بیوگرافی كارلوس لوپش

كارلوس لوپش در 18 فوریه 1947 در ویلده موین هوس به دنیا آمد؛ منطقه‌ای نزدیك به شهر ویسنو پرتغال. او در كودكی به عنوان یك شاگرد سنگ‌تراشی به كار پرداخت در حالی كه رؤیای بزرگش بازی در تیم فوتبال محلّی بود. مخالفت شدید پدر سبب شد كه او هیچ‌گاه شانس بازی فوتبال را پیدا نكند؛ به همین جهت او به دو و میدانی روی آورد. هرچند كه عشق به فوتبال هرگز در وجود او كمرنگ نشد. كارلوس در 1967 به تیم دو و میدانی اسپورتینگ كلوپ پرتغال دعوت شد و تا پایان حرفه خود در این تیم باقی ماند. او در ابتدا فقط به دو‌های نیمه استقامت می‌پرداخت و به لطف همین تخصص امكان حضور درالمپیك 1972 را پیدا كرد امّا توفیقی كسب نكرد.

لوپش 29 ساله بود كه به شكلی باورنكردنی تخصص خود را تغییر داد و به مسابقات استقامت و رقابت‌های صحرانوردی روی آورد! او فصل 1976 را با شركت درمسابقات صحرانوردی چیستا و ولز آغاز كرد و ناباورانه در جهان قهرمان شد!

 چند ماه بعد مسابقات المپیك مونترال آغاز گردید و لوپش در فینال ده هزار متر مسابقه را به شكلی عالی آغاز كرد. او پس از 3200 متر از رقبا پیش افتاد و این اقتدار را حفظ كرد به نظر می‌رسید كه او به اولین ورزشكار تاریخ پرتغال بدل می‌گردد كه درالمپیك به مدال طلا دست خواهد یافت، امّا تنها در فاصله 450 متر به خط پایان لاسه ویرن فنلاندی از او عبور كرد و طلا را از چنگ لوپش درآورد هرچند كسب مدال نقره نیز ذرّه‌ای از عظمت كار دونده پرتغالی نكاست، دونده‌ای كه هنوز در مسابقات استقامت یك تازه كار بود.

او در سال 1977 عنوان خود در صحرانوردی قهرمانی جهان را از دست داد و در رقابت‌های دوسلدورف آلمان دوم شد؛ امّا پس از آن به سرعت خاموش شد و دیگر كسی خبری از او نشنید. چندین مصدومیت سبب شد كه او شانس حضور درالمپیك 1980 را هم از دست بدهد. به این ترتیب و با توجه به سن و سال او به نظر می‌رسید كه او هرگز فرصت حضور مجدد درالمپیك را نخواهد داشت امّا برای كارلوس چیزی غیرممكن نبود. او در 1982 درمسابقات اسلو (نروژ) ركورد هم‌تیمی‌اش فرناندو مامه ده را شکست و با ثبت زمان 39-27:24 دقیقه در دوی ده هزارمتر قهرمان اروپا شد. در همان سال برای اولین بار تصمیم گرفت كه در ماراتن نیویورك شركت كند امّا موفق به اتمام مسابقه نشد و پس از آنكه در حین مسابقه با یك تماشاگر برخورد كرد و از ادامه رقابت خودداری نمود.

 یكسال بعد نوبت به قهرمانی او درصحرانوردی قهرمانی جهان رسید كه در گلیت شید ولز برگزار می‌شد. لوپش آنگاه در ماراتن روتردام شركت كرد و تنها دوثانیه پس از راب دی كاستلا استرالیایی از خط پایان گذشت تا با زمان 39-2:08 دقیقه ركورد جدیدی برای ماراتن اروپا به ارمغان آورد. در سال 1983 اولین دوره مسابقات دو و میدانی قهرمانی جهان در هلسینكی (فنلاند) برگزارشد و لوپش در ده هزارمتر مقام ناامیدكننده ششم را كسب كرد تا از آن به بعد تمام تمركز خود را به ماراتن معطوف سازد. سرانجام سال 1984 فرا رسید.

 لوپش در آغاز این سال مسابقات صحرانوردی جهان در نیوجرسی را فتح كرد؛ در حالی كه هزاران پرتغالی ساكن آمریكا با این قهرمانی از خود بیخود شده بودند. پس از آن و در مسابقات استكهلم او با تنظیم ریتم دویدن خود به هم تیمی‌اش فرناندو مامه‌ده كمك كرد تا ركورد جهانی ده هزار متر را 81-27:13 دقیقه كاهش دهد امّا هنوز اتفاقات باورنكردنی سال 1984 تمام نشده بود. لوپش تصمیم داشت كه در ماراتن المپیك شركت كند؛ در حالی كه تا آن زمان تنها در یكی از سه ماراتنی كه دویده بود تا انتهای مسابقه دوام آورده بود. امّا تنها 15 روز به ماراتن المپیك او حین تمرین در لیسبون توسط یك اتومبیل مصدوم شد. شدّت ضربه به حدّی بود كه لوپش روی كاپوت ماشین افتاد و آرنج او از شیشه خورد شده جلوی اتومبیل عبور كرد! به هر حال شدّت مصدومیت به گونه‌ای بود كه لوپش موفق شد در 37 سالگی در خط آغاز مارتن قرار گیرد.

 ماراتن در هوایی گرم و مرطوب برگزار شد و رقابت به حدّی فشرده بود كه وقتی جان تنسی ایرلندی در كیلومترهای آخر مسابقه برای خوردن نوشیدنی لحظه‌ای توقف كرد ناگهان لوپش را جلوی خود دید. لوپش پس از 34.5 كیلومتر صدرنشین شد و این عنوان را نه تنها به كسی نداد بلكه با ثبت زمان 14.32 دقیقه در پنج كیلومتر پایانی سریعترین زمان ماراتن را در انتهای مسابقه تا آن زمان به جای نهاد.

كسب اولین طلای پرتغال در تاریخ المپیك، لوپش را جاودانه ساخت. نخست‌وزیر ماریو ساورز  نشان صلیب بزرگ Grand-Cross of the Order of the Infant را به وی اعطا كرد و یك استادیوم فوتبال مملو از تماشاگر لوپش را تحسین كردند...

 یك سال گذشت و لوپش برای سومین بار در مسابقات صحرانوردی قهرمانی جهان (لیسبون – 1985) مدال طلا گرفت. اندكی بعد نوبت به ماراتن روتردام رسید جایی كه لوپش 54 ثانیه بهترین ركورد ماراتن را جابه جا كرد و زمان 12-2:07 ساعت را برجای نهاد و اولین انسانی لقب گرفت كه ماراتن را در كمتر از دو ساعت و هشت دقیقه دویده است. پس از این مسابقه روزنامه اكیپ فرانسه نوشت:

 بی‌نهایت خارق‌العاده! كلمات به اندازه كافی گویای پیروزی بزرگ لوپش در روتردام نیست! او در كمتر از سه سال به غیرممكن رسید. بیست سال قبل چه كسی فكرش را می‌كرد كه یك مرد در ماراتن با سرعت 20 كیلومتر در ساعت بدود؟!

 روزنامه روتردام پرس هم نوشت:

 لوپش با استعداد سحرانگیزش 54 ثانیه بهترین ركورد ماراتن را جابجا كرد. او با قدم‌های افسانه‌ای‌اش به سهولت به ركورد جهان دست یافت. گفته شده است كه به او فقط برای آمدن به روتردام 150 هزار دلار آمریكا داده شده است. و 67 هزار دلار هم پاداش قهرمانی وی است. مبلغی كه برای یك مرد بسیار زیاد است امّا در جهان ماراتن فقط یك انسان می‌تواند مسیر را در زمان 12-2:07 ساعت بدود. كارلوس لوپش.

پس از آن لوپش فقط یك بار در مسابقات بین‌المللی شركت كرد. او آخرین بار در بزرگداشت استاد فقیدش كوبایاشی در ماراتن توكیو شركت كرد اندكی بعد نیز مصدوم شد و سرانجام در اواخر 1985 از مسابقات حرفه‌ای كناره گرفت در حالی كه در زندگی‌اش هم در سنّی مدال طلای المپیك را كسب كرد كه به نظر غیرممكن می‌آمد، هم كشوری را صاحب طلا كرد كه تا آن روز گرفتن این مدال برایش چون خیال بود و سرانجام... هم زمان ماراتن را به حدّی كاهش داد كه در زمان خودش باورنكردنی بود. ركورد ماراتن لوپش در المپیك تا سال 2008 پا برجا ماند!