- آسمونی
- مجله اینترنتی
- چهره ها
- چهره های ورزشی
- بیوگرافی مایکل شوماخر
بیوگرافی مایکل شوماخر
نام ونام خانوادگی : مایکل شوماخر
متولد : زاده 3 ژانویه 1969
شهر : هورت در ایالت نوردراین-وستفالن آلمان
سمت : رانندهٔ آلمانی مسابقات فرمول یک
مایکل شوماخر که سال 2012 از مسابقات حرفه‌ای کناره گیری کرد، با ثبت رکورد 91 پیروزی موفق ترین راننده مسابقات فرمول یک به شمار می‌رود.
زندگینامه مایکل شوماخر
در روز 3 ژانویه 1969 میشائیل از مادر و پدری به نام‌های الیزابت و رالف متولد شد. وی در 4 سالگی صاحب یک اتومبیل پدالی شد و پدرش برای افزایش سرعت آن موتوری رویش نصب کرد و او در اولین حادثه زندگی خود با تیر چراغ برق برخورد کرد. مایکل در این سن کوچک ترین عضو باشگاه اتومبیل‌رانی به حساب می‌آمد. یک سال بعد پدر یک اتومبیل مجهز دست دوم برای او خرید و او توانست در 6 سالگی اولین قهرمانی خود را به دست آورد. حضور مایکل در مسابقات اتومبیل‌رانی محلی باعث شد خانواده شوماخر دوستان زیادی پیدا کنند. یکی از این دوستان یورگن دیلک بود که یک ماشین جدید به مایکل هدیه کرد.
وی در آگوست 1995 با کارینا (Corinna Betsch) ازدواج کرد کارینا پیش از آن همسر هاینتز هارولد فرنتزن بود. اولین فرزند وی جینا-ماریا نام گرفت که در 20 فوریه 1997 به دنیا آمد. فرزند دوم مایکل یعنی مایک نیز در 22 مارس سال 1999 متولد گردید. مایکل و کارینا به همراه دو فرزندشان هم اکنون در سوئیس در نزدیکی دریاچه ژنو زندگی می‌کنند. شوماخر به شدت حامی زندگی خصوصی خود است و هر کاری می‌کند تا خانواده‌اش را از کانون توجه دور نگه دارد. برادرش رالف شش سال از او کوچک‌تر است و همانند او راننده فرمول یک. او توانایی خود را در چندین درس نظیر ریاضیات و زبان انگلیسی و ورزش‌هایی مانند جودو و فوتبال به اثبات رساند. وقتی به سن 11 سالگی رسید بر سر دوراهی ماند که جودو را انتخاب کند یا اتومبیل رانی را، که او جودو را انتخاب کرد و در مسابقات جودو به مقام سومی رسید و راه رفته را بازگشت. او در سن پانزده و شانزده سالگی به ترتیب به مقام قهرمانی آلمان و نایب قهرمانی جوانان جهان دست یافت.
زندگی ورزشی مایکل
مایکل بیشتر وقت خود را صرف اتومبیل‌رانی می‌کرد، ولی به مدرسه نیز می‌رفت. مایکل پس از اتمام دوران مدرسه در گاراژی در نزدیکی محل سکونتش کار خود را آغاز کرد. کار در گاراژ باعث شد تا او از عملکرد اتومبیل اطلاعات بیشتری کسب کند. او پس از یک سال محل کار خود را تغییر داد و به گاراژ ویلی رفت. در این گاراژ ماشین‌های سرعتی تعمیر می‌شدند. او با کار در این محل دوره مکانیکی خود را تکمیل کرد.
ویلی وبرمدیر برنامه‌های میشائیل شوماخر است که همکاری آنها از فرمول 3 آلمان شروع شد. مایکل و ویلی بدین گونه که می‌خوانید با هم آشنا شدند: ویلی به دنبال راننده می‌گشت تا او را جانشین یواخیم وینکل هوک بکند. او نکات مثبتی در وجود مایکل دید و از او خواست تا در فرمول 3 شرکت کند و میشائیل گفت نمی‌توانم، چون پول آن را ندارم. و ویلی به او گفت نگران نباش و فقط بران.
در سال 1989 مایکل کار خود را رسماً در فرمول 3 آلمان آغاز کرد. او دو حریف سرسخت داشت که به همراه آنها به راه اندازی تیم جوانان مرسدس بنز دست زد.
بنتون 1995-1991
در سال 1991 اولین مسابقه فرمول یک خود را در پیست بلژیک و در تیم جوردن-فورد به انجام رساند. در آن سال جانشین برتراند گاشوت ،او به خاطر پاشیدن اسپری نوعی گاز اشک آور در صورت یک راننده تاکسی در لندن زندانی شده بود شد.
و پس از یک مسابقه به تیم بنتون-فورد منتقل شد و در مجموع 4 امتیاز در جدول رانندگان کسب کرد. در سال 1992 قهرمان گرندپری بلژیک شد و در جدول کلی رانندگان در پایان فصل در رده چهارم قرار گرفت. سال 1994 سالی غمبار برای میشائیل بود. در این سال دو دوست و همکار خود را به نام‌های رولند راتزنبرگر و آیرتون سنا را در پیست انزو دینو فرراری ایمولا سن مارینو از دست داد. و همچنین در این سال حادثه‌ای برای کارل وندلینگر در موناکو رخ داد که سالی پر از اندوه را برای او رقم زد.
سالهای قهرمانی جهان 1995-1994
در سال 1994 اولین قهرمانی جهان خود را با تیم بنتون رنو و فلاوی بریاتوره کسب کرد و در مسابقه پایانی دامون هیل نزدیکترین رقیبش را شکست داد و به این عنوان نائل شد.
در سال 1995 دومین عنوان قهرمانی جهان خود را با بنتون به دست‌آورد! او با همراهی هم تیمی‌اش جانی هربرت، بنتون را به اولین عنوان سازندگان مسابقات قهرمانی نایل کرد.
فراری 2006-1996
در سال 1996 به فراری ملحق شد و در آن فصل به مقام سوم جهان رسید در سال 1997 به مقام دوم جهان دست یافت ولی بعد از درگیری با ژاک ویلنوو قهرمان آن سال در مسابقه پایانی، از رده بندی خارج شد. در سال 1998 مقام قهرمانی را به میکا هاکینن در پیست سوزوکا واگذار کرد. در سال 1999 بعد از شکستگی پا در گرندپری سیلوراستون در بریتانیا، در مالزی به پیست بازگشت و به فراری در کسب عنوان قهرمانی تیمی که از سال 1983 در حسرت آن بود کمک کرد. در سال 2000 در یک رقابت بی نظیر و زیبا با میکا هاکینن فنلاندی توانست سومین مقام قهرمانی جهان خود را بدست آورد. در سالهای 2001 و 2002 هم مایکل شوماخر بزرگ قهرمانی خود را تکرار کرد و با رکورد خوان مانوئل فانجیو در دهه 50، 5 بار قهرمان فرمول یک شده بود برابری کرد. در سال 2003 توسط مونتویا تحت فشار قرار گرفت. بعد از شروع ضعیف در آغاز فصل توانست به مسابقات برگردد و ششمین عنوان قهرمانی خود را کسب کند. در این سال شومی در حالی که در سه مسابقه اول فصل نتیجه خوبی نگرفته بود در مسابقه چهارم در ایمولا در حالی که مادرش را از دست داده بود به مقام قهرمانی رسید و آن را به مادرش تقدیم کرد. در سال 2004 در یک فصل با حاکمیت مطلق فراری از 18 مسابقه سال در 13 مسابقه به قهرمانی رسید و تنها در مسابقه موناکو از دور مسابقه حذف شد. در سال 2005 در رده سوم رانندگان قرار گرفت و عنوان خود را به فرناندو آلونسو از رنو واگذار کرد. تیم فراری هم به مقام سوم تیمی رسید. در سال 2006 در یک رقابت فشرده با آلونسو در حالی که 25 امتیاز عقب بود با تلاش فراوان این اختلاف را جبران کرد ولی با بدشانسی به دلیل از دست دادن موتور در سوزوکا و مشکل سوخت‌رسانی و پنچری در اینترلاگوس عنوان قهرمانی را برای دومین بار به آلونسو واگذار کرد.
در این سال بعد از قهرمانی خاطره انگیز در پیسا مونتسا اعلام کرد که برای همیشه در پایان این فصل از دنیای فرمول یک خداحافظی می‌کند و در نهایت افسانه شوماخر با یک نمایش بی نظیر در برزیل به کار خود خاتمه داد. رانندگی شوماخر در برزیل نمایشی از شوماخر فصل 2000 بود. بی گمان هیچکس سبقتهای زیبا و جانانه او در اینترلاگوس را در آخرین گراندپری عمرش فراموش نمی‌کند.
امور خیریه مایکل شوماخر
شوماخر در سال 2005 در برنامه نیکوکاری شبکه تلویزیونی زد د اف آلمان مبلغ 10 میلیون دلار را به آسیب‌دیدگان زمین‌لرزه و سونامی اقیانوس هند 2004 اهدا کرد. بعداً اعلام شد که محافظ شوماخر، برکهارد کرامر و دو پسرش در طول تعطیلات در تایلند مرده‌اند. میزان کمک او از هر ورزشکاری، اغلب تیمهای ورزشی و بیشتر شرکت‌های جهانی بیشتر بود. او با ترتیب دادن چند بازی فوتبال دوستانه به همراه دیگر رانندگان فرمول یک نیز مبالغی را برای اهداف خیرخواهانه جمع‌آوری کرده است. شوماخر یکی از سفیران ویژه یونسکو است که 3 میلیون دلار هم به این تشکیلات اهدا کرده است. او سرمایه پروژه‌هایی را نیز تأمین کرده، من‌جمله؛ ساخت مدرسه‌ای در سنگال، درمانگاهی در سارایوو و مرکزی برای کودکان خیابانی در پرو. او حتی در حرکت نادری به سارایوو رفت تا وضعیت سرمایه‌گذاری روی پروژه را دنبال کند. مایکل شوماخر که قرار بود به عنوان راننده فرمول 1 برای فراری به این ورزش بازگردد، به خاطر مشکلات جسمی انصراف داد. دلیل شوماخر برای انصراف به چند ماه پیش برمی‌گردد. او می‌گوید: "پس از تصادف ماه فوریه که موجب شکستگی سر و گردن من شد، هنوز بهبود نیافته‌ام. به همین خاطر گردنم نمی‌تواند فشارهای زیاد فرمول 1 را تحمل کند. این را در جریان آزمایش‌هایی که در دو هفته گذشته بارها تکرار کردم، متوجه شدم. آزمایشی که بعدازظهر دیروز انجام دادم هم به وضوح بر این وضع صحه می‌گذارد."
شوماخر می‌افزاید:
"من عمیقاً ناراحت هستم. از جوانان فراری و همه هوادارانش عذرخواهی می‌کنم. یک بار دیگر باید بگویم هر آنچه در توانم بود انجام دادم، اما نشد. خیلی دوست داشتم با فلیپه مسابقه دهم."
سانحه مغزی مایکل شوماخر
شوماخر روز یکشنبه 29 دسامبر 2013 در حالی که به همراه پسرش در کوه‌های آلپ فرانسه اسکی می‌کرد، دچار سانحه شد و سرش به صخره اصابت کرد. به گفته پزشکان، او با سرعت بالا با یک صخره برخورد کرده، به هوا پرتاب شده و دوباره روی صخره فرود آمده است. شوماخر در زمان وقوع سانحه از کلاه ایمنی استفاده می‌کرده است و به گفته پزشکان اگر کلاه ایمنی بر سر نمی‌داشت، در جا کشته می‌شد. پزشکان با انجام عمل جراحی و همچنین مراقبت های پزشکی به وضعیت وی رسیدگی کردند ولی اکنون وی در کمای مصنوعی به سر می‌برد. به گفته تیم پزشکی هنوز زود است در مورد بیرون آوردن شوماخر از حالت کما صحبت کرد.
