- آسمونی
- مجله اینترنتی
- چهره ها
- چهره های ورزشی
- بیوگرافی کارلوس کاستیلیو
بیوگرافی کارلوس کاستیلیو
| نام و نام خانوادگی | کارلوس ژوزه کاستیلیو (Carlos José Castilho) |
| تاریخ تولد | 27 نوامبر 1927 |
| محل تولد | ریو دوژانیرو - برزیل |
| تاریخ فوت | 2 فوریهٔ 1987 |
| محل فوت | ریو دو ژانیرو - برزیل |
| حرفه | بازیکن فوتبال |
| پست | دروازه‌بان |
کارلوس ژوزه کاستیلیو (Carlos José Castilho) صاحب یکی از رکوردهای عجیب در تاریخ فوتبال است. حتی ستارگانی مثل مارادونا، زین الدین زیدان و مسی هم با این که بیش از یک فینال جام جهانی را تجربه کردنده‌اند، اما باز هم به رکورد کاستیلیو نرسیده‌اند. این دروازه بان اهل ریو دوژانیرو برزیل در روز 27 نوامبر 1927 به دنیا آمد. او در 18 سالگی پیراهن اولاریا را به تن کرد. دو سال بعد، این سنگربان 181 سانتی متری به فلومیننزه رفت و دورانی طولانی و درخشان در حرفه او آغاز شد؛ دورانی 17 ساله که او 697 بار پیراهن فلومیننزه را به تن کرد و رکورد 255 کلین شیت را به جا گذاشت.
کارلوس کاستیلیو اولین حضور در جام جهانی را در 23 سالگی تجربه کرد. هر چند که کسی به نیمکت‌نشینی او خرده نگرفت و در تمام مسابقات، موآسیر باربوسا درون دروازه برزیل قرار گرفت؛ دروازه بان نگونبختی که مقصر اصلی نایب قهرمانی برزیل نامیده شد و عملاً بعد از جام از ترکیب اصلی سلسائو کنار رفت تا کارلوس ژوزه کاستیلیو سنگربان شماره یک تیم ملی شود.
او به دروازه‌بانی مشهور شده بود که در سخت‌ترین شرایط، بهترین مهارها را انجام می‌دهد و به لطف توانایی‌های او بود که فلومیننزه در این سال‌ها قهرمانی مسابقات کاریوکا کاپ و کوپا ریو را از آن خود کرد.
کاستیلیو در جام جهانی 1954 سنگربان اصلی برزیل بود و سه بار برای این تیم به میدان رفت اما برزیل توفیقی در این مسابقات کسب نکرد و در یک‌چهارم نهایی با شکست (4-2) برابر مجارستان حذف شد. اما قرار بود که داستان افتخارات کارلوس ژوزه کاستیلیو در جام جهانی پس از این مسابقات، تازه شروع شود.
کارلوس کاستیلیو برای مسابقات جام جهانی 1958 هم به تیم ملی کشورش دعوت شد. البته حالا دیگر سنگربان اصلی نبود و یک بار دیگر باید روی نیمکت می‌نشست. این بار ژیلمار دروازه‌بان باشگاه کورینتیانس بازیکن فیکس تیم ملی بود و کاستیلیو از روی نیمکت شاهد درخشش او شد؛ رقابت‌هایی که برزیل بدون شکست در آن قهرمان شد و برای نخستین بار این افتخار به فوتبال برزیل رسید.
چهار سال دیگر هم گذشت. این بار برزیل با کمترین تغییر نسبت به دوره قبل به رقابت‌های جام جهانی وارد شد و نه تنها نفرات اصلی دوره قبل، بلکه بسیاری از بازیکنان ذخیره مسابقات 1958 باز هم در لیست سلسائو دیده می‌شدند؛ از جمله کارلوس کاستیلیو که برای چهارمین بار حضور در جام جهانی را تجربه می‌کرد. یک بار دیگر او ذخیره ژیلمار بود و یک بار دیگر از روی نیمکت درخشش هم تیمی‌های خود را تماشا کرد. برزیل در این مسابقات هم قهرمانی خود را تکرار کرد و تمامی رسانه‌های جهان از شاهکارهای گارینشا ستاره این تیم یا آماریلدو پدیده جوان برزیل صحبت کردند و نوشتند.
در این میان، کسی توجهی به آمارهای عجیب کاستیلیو نکرد. او طی چهار حضور در جام جهانی صاحب 2 قهرمانی و یک نایب قهرمانی شده بود؛ رکوردی که تنها رونالدو و کافو- دو ملی پوش برزیلی- آن را تکرار کردند و تنها پله آمار بهتری از آن به جا گذاشت. همه این‌ها در حالی بود که کاستیلیو با انجام تنها 3 بازی در جام جهانی به این آمار رسید!
کارلوس ژوزه کاستیلیو در سال 1965 پس از یک سال بازی در باشگاه پایساندو از فوتبال کناره گرفت و در 2 فوریه 1987 از دنیا رفت؛ با رکوردی عجیب و شاید شانس و اقبالی کم نظیر.
