- آسمونی
- مجله اینترنتی
- چهره ها
- چهره های ورزشی
- یونس محمود و رکوردهایی دست نیافتنی در فوتبال آسیا
یونس محمود و رکوردهایی دست نیافتنی در فوتبال آسیا
در این مسابقه که در مرحله یک چهارم نهایی بین دو تیم ایران و عراق انجام شد، هیچ کس تا آخرین ثانیه نمی توانست تیم برنده مسابقه را حدس بزند. قبل از مسابقه به نظر می رسید ایران به راحتی عراق را شکست بدهد. ایران در دقیقه 24 هم مطابق پیش بینی ها از عراق پیش افتاد. اما یک اخراج بچه گانه و جنجالی، ایران را ده نفره کرد و تعادل برقرار شد. در ادامه عراق به گل تساوی رسید و در دقیقه 93 توسط کاپیتان یونس محمود پیش افتاد، شادی محمود کنایه ای بود به تمام کسانی که او را پیر می دانستند؛ شادی گل با کمری خمیده همچون پیرمردها.
اما در ادامه ایران ده نفره قصد باختن نداشت. بازی (2-2) شد، عراق باز هم پیش افتاد و در دقیقه 118 باز هم مسابقه مساوی شد تا کار به ضربات پنالتی کشیده شود. جایی که باز هم دو تیم مساوی پیش رفتند. سرانجام نوبت به ضربه پنجم رسید و یونس محمود کاپیتان عراق پشت توپ ایستاد. 19 روز قبل، او در بازی دوستانه مقابل ایران پشت ضربه پنالتی قرار گرفت و پنالتی را به صورت چیپ به بالای دروازه زد. حالا بهترین فرصت برای او بود که پنالتی از دست رفته و باخت بازی دوستانه را جبران کند. در این شرایط شاید هیچ کسی این شهامت را نداشت که ضربه از دست رفته را دوباره تکرار کند. اما محمود این کار را کرد. از میانه زمین به سمت توپ رفت، نگاهی به بازوبند کاپیتانی خود انداخت، گوش چپ خود را خاراند و در حالی که می خندید، پشت توپ ایستاد. باز هم ضربه چیپی به مرکز دروازه زد و این بار دروازه باز شد. روحیه از دست رفته عراقی ها بازگشت و بالاخره عراق در ضربه هشتم بازی را به سود خود خاتمه داد. شاید اگر محمود چنین شهامتی را به تیم تزریق نکرده بود، عراق هرگز طعم برد را نمی چشید. اما محمود آمده بود که سمبل طلایی ترین تیم تاریخ عراق باشد.
یونس محمود در روز سوم فوریه 1983 در کرکوک متولد شد. در 16 سالگی فوتبال حرفه ای را با« نادی کرکوک» شروع کرد و طی دو سال، 24 گل برای این تیم به ثمر رساند تا مورد توجه تیم الطلبه قرار بگیرد. در همان روزها به تیم ملی عراق دعوت شد و در یک دیدار غیررسمی و دوستانه در 24 مارچ 2002 مقابل باشگاه کالیاری ایتالیا و در شکست(4-1)، طعم گلزنی در تیم ملی را چشید. در 7 سپتامبر همان سال، عراق در فینال مسابقات غرب آسیا از اردن(2-1) عقب بود. اما محمود تازه وارد، در دقیقه 89 کار را به تساوی کشاند و زمینه ساز برد(3-2) عراق در وقت اضافی و قهرمانی در این مسابقات شد.
یک سال بعد در رقابتهای انتخابی جام ملتهای اروپا، محمود آمار درخشان خود را ادامه داد. یک پوکر در برد(5-1) مقابل بحرین و هت تریک در برد(5-1) مقابل مالزی و سپس بازیهایی خاطره انگیز در انتخابی المپیک. عراق در مصاف با عمان، کویت و عربستان 3 برد و 3 باخت به دست آورد و با مردانی چون یونس محمود، نور صبری، نشات اکرم، عبدالوهاب ابوالهیل، رزاق فرحان و عماد رضا پای به المپیک گذاشت. حضور در بازیهای 2004 آتن برای کشوری جنگ زده و اشغال شده می توانست سقف تمام آرزوها باشد. اما در المپیک هم هیچ کس مقابل نسل درخشان عراق توان مقاومت نداشت. تیمهایی چون پرتغال، کستاریکا و استرالیا توسط عراق حذف شدند تا این تیم به نیمه نهایی المپیک رسیده و عنوان چهارم را از آن خود کند.
روند درخشش محمود در طول این سالها در سطح باشگاهی هم ادامه پیدا کرد. ثبت 39 گل در 49 بازی برای الخور و 72 گل در 95 بازی برای الغرافه و سه بار فتح لیگ قطر با الغرافه، افتخارات باشگاهی یونس بودند و در همین شرایط، او و هم تیمی هایش آماده حضور در جام ملتهای 2007 آسیا شدند. استرالیا، کره جنوبی و عربستان تیمهایی بودند که در این مسابقات مقابل عراق شکست خوردند تا تنها قهرمانی عراق در جام ملتها به دست آید. در پایان این رقابتها یونس محمود با چهار گل زده، هم یکی از گلزنان برتر جام شد و هم عنوان بهترین بازیکن تورنمنت را از آن خود کرد.
کم کم سن و سال ستاره 186 سانتی متری عراق بالا می رفت و به همان نسبت که آمار گلزنی اش پایین می آمد، تجربه او بیشتر کمکش می کرد. از سال 2011 و دوران حضور در الوکره بود که پنالتی زدن به روش پاننکا را آغاز کرد و دروازه تیمهایی مثل قطر اس سی، تیم های ملی عمان و بحرین و ایران را باز کرد.
در الوکره هم در 33 بازی 16 گل زد و برنده جام حذفی قطر شد و سرانجام در 28 مارچ 2018 در برد(2-1) مقابل کنگو، با رسیدن به عدد 138 بازی ملی، رکورد دست نیافتنی حسین سعید را در تیم ملی عراق شکست. دو ماه قبل از آن در جام ملتهای آسیا مقابل فلسطین گلزنی کرد و اولین بازیکن آسیایی شد که در 4 جام ملتها موفق به گلزنی می شود. سرانجام در 29 مارچ 2016 در برد(1-0) مقابل ویتنام آخرین بازی ملی خود را انجام داد و با 148 بازی ملی و 57 گل به کار خود خاتمه داد.
کارنامه ای دست نیافتنی برای بسیاری از فوتبالیست های آسیایی.