طالبان افغانستان چه کسانی هستند؟
تخمین زده شده طالبان در سال 2021، تعداد جنگجویانش چیزی در حدود 75,000 نفر باشد. طالبان گفته اند هدفشان اعاده صلح و امنیت به افغانستان، از جمله خروج سربازان غربی و اعمال نسخه شان از شریعت است که زمانی قدرت داشت. طالبان در سطح بین الملل به دلیل کشتار مردم غیر نظامی افغان، تروریسم، تفسیر و اجرای شدید و خشن آنها از احکام اسلام که منجر به برخورد وحشیانه با بسیاری از افغانها شده، محکوم شده اند. از لحاظ لنش، تفکر طالبانی بر روی بنیاد گرایی اسلامی مبتنی بر دیوبندی و قواعد و رسوم قوم پشتون همچون پشتونوالی است.
طالبان از کجا آمد؟
در حدود سالهای 1993 تا 1994 میلادی و در جریان جنگ های داخلی افغانستان، زمزمه تشکیل گروهی متشکل از طلبه های دینی در مدارس تحت حمایت عربستان در پاکستان شنیده شد. این گروه نام تحریک اسلامی طلبا (جنبش اسلامی طالبان) بر خود گذاشت و با شعار "اجرای شریعت اسلامی" و مقابله با آنچه شر و فساد در افغانستان می خواند از مرز جنوبی به افغانستان رخنه کرد و به سرعت شهرها و ولایت های مختلف را در نوردید.
در میانه آن دهه، یعنی در سال 1995، طالبان به بزرگترین پیروزی خود تا آن زمان دست یافت و موفق شد ولایت استراتژیک هرات در مرز ایران و ترکمنستان را تسخیر کند.
یک سال بعد در 1996، آنها موفق شدند پایتخت، کابل، را تسخیر کنند. برهان الدین ربانی، رئیس وقت دولت مجاهدین، با سقوط کابل، مقر دولتش را به مزارشریف منتقل کرد که آنجا هم اندکی بعد سقوط کرد.
اهداف
براساس مبانی فکری، طالبان در حیطه عمل، اهداف کلی زیر را دنبال میکند:
احیای الگوی زندگی سلفی
طالبان با الگو دانستن زندگی اسلامی مورد نظرشان، پس از تصرف قندهار، هرات و کابل و نیز پس از تشکیل حکومت، دستورات همگانی ویژهای در این راستا صادر کرد مانند: مردان باید ریش بلند و لباس محلی داشته باشند. نماز جماعت اجباری است. رادیو، تلویزیون، اینترنت، ماهواره و وسایل موسیقی، ابزار شیطانی اعلام شد. نقاشی و عکاسی موجودات زنده ممنوع گردید. دختران و زنان حق تحصیل و کار ندارند و برای حضور در بیرون خانه بیآرایش، کاملا پوشیده و همراه با پسر یا مرد محرم باشند. پیروان غیر اهل سنت مانند شیعیان و اسماعیلیان حق انجام مراسم مذهبی ندارند. زکات و عشر به عنوان مالیات های اسلامی دوباره رایج شد.
تشکیل نظام خلافت
اندیشه سیاسی و حاکمیتی طالبان، نظیر سایر جنبش های اهل سنت، بر پایه خلافت اسلامی است. در این راستا طالبان پس از تصرف کابل، با ملا محمد عمر، بهعنوان امیرالمومنین و امیر امارت اسلامی بیعت کردند. رهبران بعد از وی نیز تحت این دو عنوان انتخاب میشوند..
طالبان و غربی ها
طالبان سبک زندگی غربی را کفرآمیز تلقی میکند، لباس غربی را با سستی اخلاقی برابر میداند و آزادی زنان را به عنوان ضدیت با اخلاق اسلامی مردود میشمارند. آنان به نفوذ فرهنگ غربی که دشمن اسلام تلقی میگرد، حساس هستند و معتقدند جامعه از طرفی خارجیها در خطر است. از اینرو یکی از اهداف این گروه، بیرون راندن و ضربه زدن به نیروهای خارجی مستقر در افغانستان است.
رفتار با شیعیان
طالبان برای پیشبرد اهداف خود میکوشید از اعمال سیاستهای خشن و جانبگرایانه نسبت به شیعیان فاصله بگیرد، اما از همان ابتدا شیعیان خصوصا هزارهها با طالبان دچار مشکل شدند. عدم پایبندی طالبان به توافق صلح با عبدالعلی مزاری رهبر حزب شیعی وحدت اسلامی در هنگام تلاش برای ورود به کابل که منجر به شهادت وی و سرکوب نیروهای این حزب شد؛ باعث شد چهره و جایگاه این گروه نزد شیعیان منفور شود. گرچه بعدها با پیوستن برخی از افراد و گروههای شیعی به طالبان و همکاری با آنان، تلاش شد تصور عدم تعصب و خشونت عمدی طالبان در مقابل شیعیان بویژه هزارهها بوجود آید، ولی محدودیت، سرکوب شدید و کشتار مقاومت شیعیان در هزارستان و شهرها و روستاهای دیگر، این پندار را از بین برد.
پس از سقوط کابل و انتقال مرکز حزب وحدت اسلامی به بامیان، طالبان حملات شدیدی را به این ولایت نمود اما تا تصرف آن، بارها شکست خورد و عقب نشست. در خرداد(جوزا) 1376ش به دنبال تصرف مزار شریف، مرکز ولایت/استان بلخ در شمال افغانستان، هزارههای این شهر و نیروهای حزب وحدت علیه طالبان قیام کرده، با همراهی ازبکها و تاجیکها صدها نیروی طالبان را به قتل رسانده و شهر را باز پس گرفتند. این عمل باعث شد تسلط طالبان بر بیشتر مناطق افغانستان، و ابتکار پاکستان و عربستان برای رسمیت دادن دولت آنان به شکست انجامد. به تلافی، منطقه هزارستان تحریم و محاصره شد. گرسنگی و بیماری، تلفات و فشار بسیاری بر مردم وارد نمود. این وضعیت حدود 15 ماه، تا زمان سقوط بامیان ادامه داشت.
مزار شریف در مرداد(اسد) 1377ش با حمایت کامل پاکستان و عربستان دوباره به دست طالبان افتاد. نسلکشی هزارهها و اقوام دیگر شروع شد. بیشتر آنان هنگام کشته شدن، شکنجه میشدند. فرماندهان ارشد طالبان به طور رسمی اعلام کردند که شیعیان کافرند و باید نابود شوند. هشت نفر از دیپلماتهای کنسولگری ایران نیز در این حمله شهید شدند.
حملات طالبان به مناطق هزارستان در شهریور(سنبله) 1377ش شدت گرفت و بامیان سقوط کرد. گزارشها از دهها قتل و غارت خبر میداد. در برخی مناطق، افراد بانفوذ شیعه با هدف کاهش کشتار، با طالبان صلح و همکاری کردند. در مجموع تا سقوط طالبان در آبان(عقرب) 1380ش شیعیان در موضع ضعف شدید قرار داشتند، بهویژه با تخریب مجسمههای بودا توسط طالبان که بزرگترین آثار باستانی هزارهها محسوب میشد، ضربات سنگینی به روحیه شیعیان هزاره وارد شد.
پس از شروع مجدد فعالیت طالبان(1385ش/2006م)، در رفتار خشونتآمیز این گروه با شیعیان هیچ تغییری دیده نشده است، و آمارها نشان میدهد تلفات و هزینههای حملات طالبان گاهی برای شیعیان سنگینتر بوده است. البته پس از شروع فعالیت داعش در افغانستان (1394ش/2015م) و انجام عملیاتهای تروریستی و جنایت بخصوص علیه شیعیان، طالبان در چند بیانیه این حملات را محکوم کرده، و کوشیده است که خود را از حملات عمدی به شیعیان و با انگیزه تعصب مذهبی و نژادی دور نشان دهد.
طالبان و دیگر گروههای تندرو
طالبان تفاوتهایی با گروههایی تندرو دیگر همچون القاعده و داعش داشته و دارد. طالبان در جهاد خود اولویت را به دشمن نزدیک میدهد. این دشمنان نزدیک همان رژیم سکولار و حامیانشان، یعنی ایساف(نیروهای بینالمللی کمک به امنیت) و آمریکا در افغانستان اند. آنها برای جهاد به کشورهای دیگر نمیروند و حتی کمتر در صدد ایجاد گروههای ضربت در داخل آمریکا و یا اروپا هستند.
برخلاف داعش و القاعده که با توجه به ساختار و سوابقشان دارای استراتژی جهانی هستند. در نگاه آنان ایجاد دولت اسلامی گام اول در جهت توسعه سرزمین اسلامی و ایجاد خلافت اسلامی است. ایده تغییر نام گروهک تروریستی داعش منشعب از القاعده از دولت اسلامی عراق و شام (داعش) به دولت اسلامی هم از این جهت بود که محدویت ملی و سرزمینی را حذف کند. ابوبکر البغدادی خود را خلیفه مسلمین میداند در حالی که ملا عمر خود را تنها امیر افغانستان، می دانست.
طالبان تلاش داشته که نسبت به گروههای افراطی دیگر در افغانستان، تا زمانی که به قلمرو و منافع این گروه ضربه نزدهاند و طالبان را به رسمیت بشناسند؛ تحمل و سازگاری داشته باشد در غیر این، وارد درگیری با آنان میشود. شبکه حقانی، القاعده، طالبان پاکستان، حرکت اسلامی ازبکستان و داعش، برجستهترین این جمیعتها بوده است.
احیا و هجوم دوباره طالبان به افغانستان در سال 2021
هجوم طالبان یا سقوط افغانستان تهاجمی درحال انجام توسط ستیزهجویان طالبان و نیروهای همپیمان مانند القاعده در برابر دولت افغانستان و همپیمانانش است، که همزمان با خروج نیروهای آمریکایی صورت پذیرفت.
در پی توافقنامه صلح دوحه میان دولت ایالات متحده آمریکا با طالبان که منجر به خروج اغلب سربازان آمریکایی و ناتو از افغانستان در سال 2021 شد، طالبان حملات گستردهای را آغاز کرد. در مراحل نخستین، طالبان با پیشروی در مناطق روستایی، تعداد ولسوالیهای تحت کنترل خود را از 73 به 223 افزایش دادند.تا 10 آگوست طالبان بر 65٪ از مساحت افغانستان چیره شد. در 6–17 ماه آگوست، نیروهای طالبان سی و دو مرکز ولایت از جمله قندوز و هرات را تصرف کردند. (تعداد کل مراکز ولایت در افغانستان 34 است) جامعه اطلاعاتی ایالات متحده آمریکا تخمین زد در صورت عدم حمایت از نیرویهای افغان، دولت افغانستان ظرف شش ماه آینده سقوط خواهد کرد.
این حمله به خاطر دستاوردهای سرزمینی سریع طالبان، و پیامدهای داخلی و بینالمللی آن شناخته شدهاست. در 10 آگوست، مقامات آمریکایی تخمین زدند که کابل، پایتخت افغانستان، ظرف 30 تا 90 روز به دست طالبان سقوط میکند. در 15 آگوست، آسوشیتدپرس گزارش داد که طالبان به کابل رسیدهاند و منتظر «انتقال» قدرت هستند.وزارت داخله افغانستان در بیانیهای اعلام کرد که اشرف غنی رئیسجمهور افغانستان تصمیم به واگذاری قدرت گرفته و دولت موقت به رهبری طالبان تشکیل میشود. در همین حال، نیروهای امنیتی میدان هوایی بگرام را به طالبان تسلیم کردند. این پایگاه هوایی حدود 5000 زندانی طالبان و داعش را در خود جای دادهاست. نهایتا در 24 مرداد/اسد (15 آگوست) نیروهای طالبان وارد کابل شدند و اشرف غنی افغانستان را ترک کرد. هجوم برقآسا طالبان در سراسر افغانستان باعث شد بسیاری از دولتها از جمله ایالات متحده، انگلستان، آلمان و روسیه را شگفت زده کند. پیروزی طالبان دارای پیامدهای گسترده درون کشوری و جهانی است.
انسانهای جنایتکاری مثل داعش گروهی هستند که صبح از خواب بیدازمیشوند وبرای خودشان حکومت تعیین میکنند اینها همان گروهی هستند که درزمان امیر المومنین خوارج هستند