فینال جام حذفی انگلیس( 1931)؛ دبل بی سابقه وست بروم دسته دومی

تیم وست برومویچ در مسیر رسیدن به فینال جام حذفی انگلیس در سال 1931 مسیری کاملا دسته دومی را پشت سر گذاشت. یک تساوی(2-2) و یک تساوی(1-1) برابر چارلتون و سرانجام برد(3-1) مقابل این تیم، دو برد(1-0) مقابل تاتنهام و پورتسموث، تساوی(1-1) مقابل ولورهمپتون و برد(2-1) برابر این تیم در دیدار تکراری و سرانجام برد(1-0) مقابل اورتون در شرایطی کسب شد که در بین رقبای این تیم، فقط پورتسموث در دسته اول حضور داشت. در این میان برد مقابل اورتون- صدرنشین مقتدر دسته دوم- در نیمه نهایی در حالی کسب شد که روی ضربه تامی گلیدن کاپیتان وست بروم از میانه های میدان، وزش شدید باد کاملا جهت توپ را تغییر داد و تک گل بازی به مدد باد به ثمر رسید.

در نقطه مقابل بیرمنگام مسیر فینال را مقتدرانه طی کرد و مقابل لیورپول(2-0)، پورت وِیل(2-0)، واتفورد(3-0)، چلسی(3-0) و ساندرلند(2-0) در حالی برنده شد که تنها چلسی در زمینی پوشیده از برف ناشی از بوران و سرما، یک مساوی (2-2) مقابل این تیم کسب کرد و سرنوشت تیم صعود کننده را به مسابقه تکراری کشاند. اما در برابر 74365 تماشاگر ورزشگاه استمفورد بریج در مسابقه تکراری، مصدومیت کار دست میزبان داد و با کم شدن بازیکنان این تیم، کار بیرمنگام برای صعود آسان شد.

فینال در حالی در حضور 92406 تماشاگر در ومبلی آغاز شد که دو تیم فینالیست برای نخستین بار حضور در ومبلی را تجربه می کردند. البته وست بروم پیش از آن، شش بار فینالیست جام حذفی شده بود اما همگی در دورانی بود که ومبلی ساخته نشده بود. در تقابل این تیم با بیرمنگام، هارولد پیرسون دروازه بان وست بروم بود و هری هیبز پسر عمه او سنگربان بیرمنگام. این خانواده پیش از آن، یک فینالیست در جام حذفی داشتند. هوبرت پیرسون پدر هارولد و دایی هری هیبز در سال 1912 به عنوان دروازه بان وست بروم در فینال حضور داشت. در آن سال بارنزلی با حضور آرچی تِیلور موفق شده بود جام حذفی را بالای سر ببرد؛ مردی که حالا یکی از مربیان بیرمنگام بود. اِرنی کرتیس مهاجم ولزی بیرمنگام هم یک بار با کاردیف در 1927 برنده جام شده بود و حالا برای کسب دومین عنوان خود انگیزه فراوانی داشت.

دو تیم اولین بار در نیمه نهایی فصل 86-1885 در برابر هم قرار گرفتند که وست بروم اولین برد از بردهای چهارگانه خود برابر بیرمنگام را به دست آورد. حالا دو تیم برای پنجمین بار در جام حذفی به مصاف هم می رفتند که مهمترین نبرد دو تیم بود و همین سبب شده بود که 80 هزار نفر از هواداران وست بروم برای خرید بلیت فینال اقدام کنند؛ در حالی که تنها 7500 بلیت به هواداران این تیم اختصاص داده شده بود.

قطارها تا ساعت 5 صبح روز مسابقه در فاصله زمانی یک ربع یک بار به لندن می‌آمدند و تعداد زیادی اتوبوس‌ هم از شب تا صبح در سراسر لندن فعال بودند تا حدود 28 هزار مسافر را در شهر جابه جا کرده و بعد از مسابقه نیز آنها را به خانه هایشان بازگردانند.

سرنوشت مسابقه نهایی می رفت که در اوایل نیمه دوم تغییر کند. زمانی که جو برَدفنورد در دقیقه 57 گل تساوی را برای بیرمنگام به ثمر رساند اما شادی بیرمنگامی ها فقط یک دقیقه دوام آورد و دبلیو.جی. ریچاردسون در دقیقه 58 گل دوم خود را در این بازی به ثمر رساند و برتری(2-1) وست بروم را تثبیت کرد. هرچند بیرمنگامی ها فینال را واگذار کردند اما عکس العمل آنها در برابر شکست، برای همه جالب توجه بود. با وجود تعداد زیاد هواداران این تیم؛ خبری از درگیری های بعد از شکست توسط طرفداران این تیم گزارش نشد. از طرف دیگر، بیرمنگام در مسابقه یک گل به ثمر رساند که مردود اعلام شد. با این حال حتی بعد از این تصمیم هم هیچ خبری از ازدحام بازیکنان در اطراف برای اعتراض به چشم نخورد؛ امری که در آن روزها در لیگ عادی بود و از حرکت بیرمنگامی ها به عنوان" پذیرفتن تصمیم داور به شکلی آرام و فلسفی" یاد شد.

حتی بعد از بازی نیز در عکس العمل بازیکنان و مسوولان بیرمنگام نشانی از شکست و از دست دادن جام دیده نمی شد. کلیه بازیکنان به همراه همسران خود، مقامات باشگاه و بازماندگان نیمه نهایی سال 1886، پس از فینال در یک ضیافت شام در هتل راسل شرکت کردند و در آنجا آرچی تیلور اعتراف کرد که تیم برتر در مسابقه پیروز شد. یک روز بعد بازیکنان و همسرانشان به همراه مربی تیم به ساحل برایتون رفتند و سرانجام، بعدازظهر دوشنبه با قطار به بیرمنگام بازگشتند. در حالی که شهردار شهر به استقبال تیم آمده بود و از ایستگاه تا محل شهرداری انبوهی از مردم دیده می شدند که همگی برای دیدن و تشویق تیم نایب قهرمان حضور پیدا کرده بودند.

با قهرمانی وست بروم، به مدت 42 سال دیگر هیچ تیمی خارج از سطح بالای فوتبال انگلیس نتوانست جام حذفی را ببرد تا فینال جام حذفی 1973 که ساندرلند در برابر لیدز به برتری دست یافت و قهرمان جزیره شد. اما وست برومویچ بعد از برد تاریخی خود در فینال هنوز مسابقات مهم دیگری نیز داشت. این تیم چند روز بعد در زمین استوک سیتی(1-0) به پیروزی رسید و سرانجام نوبت به مهمترین مسابقه فصل رسید؛ برد خانگی(3-2) مقابل چارلتون اتلتیک در شنبه هفته بعد که صعود این باشگاه به دسته اول را قطعی کرد. دو افتخار قهرمانی در جام حذفی و صعود به دسته اول پیش از این هرگز توسط تیمی به دست نیامده بود و بعد از وست بروم هم هیچ تیم دسته دومی موفق به تکرار آن نشد.