- آسمونی
- مجله اینترنتی
- ورزشی
- اطلاعات فوتبالی
- تیم ملی ایران و پیراهن های ماندگار

تیم ملی ایران و پیراهن های ماندگار
پیراهن سبز تیم ملی در سال 2025
تیم ملی فوتبال ایران می خواهد با پیراهن سبز در رقابتهای انتخابی جام جهانی به میدان برود. تصویری که در اینستاگرام تیم ملی از بازیکنان منتشر شده گویای این واقعیت است. آخرین بار در نیمه نهایی جام ملتهای آسیا 2004 بود که ایران در برابر چین با پیراهن سبزف شورت سفید و جوراب قرمز به میدان رفت و پس از باخت در ضربات پنالتی به چین، دیگر این پیراهن را استفاده نکرد. اما ظاهرا این بار ایران می خواهد یکدست سبزپوش در برابر حریف خود قرار گیرد.
البته که تنوع در این روزها مساله ای عادی در پیراهن های فوتبالی است؛ به خصوص در پیراهن های دوم و سوم ملی و باشگاهی. تا جایی که مثلا آلمانی ها از لباس صورتی استفاده می کنند. در تیمهایی باشگاهی هم این امر بیشتر به چشم می آید. اما نباید فراموش کرد که این کارها معمولا توسط کمپانی هایی صورت می گیرد که بابت فروش تک تک پیراهن های جدید صاحب درآمد می شوند. اما تولیدی پیراهن های تیم ملی ایران سودی از این بابت به دست نمی آورد و تنها تلاش می کند از رقبای معتبر خارجی عقب نماند! به هر شکل ایران در تاریخ فوتبال ملی خود از رنگهای مختلفی در رقابتهای رسمی و غیر رسمی بهره برده است.
پلنگ پُررنگ
این تیتر یکی از روزنامه های کشورمان بعد از اولین دیدار ایران در جام ملتهای آسیای 2015 و برد(2-0) مقابل بحرین بود که هم اشاره ای داشت به بازی کم نقص و بدون اشتباه ملی پوشان و هم تصویری از پلنگ روی پیراهن تیم ملی که پررنگ تر از همیشه طراحی شد؛ این قدر پررنگ که رنگ مشکی هم بخشی از پیراهن تیم ملی شده بود. بعد از این مسابقه AFC دو هزار دلار ایران را جریمه کرد و هر بار که بعد از آن تیم ملی به میدان رفت، بابت استفاده از این پیراهن، دو هزار دلار جریمه شد و مسوولان فدراسیون هم ترجیح دادند جریمه را بدهند، اما از لباس جدیدی در آن تورنمنت استفاده نکنند!
اگر رنگ مشکی آن سال را از لیست رنگهای پیراهن تیم ملی در جام ملتهای آسیا حذف کنیم، ایران طی هشت دوره اخیر جام ملتها از رنگ سفید برای پیراهن اصلی و از رنگ قرمز برای پیراهن دوم خود استفاده کرده؛ به جز دو مسابقه در نیمه نهایی مسابقات 1996 در برابر عربستان که ایران از پیراهن سبز استفاده کرد؛ همچنین دیدار با چین در سال 2004. هیچ وقت هم کسی در این باره توضیحی نداد که چرا پیراهن سبز، شورت سفید و جوراب قرمز که رنگ پرچم کشورمان است، تا این اندازه مورد بی توجهی قرار گرفته است؟
پیراهن ملی زرد و سورمه ای!
با این حال با همین رنگ پیراهن بود که ملی پوشای کشورمان، اولین قهرمانی خودشان در جام ملتهای آسیای سال 1968 را جشن گرفتند. در آن مسابقات ایران میزبان بود و نیازی نداشت که از پیراهن دوم خود در هیچ مسابقه ای استفاده کند. اما چهارسال بعد که بازیها در تایلند برگزار می شد، کمی شرایط تغییر کرد. ایران در بازیهای دوستانه قبل از جام ملتهای آسیا حتی از پیراهن زرد هم استفاده کرده بود؛ اما در جام ملتهای 1972 و در دیدار با کامبوج، پیراهنی به تن ملی پوشان رفت که تنها در همان سال در انتخابی المپیک مقابل کره شمالی مورد استفاده قرار گرفت؛ پیراهن سورمه ای به همراه شورت سفید و جوراب قرمز!
البته اگر پرسیده شود: چرا سورمه ای؟ می توان به سادگی پاسخ داد: به همان دلیلی که از پیراهن زرد در بازیهای دوستانه استفاده شد!
پیراهن سبز چمنی در دو دیدار خاطره انگیز
ایران در فینال مجددا پیراهن سبز پوشید؛ با این تفاوت که رنگ پیراهن ایران در برابر کره جنوبی، سبز چمنی بود. ایران آن فینال را (2-1) برد و بعد از جام ملتها هم با همین پیراهن، کره شمالی را در دیدار برگشت انتخابی المپیک شکست داد تا رنگ سبز چمنی برای تیم ملی خوش یُمن به نظر برسد. اما این پیراهن دیگر هرگز مورد استفاده قرار نگرفت.
سومین قهرمانی ایران در جام ملتها با پیراهن سفید به دست آمد؛ رنگی که طی دهه 60 کمتر مورد استفاده قرار گرفت. ایران در بازیهای 1984 عنوان چهارم خود را با پیراهن قرمز و شورت سفید به دست آورد و چهار سال بعد هم مجددا از پیراهن های سبز استفاده کرد که بعد از آن، عملا به تاریخ پیوست.
در دیگر کشورها
این مدل تغییرات در کشورهای دیگر هم گهگاه رخ داده است؛ مثل عراقی ها که بعد از سقوط حزب بعث، هرگز از پیراهن مشکی استفاده نکردند. یا ژاپنی ها که تا سال 1988 از دو رنگ پرچم خود در پیراهن تیم ملی استفاده می کردند و در تغییری ناگهانی، آبی پوش شدند. به هر شکل، یک مساله مسلم است: رنگها و پیراهن ها جام نمی آورند، اما می توانند ویترینی باشند از شرایط یک فدراسیون و میزان توجه آن فدراسیون به جزئیات. به همین دلیل است که معمولا تیمهایی در تورنمنت ها صاحب جام می شوند که عموما از قراردادهای خود با شرکتهای تولید لباس هم درآمدهای هنگفتی کسب می کنند.