- آسمونی
- مجله اینترنتی
- ورزشی
- اطلاعات فوتبالی
- داستان جام ملتهای اروپا؛ یورو 1984
داستان جام ملتهای اروپا؛ یورو 1984
یورو – 1984 (فرانسه)
برای میزبانی بازیهای فوتبال قهرمانی اروپا در سال 1984 دو کشور فرانسه و آلمان غربی کاندیدا شده بودند که در پایان فرانسویها این شانس را پیدا کردند که پذیرای هفت تیم برتر اروپا باشند. شکل برگزاری بازیهای نهایی بسیار شبیه به فرمول یورو 1980 بود و یک بار دیگر قرار شد که تیمها در دو گروه هشت تیمی با هم رقابت کنند. تنها تفاوتی که این رقابتها نسبت به دوره قبل پیدا کرد، این بود که در پایان دور اوّل از هر گروه دو تیم به دور بعد صعود کنند. آنگاه تیمهای صدرنشین با تیمهای دوم گروه مقابل دیدار نمایند. به این ترتیب مرحله نیمهنهایی که در دوره قبل از برنامهبازیهای جام ملّتهای اروپا کنار گذاشته شده بود – دوباره به بازیها بازگشت. این شکل برگزاری یورو (شرکت 8 تیم در دو گروه) در سالهای 1988 و 1992 نیز برگزار گردید.
ابتکار فرانسوی
تا قبل از سال 1984 رسم بود که رقابتهای هر تیم در یک یا دو شهر خاص برگزار میشد. امّا فرانسویها برنامه مسابقات را طوری طراحی کردند که حتی تیم ملّی فرانسه نیز مجبور شد سه دیدار مرحله گروهی را در سه شهرپاریس، نانت و سنتاتیین برگزار کند! در بین استادیومهای میزبان مسابقات ورزشگاه 48 هزار نفری «پارک دوپرنس» محل برگزاری دیدارهای افتتاحیه و اختتامیه بود. این استادیوم در سال 1972 ساخته شده بود و چنان پیشرفته بود که برای میزبانی یورو کمترین تغییرات روی آن اعمال شد. ورزشگاه 55 هزار نفره «ولودروم» بزرگترین استادیوم بازیها بود و علاوه بر دیدارهای مقدماتی، میزبان یکی از مسابقات نیمهنهایی نیز بود. دیگر دیدار نیمه نهایی در استادیوم «ژرلان» لیون برگزار شد که برای برگزاری یورو، از نو ساخته شد و ظرفیت آن به 40 هزار نفر رسید. استادیوم شهر استراسبورگ نیز کاملاً بازسازی شد و ظرفیت آن 40 هزار نفره شد.
شکل جدید برگزاری بازیها در شهرهای مختلف سبب میشود که هواداران از کشورهای مختلف مجبور شوند که به شهرهای مختلف سفر کنند و به این ترتیب زیباییهای کشور میزبان بیشتر مورد بازدید قرار میگیرد.
شکوه جام در گروه اول
دیدار افتتاحیه در ساعت 20:30 دوازدهم ژوئن در حضور 47570 تماشاگر آغاز شد و دو تیم فرانسه و دانمارک رقابتی پایاپای از خود به نمایش گذارند. تنها حادثه قابل توجه این دیدار شکستگی پای «آلن سیمونسون» دانمارکی بود که سبب شد مرد سال اروپا درسال 1977 جام ملّتها را از دست بدهد. گل دقیقه 78 میشل پلاتینی نتیجه بازی را به سود فرانسه رقم زد و آنگاه درخشش پلاتینی ادامه یافت. دو هتتریک پیاپی از پلاتینی موجب پیروزی (5-0) فرانسه مقابل بلژیک و برد (3-2) این تیم مقابل یوگسلاوی شد. فرانسویها در مسابقه با یوگسلاوی در نیمه اول یک گل خوردند. امّا هتتریک پلاتینی سبب شد که صعود فرانسه به دور دوم به عنوان تیم اوّل قطعی شود. دانمارک نیز (3-2) بلژیک و (5-0) یوگسلاوی را شکست داد و دوم شد. پیروزی (2-0) بلژیک مقابل یوگسلاوی نیز سبب شد که تعداد گلهای این گروه به 23 برسد!
امّا در گروه دوم تنها هفت گل زده شد. در روز اول آلمان و پرتغال (0-0) و اسپانیا و رومانی (1-1) مساوی شدند. برد (2-1) آلمان بررومانی این تیم را در آستانه صعود قرار داد و تساوی (1-1) اسپانیا و پرتغال بر ابهامات گروه افزود. بازیهای روز آخر به صورت همزمان برگزار شد و تا آخرین دقایق اتفاقی رخ نداد فقط اسپانیاییها مقابل آلمان یک پنالتی از دست دادند و ژرمنها نیز سه بار توپ را به تیر دروازه حریف زدند! اما ناگهان پرتغال با گل دقیقه 81 «نهنه» رومانی را برد و صعود کرد! بازی آلمان و اسپانیا به اوج حساسیت رسید و ناگهان در دقیقه 90 «آنتونیو ماچهدا» با گل خود اسپانیا را به صدر گروه برد و مدافع عنوان قهرمانی را حذف کرد!
اوج درخشش پلاتینی
پرتغالیها حاضر به قبول شکست نبودند. حتی دربرابر فرانسه میزبان آنها نه تنها با گل دقیقه 74 «روی ژوردائو» گل دقیقه 24 «جان فرانسوا دومرگ» را جبران کردند. بلکه همین بازیکن در وقت اضافی و در دقیقه 98 پرتغال را پیش انداخت. چیزی به شکست فرانسه باقی نمانده بود امّا «دومرگ» در دقیقه 114 بازی را به تساوی کشاند و سرانجام پلاتینی در دقیقه 119 پیروزی فرانسه را رقم زد!
یک روز بعد دیدار اسپانیا و دانمارک برگزار شد و دو تیم با تساوی (1-1) به کار خود خاتمه دادند تا ضربات پنالتی تعیین کننده فینالیست باشد تمام ضربات اسپانیاییها به گل بدل شد. امّا «الیکائر» آخرین پنالتی دانمارک را به هدر داد. به این ترتیب اسپانیا حریف فرانسه شد. «وویتچ کریستف» داور چکسلواکیایی در ساعت 20 روز بیست و هفتم ژوئن سوت آغاز فینال را به صدا در آورد. بازی تا دقیقه 57 بدون گل بود تا آن که ضربه کاشته پلاتینی با اشتباه حیرتانگیز «لوییس آرکونادا» دروازهبان بزرگ اسپانیا همراه شد. توپ از زیر بغل آرکونادا آرام آرام به سمت دروازه غلتید و کار برای اسپانیا دشوار شد. حتی اخراج «یوون لهروی» نیز تأثیر در نتیجه نداشت و سرانجام دقیقه 90 فرا رسید. گل «برونو بلون» نتیجه را (2-0) کرد و تیم «میشل هیدالگو» قهرمان اروپا شد. پلاتینی هم به رکورد حیرتانگیز 9 گل زده دست یافت و عنوان بهترین بازیکن تورنمنت را به خود اختصاص داد.