درفش کاویانی
در ایران باستان، از دوره ی کوروش بزرگ پلاکی به شکل عقاب و یا شاهین وجود دارد که گویا او در جنگ ها از این نماد ها استفاده می کرد. درفش کاویانی( ایران درفش کاویانی) ایران باستان همواره درفش ملی ایران و پشتوانه ی سپاه بوده است. اگرچه جنگ های بسیاری باعث نابودی این درفش شده بود ولی این درفش با وجود جنگ و تاخت و تاز های بسیار همچنان در دل مردم ایران برافراشته است و در ادبیات ملی و حماسی همواره از آن به نیکویی یاد شده است. جشن مهرگان سالروز پیروزی درفش کاویانی است و شکوه این درفش را به مردم یادآوری می کند.نام این نماد باستانی در شاهنامه زنده مانده است و از آن به نماد دادخواهی ایران یاد شده است. درفش کاویانی یعنی ایستادگی در برابر ظلم، دادخواهی عادلانه، بیرون راندن دشمن بیگانه از خاک وطن و زدودن نیروهای اهریمنی از جامعه. درفش کاویانی از پر ارزش ترین پرچم های جهان است که چندین برتری به همه پرچم های جهان دارد، این درفش بدست مردم ساخته شده است و از میان آن ها بیرون آمده است ولی پرچم های دیگر قراردادی می باشند که توسط گردانندگان کشور ساخته و به مردم پذیرانده شده اند.
در معنای عامیانه، درفش کاویانی نمادی از قیام و ایستادگی مردم در برابر فرمانروایان بیدادگر بوده است. در میان درفش های ایران باستان، درفش کاویانی به عنوان درفش ملی مورد استفاده قرار میگرفت و درفش های شاهنشاهی و یگان ها بطور جداگانه در کنار آن به کار میرفتند و فردوسی نیز در شاهنامه از این درفش ها بطور جداگانه یاد کرده است. برخی بر این باور هستند که این درفش شاهین (یا عقاب)، درفش شاهی هخامنشیان بوده و به عنوان درفش عمومی و ملی سرزمین یاد نشده. در متون تاریخی این مطلب ذکر شده است که درفش ملی ایران در دوره ی ساسانیان همان درفش کاویانی می باشد که به اختر کاویان معروف بوده است که ستاره یی روی آن نقش بسته بود و و با دیبا های سرخ و زرد و بنفش و گوهر ها تزئین شده بود. امروزه تاجیکستان در پرچم سرخ و سفید و سبز دولت را با طرحی مشابه از درفش کاویانی مزین کرده است.
Today, a large crowd in this unwanted but purposeful land sews the symbol of the kingdom's flag on their clothes and considers it sacred.