- آسمونی
- مجله اینترنتی
- علمی و دانستنی
- حیوانات
- فلامینگو
فلامینگو
| نام | فلامینگو (بال‌آتشی یا مُرغ آتشی) |
| نام علمی | Phoenicopterus |
| رده | پرندگان |
| رژیم غذایی | حلزون و گیاهان آبی |
| میانگین طول عمر | 20 تا 30 سال |
| وزن | حدود 5 کیلوگرم |
| اندازه | 0/9 تا 1/5 متر |
فلامینگو (Flamingo) پرنده‌ای با پاهای دراز و منقاری منحنی و گردنی بلند خمیده و پر و بالی به رنگهای سفید و صورتی است که به نسبت دیگر پرندگان زندگی متفاوت و البته زیبایی دارد. آسمونی در این بخش مطالب جالب و خواندنی در مورد فلامینگو و نحوه زندگی آن ها را برای شما عزیزان تهیه کرده است که در ادامه می خوانید.
مشخصات ظاهری فلامینگوها
فلامینگو پرنده‌ای است با پاهای بلند، منقار خمیده و گردن خمیده بلند و بدنی بسیار کشیده که پر و بال‌هایی به قهوه‌ای به نظر می‌رسند.
فلامینگوی کوچک با رنگ صورتی‌اش از فلامینگو بالغ متمایز می‌شود. پرهای اولیه و ثانویه سیاه و پاها و منقار به رنگ قرمز هستند. اما نوک منقاری سیاه دارد. هنگام پرواز، پاها و گردن خود را دراز کرده و در امتداد بدن خود قرار می‌دهد و سر خود را کمی پایین نگه می‌دارد.
حیوان فلامینگو به آرامی راه می‌رود و در حالی که سر و منقار خود را در آب کم عمق فرو می‌برد، می‌تواند غذا پیدا کند. قد فلامینگوها معمولاً بین 90 تا 150 سانتی‌متر است و وزنشان حداکثر به 3.5 کیلوگرم می‌رسد.
فلامینگوها روش منحصر به فردی برای تغذیه دارند آنها در آبهای کم عمق و شور زندگی می کنند و بوسیله منقارهایشان حیوانات و گیاهان کوچک را از آب جدا می کنند او هم مثل همه اعضاء فامیلش در گروههای اجتماعی تغذیه و تولید مثل می کند نوزادهای تازه از تخم بیرون آمده دارای گردن کوتاه و منقارها دوکی شکل می باشند والدین نوزادان را بوسیله ماده ای شبیه به شیر تغذیه می کنند فلامینگوها و کبوترها تنها جانورانی هستند که نوزادانشان را به این ترتیب غذا می دهند.
گونه‌های فلامینگو
|
گونه |
منطقه جغرافیایی |
|
|
فلامینگوی بزرگتر (P. roseus) |
قدیم |
بخش‌های از آفریقا، جنوب اروپا و جنوب و جنوب غرب آسیا |
|
فلامینگوی کوچکتر (P. minor) |
آفریقا تا شمال غرب هند |
|
|
فلامینگوی شیلیایی (P. chilensis) |
جدید |
جنوب آمریکایی جنوبی. |
|
فلامینگوی جیمز (P. jamesi) |
ارتفاعات آند در پرو، شیلی، بولیوی و آرژانتین |
|
|
فلامینگوی آندی (P. andinus) |
ارتفاعات آند در پرو، شیلی، بولیوی و آرژانتین |
|
|
فلامینگوی آمریکایی (P. ruber) |
کارائیب و گالاپاگوس. |
|
رفتار و خصوصیات فلامینگوها
این پرندگان در گروههای چند هزار نفری زندگی می‌کنند و اغلب در گروههای بزرگ چند صد نفری دیده می‌شوند. آنها بیشتر فعالیت‌های خود مانند تغذیه، مهاجرت، لانه سازی و تخم گذاری را گروهی انجام می‌دهند. فلامینگوها با وجود جثه بزرگشان حیواناتی بسیار ضعیف هستند و به راحتی توسط شکارچیانی مانند شغال، روباه و پرندگان شکاری، شکار می‌شوند؛ به همین دلیل ترجیح می‌دهند در گروههای بزرگ زندگی کنند تا در امان بمانند. بودن در گروههای بزرگ، خطر شکار شدنشان را کم می‌کند.
تغذیه فلامینگوها
فلامینگوها از انواع میگوها، پلانکتون، جلبک و موجودات سخت پوست دریاچه ها، تغذیه می کنند و این تنوع غذایی باعث شده است تا پرهای رنگانگی مثل شراره های آتش داشته باشند. معمولاً رژیم غذایی فلامینگو سخت پوستی به نام آرتمیا نیز می‌باشد.
زیستگاه فلامینگوها
محل زندگی فلامینگو باتلاق‌های کم عمق ساحلی، تالاب‌هایی از دریاچه‌ها، لجن‌ها و… است. آنها در همه قاره‌ها به جز قطب جنوب زندگی می‌کنند. فلامینگوها بین 15 تا 20 سال در طبیعت زندگی می‌کنند. اکثر پرنده شناسان، فلامینگوها را به چهار گونه تقسیم می‌کنند:
- فلامینگوهای بزرگ که در آفریقا، آسیای جنوبی و اروپا و در جنوب آمریکای جنوبی و هند غربی یافت می‌شوند.
- فلامینگوهای کوچک که در دشت‌های بزرگ کنیا و تانگانیکا در آفریقا زندگی می‌کنند.
- فلامینگوهای آندی و جیمس که این دو گونه کمیاب در دریاچه‌های مرتفع رشته کوه‌های آند در آمریکای جنوبی زندگی می‌کنند.
فلامینگوهای وحشی زمانی در جنوب فلوریدا زندگی می‌کردند، اما مردم آنها را به خاطر پرهای زیبایشان از بین بردند.
-
فلامینگوها در ایران
در دریاچه ارومیه و در تابستان در فارس به سر می‌برند و ممکن است در خوزستان زاد و ولد کنند. همچنین برای دیدن پرنده فلامینگو می توانید به باغ پرندگان تهران مراجعه کنید.
تولید مثل فلامینگو
جوجه فلامینگو
سالی یکبار جفتگیری می‌کند؛ و لانه‌ای گلین برای تخمگذاری می‌سازد. بیشتر فلامینگوهای ماده یک تخم در سوراخ لانه می‌گذارند ونر و ماده هردو به نوبت روی تخم می‌خوابند. پس از سی روز جوجه از تخم بیرون می‌آید. جوجه فلامینگو بعد از 5 روز لانه را ترک می‌گوید وبه گروه فلامینگوهای جوجه می‌پیوندد. اما برای تغذیه به لانه‌ای که درآن تولد یافته و پدر و مادر برایش خوراک آماده کرده‌اند بازمی‌گردد. بعد از دوهفته خود به جستجوی خوراک می‌پردازد.
فلامینگو در محیط طبیعی از 15 تا 20 سال زندگی می‌کند. بیشتر پرنده‌شناسان فلامینگوها را به چهار گونه تقسیم کرده فلامینگوهای بزرگ در آفریقا، جنوب آسیا و اروپا و جنوب آمریکای جنوبی و هند غربی زندگی می‌کنند. فلامینگوهای کوچک در دره بزرگ نشستی کنیا و تانگانیکا در آفریقا به سر می‌برند. فلامینگوهای دیگر دو گونه هستند. گونه کمیاب فلامینگوهای آندی وجیمس می‌باشند که در کرانهٔ دریاچه‌های بلند کوه‌های آند در آمریکای جنوبی به سر می‌برند. فلامینگوهای وحشی روزگاری در فلوریدای جنوبی می‌زیستند، اما مردم آنها را به خاطر برهای زیبایشان کشتند.
حفاظت ها و تهدیدها
دشمنان اصلی فلامینگوها قطعاً انسان ها هستند؛ انسان ها نه تنها به دنبال خود فلامینگوها هستند بلکه حتی به تخم آنها هم رحم نمی کنند. البته حیوانات دیگری ازجمله کفتار، روباه گورکن، گراز وحشی، کرکس ها و برخی دیگر از پرندگان مهاجم از دشمنان فلامینگوها و تخم های آنها محسوب می شوند.
همچنین، پس از آنکه مسئولان استان فارس اعلام کردند که با توجه به شرایط خشکسالی، آبی برای رها کردن و نجات فلامینگوهای در نمک مانده تالاب بختگان ندارند، مسئولان محیط زیست، جوامع محلی و فعالان تشکل‌های مردم‌نهاد دست به کار شدند تا آب حیات و تداوم زندگی روی پر و بال فلامینگوها بریزند و خوشبختانه آنها را از مرگ حتمی نجات دادند.
بنابراین می توان عنوان کرد دسته از انسان ها دشمن، و دسته ای دیگر از انسان ها می توانند دوست فلامینگوها باشند و از آنها یا حفاظت کنند یا آنها را منقرض کنند.
فلامینگو نماد چیست؟
فلامینگو برگفته از واژه اسپانیایی و لاتین فلامنگو است که معنای "به آتش کشیده" می دهد. این حیوان نماد پاکی قلب، استقامت و تعادل است.
