- آسمونی
- مجله اینترنتی
- فیلم و سینما
- نقد فیلم
- نگاهى به فيلم مغز استخوان
نگاهى به فيلم مغز استخوان
پنجشنبه ١٣ مهر ١٤٠٢
لاله عالم
مغز استخوان با اينكه موضوع جالبى دارد و از بازيگران شناخته شده نيز بهره مى برد اما نمى تواند با مخاطب ارتباط برقرار كند و تاثيرگذار باشد.
عمده دليل عدم موفقيت فيلم در فيلمنامه ان است.
فيلمنامه نويس ظاهرا خواسته فيلمنامه اي به سبك كلاسيك و سه پرده اى بنويسد اما اصول و قواعد رعايت نشده است.
در پرده اول مشخص مى شود ، شخصيت يا قهرمان فيلم ، بهار( با بازى پريناز ايزديار)، با يك حادثه محرك (وخامت حال فرزند) ، زندگى اش از تعادل خارج شده است و وى قصد دارد تا به هر شيوه اى كه مى تواند كودك خود را از مرگ نجات دهد .
يكى از شيوه هاى محتمل در نجات فرزندش ،به گفته پزشك معالج استفاده از بند ناف خواهر يا بردار تنى كودك است . تصميم قهرمان اصلى داستان در واقع عكس العمل وى به حادثه محرك ،نقطه عطف اول است و در اين داستان نقطه عطف اول زمانى است كه بهار تصميم مي گيرد، بچه دار شود .
گره افكنى و موانع در سر راه قهرمان طبق الگوي سينماي كلاسيك بايد بيشترو بيشتر شود كه اينجا موانع به اشكال مختلف وجود دارد، اينكه همسر دوم وى پدر واقعى فرزند مريض نيست و…
از وسط هاى داستان شخصيت برادر همسر اول ( با بازى نويد پور فرج )را مى بينيم كه انگار جاى شخصيت اصلى با وى عوض مى شود و داستان حول محور وى مى چرخد. در صورتيكه در يك فيلمنامه كلاسيك اصولى بايد تا اخر فيلم اين قهرمان اصلى باشد كه حرف اول فيلم را بزند و مخاطبان شاهد تلاش هاي وى براي از بين بودن مشكل باشند.
اگر فيلمنامه نويس مى خواست مراحل ازاد سازى همسر اول( با بازى جواد عزتى )را در پيشبرد فيلمنامه منظور كند مى بايست براي شخصيت اصلى نقش فعالانه در اين مسير قايل مى شد، نه شخصيت هاى فرعى، مثل وكيل يا برادر همسر اول يا….
همچنين در نقطه عطف دوم اين فيلم نيز تصميم اصلى با قهرمان اصلي نيست .
علاوه بر اشكالات فيلمنامه ، بازى بازيگران نيز چنگى به دل نمى زندو احساسات مخاطب را بر نمى انگيزانند و موسيقى نيز همچنين .
حتى نقش ها مناسب بازيگران نيست . ، تماشاگر نمي تواند بابك حميديان را در اين نقش احساسى قبول كند ، بازى ايزديار نيز نتوانسته چالش هاى همزمان يك مادر و يك همسر عاشق را به تصوير بكشد ، حتى صحنه اى كه در منزل اين دو سعى مى كنند با لب خوانى حرف دل خود را بزنند نيز نتوانسته به بار احساسى فيلم كمك كند .
در اين مى توان به بازى نويد پور فرج اشاره كرد كه اگرچه كمى اغراق اميز و گل درشت است اما متفاوت تر از ديگران نقش افرينى كرده است و بازى وى بيشتر به چشم مى ايد.