد یا اینکه شخصی خاص آن را بوجود آورده باشد،بلکه موی تای بر مبنای امید به زندگی در جنگها وغریزه وجود ملت آزاد بنیان نهاده شده است وبیش از 2000سال هنر جنگیدن با مشت ها ، پا ها، زانوها وآرنج ها از نسلی به نسل دیگر وتوسط بینش اجداد (تای ) ها گسترش یافت.
بسمی تعالی
تاریخچه موی تای در ایران
ورزش های رزمی در ایران تقریبا از سال 1360 با آغاز تحولات جدیدی مواجه شد . مربیان و ورزشکاران رشت های مختلف رزمی با ایجاد ارتباطات بین المللی سعی در توسعه و فراگیری سبک های رزمی جدید نمودند و از سیستم های کلاسیک و نیمه کنترلی فراتر رفته و کم کم تنوع سبک های رزمی با شیوه مبارزات نزدیک و غیر کنترلی داخل رینگ به ترتیب از فول کنتاک و کیک بوکسینگ و تای بوکس و موی تای در ایران افزایش یافت . از اواخر سال 1368کلاس آموزشی تای بوکس به روش اروپایی توسط آقای محمد توحیدی به اتفاق آقای حمدالله عبادتی در مکان ورزشی شهید رسول فریدونی در جنوب تهران که در ورزش های رزمی از جمله رشته بوکس فعالیت داشتند دائر شدو در سال های بعد دو کلاس دیگر آن در سایر نقاط شهر تهران تشکیل شد تا اینکه از سال 1995 با تاسیس "شورای جهانی موی تای" در تایلند و اعطای نمایندگی به کشورهای مختلف ، از جمله به چند نفر در ایران ، فعالیت »موی تای« به سرعت در اقصی نقاط جهان گسترش یافت ، و آموزش استاندارد و اصولی موی تای نیز با نظارت شورای جهانی آغاز شد. به دلیل عدم رسمیت این ورزش در ایران ، همواره دایر شدن کلاس های موی تای با مشکلات عدیده مواجه می شد ،پس از پیگیری های متعدد ، در نهایت در اواخر سال 1377برای فعالیت موی تای در کشور ، گفتگو های رسمی با رییس فدراسیون ورزش های رزمی آغاز شدو متعاقب آن حضور آقای عبادتی ، به عنوان نماینده فدراسیون بین المللی موی تای ، به همراه آقای الیاس حضرتی رییس وقت فدراسیون ورزش های رزمی ایران ، در کنفرانس جهانی موی تای در بانکوک تایلند ، اولین قدم مؤثر برای فعالیت رسمی این ورزش بر داشته شد و از مرداد ماه 1378 ، «موی تای»به عنوان یکی از ورزش های رزمی کشور فعالیت قانونی ود را تحت پوشش این فدراسیون آغاز کرد البته در آذر ماه همان سال اولین تیم رسمی موی تای با مجوز مستقیم از سوی آقای مهندس سعید فایقی معاون فنی و ورزشی وقت سازمان تربیت بدنی به مسابقات جهانی اعزام شد و کشور ایران رسما" به عنوان یکی از کشورهای فعال این رشته شناخته شدو هر ساله تیم ملی به مسابقات جهانی ،آسیایی و بین المللی عزام میشودو برخی از افتخارات این رشته از قبیل کاپ قهرمانی جهان 2002 تایلند ، کسب کاپ نایب قهرمانی جهان 2003 قزاقستان ، کسب کاپ نایب قهرمانی آسیا اقیانوسیه 2004 سیدنی استرالیا ، کسب مدال کسب مدال نقره عیسی ایزدی در مسابقات آسیایی2005ایندور گیمنز، کسب مدال طلای جهانی توسط مصطفی عبدالهی در سال 2008، کسب مقام اول تیمی در مسابقات جهانی کره جنوبی و... می باشد
افسانه موی تای
در دوران افول تایلند و پایتخت باستانی آن آیوتایا ) (AyuthyA ) در سال 1767 ، وقتی که شهر به علت بی کفایتی فرمانروایان آن رو نابودی می رفت ، ارتش مهاجم برمه یک گروه از ساکنان را محاصره کرده و به اسارت گرفتند، در میان اسرا تعداد زیادی از موی تای کاران نیز وجود داشتند که توسط مردان برمه ای ( گونگ سوکی پرا نای KonG SuKi Phra Nai گروه ( پوسام تون ) Pho sam Ton در شهر اونگوآ ، بازداشت شده بودند .
در سال 1774 در شهر رانگون برمه ، لرد حانگرا ـ پادشاه برمه ـ تصمیم گرفت برای یاد بودا جشنی به مدت هفت شبانه روز بر پا کند . همچنین مسابقه بوکسی بین موی تای کاران تایلندی و برمه ای ترتیب داد که جایزه اش یک هدیه سلطنتی بود . یکی از برنامه های جشن نمایش کمدی محلی بود که لیکای نامیده می شد مسابقه شمشیر بازی نیز در نظر نیز گرفته شده بود رینگ بوکس در مقابل تخت پادشاه بر پا شده بود . در طول روز اول جشن یک بوکسور برمه ای برای نشان دادن علاقه و احترام خود به پادشاه بر یک موی تای کار تایلندی پیروز شد . داور مسابقـه هنــگامی که موی تای کار تایلندی وارد رینـگ شــد او را با نام (نـای خانـوم تـوم )
Nai Khanom Tom معرفی کرد ـ یک بوکسور مشهور و نیرومند اهل آیوتایا ـ تماشاچی ها یک مبارز قوی تیره پوست را مشاهده کردند در بین تماشاچی های برمه ای یک گروه از برد های تایلندی بودند که به هم نگاه می کردند و برای او هورا می کشیدند به محض اینکه او با مبارزی روبرو می شد در برابر او شروع به رقص می کردند که باعث حیرت تماشاچی های برمه ای می شد .
داور بعد توضیح داد که این رقص نوعی رسم سنتی است که مبارز برای احترام به مربی خود آن را اجرا می کند .هنگامی که علامت شروع مسابقه به صدا در آمد نای خانوم توم به سوی حریف خود حمله کرد و با مشت و ضربات آرنج به سینه او میکوبید تا زمانی که او برزمین افتاد داور به خاطر اینکه حریف او هنوز به خاطر رقص سنتی تایلندی مبهوت بود او را برنده اعلام نکرد به همین دلیل او مجبور شد تا با نه بوکسور برمه ای دیگر مبارزه کند این تصمیم سایر بوکسورهای برمه ای را واداشت تا داوطلبانه با نای خانوم توم برای شکست او اقدام کنند .
نای خانوم توم قبول کرد تا برای حفظ اعتبار بوکس تایلندی با سایر بوکسور های برمه ای مبارزه کند آخرین حریف او یک استاد بوکس بود که در واقع برای تماشای فستیوال به این شهر آمده بود و بنابراین او داوطلبانه اقدام به مبارزه کرد اما خیلی زود به وسیله ضربات مشت و آرنج ( نای خانوم توم ) از پا در آمد به طوری که دیگر کسی جرات نکرد با او مبارزه کند .
سرانجام پادشاه مانگرا که خیلی مجذوب مبارزه او شد بود . او را با هدایای مختلف به کشورش تایلند باز گردانید .
در تاریخ از او به عنوان اولین موی تای کار تایلندی یاد می شد که توانست با افتخار بوکس تایلندی را معروف کند و به آن در خارج از مرزهای تایلند اعتبار و شهرت ببخشد طوریکه این داستان تا به امروز در تاریخ کشور برمه حفظ شده است هنگامیکه نای خانوم توم قبل از پادشاه مانگرا توانست برنه مبارز برمه ای غلبه کند پادشاه پر از احساس تحسین و احترام نسبت به او بود و می گفت که این نوع مبارزه و ورزش با خون تایلند یها آمیخته است حتی اگر بدون اسلحه و با دست خالی و به تنهایی می توانند حریفان خود را شکست دهند و استعداد آنها نیز جادویست . بنابراین اعتبار و شهرت موی تای بدین گونه به وجود آمد .
هیچ بوکس دیگری مانند بوکس تایلندی وجود ندارد .
زانوها ، پاها ، آرنج ها و مشتها از همه اینها استفاده می شود . و مهم نیست که بوکسور چقدر کوچک است او هر گز شکست نمی خورد . همه نه بوکسور برمه ای توسط یک بوکسور تایلندی شکست خوردند .
مشهورتر از نام نای خانوم توم وجود ندارد .
اگر چه او مرده اما شهرت و آوازه او زنده است .
ما و همه کسانی که بعد از او متولد شده اند او را به خوبی می شناسند .
او برای ملت تایلند و بزرگتر از آن برای تمامی ورزشکاران موی تای یک افتخاراست .
دوازده قانون مقدس موی تای که بایددرورزش
موی تای رعایت شود.
1) به جای انتقاد از جامعه برای کمک به جامعه به پا خیزید.
2) مؤدب ،متواضع وفروتن باشید.
3) در مورد تمرینات خود در این ورزش خودستایی نکنید.
4) میهن دوست باشید واز کشورتان با احترام صحبت کنید.
5) با دیگران و خودتان صادق باشید.
6) در اجرای تمرینات سخت کوش باشید ودر حرفه خود از کار ،حتی کارهای سخت روگردان نباشید وهمیشه آرامش خود را حفظ کنید.
7) در افکار وعقاید خود مثبت وسازنده .
8) در قضاوت تیز نظر باشید واصول اخلاقی را رعایت کنید.
9) خوش قولی ،احترام ویکرنگی رانسبت به سایر ورزشکاران ،همکاران ودوستان رعایت کنید.
10)سعی کنید منظم وصحیح العمل باشید وبیمار گونه دررویای موفقیت فرو نروید.
11) به قوانین احترام بگذارید.
12) درحین مسابقه از برتری به حریف به طرز ناجوانمردانه استفاده نکنید.
اصطلاحاتی که دررشته موی تای به کارمی رود.
این اصطلاحات با توجه به اینکه موی تای ورزش ملی کشور تایلند می باشد به زبان تایلندی می باشد.
موی تای:
مای موی تای : روش های مبارزه بااستفاده از فنون مشت ،آرنج،زانو وپا
کرو موی : مهارت در اجرای مای موی تای یا مدرس موی تای
وای کرو : لفظ ادای احترام
کاپ : لفظ احترام
خُن : متخصص
پرایا : استاد بزرگ
چرنگ موی: روش وشیوه استفاده از ضربات وشامل 4بخش می باشد:
ا لف: چرنگ مد: ضربات مشت
ب: چرنگ تائو: ضربات پا
پ:چرنگ کائو : ضربات زانو
ج: چرنگ ساک : ضربات آرنج
کرابی : شمشیر کوتاه که افسران نظامی از آن استفاده می کنند.
کرابونگ : سلاح بلند مانند چوب دوس
کوم چونگ : حالت گارد ،دفاع
موی بوران : روش سنتی آموزش موی تای ، موی تای قدیم
موی کورات : حرکات مشت یا ضربه پا با زاویه های گسترده
موی لابوری : مبارزه مستقیم ودقیق
موی چای : روش جنوبی موی تای شامل چابکی در حرکات پا واستفاده از ضربات آرنج . اکثر فنون آن در ضد حمله بکار می رود .استفاده ار هوش در استراتژی وتاکتیک مشخصه های مبارزان موی چایا است .
مونگون: سر بند
پراچیات : بازوبند
سارما : موزیک سنتی تایلند
رام موی : حرکات وای کروی
کُن موی : فنون حمله ودفاع
کُن موی جوجوم : فنون حمله
کُن موی کائه : فنون دفاع
کُن موی کائه مد : دفاع دربرابرضربات مشت
کُن موی کائه تائو : دفاع دربرابر ضربات پا
کُن موی کائه کائو : دفاع در برابر ضربات زانو
کُن موی کائه ساک : دفاع در برابر ضربات آرنج
می مای- لوک مای : رموز استادی
سیب: حرکت وگام کوتاه
سیب نا: حرکت روبه جلو
سیب لانگ: حرکت روبه عقب
سیب سای : حرکت وگام کوتاه به سمت چپ
سیب کوآ : حرکت وگام کوتاه به سمت راست
سلب فان پلا: حرکت زیگزا لی بزای دفاع ضربات مستقیم حریف
یانگ سونگ : گذاشتن پای عقب به جلو وبرعکس
یانگ سم کوم : حرکت سه مرحله ای پا
یانگ سوک سم: حرکت جهت اجرای (رام موی) وهمچنین برای تغییر حهت وگام برداشتن به عقب
چارگ : حرکت چرخشی به کناردر روی محیط دایره
کائوبانگ: دفاع با زانووساق
کائوبانگ نوک سای : دفاع دربرابرضربات ساق پا که ازسوی حریفبه ناحیه خارجی بدن به سمت زانو،رانویا پهلو ودنده ها پرتاب می شود.
کائوبانگ نای سای: دفاع توسط زانو وساق پا به سمت داخل بدن توسط پای جلو
کائوبانگ نوکک کوآ : دفاع با زانو وساق توسط پای عقب
تودمالا: پوشش ودفاع نیم رخ صورت
یانگ سوک کرا سم : دفاع از حالت گارد وهمزمان با جهش کوتاه به پهلو
مد: مشت
مد ترونگ : ضربه مشت مستقیم بلند ونفوذی
مد ترونگ نا ( یپ سای ) ضریه مشت مستقیم با دست جلو
مد ترونگ نام ضربه مشت مستقیو به ناحیه سر وصورت
مد ترونگ تام : ضربه مشت مستقیم به ناحیه بدن وشکم
مد ترونگ لانگ: (دوی کوآ) ضریه مشت مستقیم ونفوذی با دست عقب
مد سوی : مشت بالا رونده ( آپرکات)
مد وینگ : ضربه مشت دورانی با زاویه 90 درجه ، هوک
مد وینگ یائو : ضربه مشت دورانی تاب دار ،سوئینگ
مد وجانگ سان : هوک
مد جانگ گلاب :
ساُک :آرنج
ساُک ناد:ضربه آرنج روبه بالا
ساُک تی : ضربه آرنج با دوران عمودی از عقب وروبه جلو
ساُک تاد : ضربه آرنج از خارج به داخل وبه طورافقی
ساُک ساب: ضربه آرنج از بالا به پایین
ساُک ساب کو : ضربه آرنج از بالا به پایین توسط هردو دست
ساُک گلاب تاد : ضربه افقی آرنج روبه پشت همراه با چرخش بدن
ساُک گلاب : ضربه آرنج از بالا روبه پایین وبه سمت پشت همراه با چرخش
ساُک گراتونگ : ضربه آرنج از داخل از داخل به خارج وبه سمت پهلو
سآک پونگ : ضربه آرنج به طورمستقیم وبا نفوذ پا به سمت جلو
کائو: زانو
کائو ترونگ: ضربه مستقیم وروبه جلو توسط زانو
کائو یون: ضربه مستقیم زانو به منظور حمله ودفاع
کائو هون :اجرای ضربه مستقیم زانو همراه با کشش گردن به سمت پایین
کائو چیانگ : ضربه زانو از خارج به سمت داخل وبه طور مورب روبه بالا
کائو تی: ضربه با گوشه زانو از خارج به داخل
کائو نوی: ضربه زانو به ران حریف
کائو لوی: ضربه پرشی مستقیم زانو
کائو تاد: ضربه دورانی زانوهنگامی که ساق پا کاملا موازی زمین است.
تائو: پا، این کلمه در جنوب تایلند مرسوم است .
ته : پا
تیپ : ضربه های پا که همزمان با پرتاب ضربه ،عمل فشاری را هم انجام می دهند.
تیپ ترونگ: لگد فشاری ومستقیم به جلو توسط پنجه وکف پا
تیپ نب : لگد فشاری ومستقیم توسط انگشتان پا
تیپ کانگ : ضربه فشاری با تیغه وکف پا از پهلو
تیپ کانگ لیو لانگ: لگد فشاری روبه عقب
ته وینگ تام :ضربه با ساق به ساق حریف
ته تاد لانگ : ضربه به ران حریف با ساق
ته چیا نگ: ضربه با ساق به بالا تنه
ته وینگ سونگ : ضربه با ساق به سر
ته پوپ نای : ضربه ساق پا که از سمت داخل به زانو وران زده می شود.
ته کوک : ضربه توسط پاشنه پا واز بالا به پایین
ته رید: ضربه گول زننده زانو وبعد تبدیل به ضربه به سمت صورت.
تن کوآد لان : درو کردن یک یا هردو پای حریف توسط ساق
جارو که فاد هانگ : لگد چرخشی با پاشنه
گرهدود ته : ضربه پرشی با ساق پا
شمارش اعداد درموی تای به زبان تایلندی می باشد.که در زیر ذکر خواهد شد:
1) نانگ 2) سانگ 3) سا م 4) سی 5) هار 6) هُوگ 7) جت 8) پَد 9) گائو
10) سیپ
چوک: اعلام شروع مبارزه
یود: اعلام توقف مبارزه
یَک : اعلام
جدا شدن تای بوکسورها ازهم
دانگ : حریف گوشه (سمت) قرمز رینگ
گن : حریف گوشه آبی رینگ
تقسیمات اوزان در اندازه های استاندارد ویژه مسابقات در
موی تای آماتور
وزن اول کمتر از 45- وبیشتر از 42
وزن دوم کمتر از 48- وبیشتر از 45
وزن سوم کمتر از 51- وبیشتر از 48
وزن چهارم کمتر از54 - و بیشتر از 51
وزن پنجم کمتر از 57- وبیشتر از 54
وزن ششم کمتر از 60- وبیشتر از 57
وزن هفتم کمتر از 5/63- وبیشتر از 60
وزن هشتم کمتر از 67- وبیشتر 5/63
وزن نهم کمتر از 71- و بیشتر از 67
وزن دهم کمتر از 75- وبیشتر از 71
وزن یازدهم کمتر از 81- وبیشتر از 75
وزن دوازدهم کمتر از 85- وبیشتر از 81
وزن سیزدهم کمتر از 91- و بیشتر از 85
وزن چهاردهم بیشتر 91
...............................................................................................................
وسایل مورد نیاز جهت تمرین در کلاس موی تای
1) حفاظ ساق یا ساقبند وروپا
2) کاپ یا محافظ بیضه
3) حفاظ بدن یا هوگو
4) بانداژ دست
5) حفاظ آرنج
6) دستکش بوکس
7) کلاه مخصوص موی تای
8) حفاظ لثه