بیوگرافی آماریولدو تاوارز داسیلویرا

این روزها بازیکنان نوجوان و جوان برای دیده شدن کار دشواری پیش روی خود ندارند؛ حتی اگر استعدادیابهای تیمهای بزرگ، بهترین استعدادها را در مسابقات باشگاهی رده های پایه نبینند، قطعا در جام جهانی نوجوانان یا جوانان دیگر کسی از دید آنها بیرون نمانده و به سرعت جذب باشگاههای بزرگ می شود. اما زمانی بود که ستارگان نوجوان و جوان برای این که مورد توجه مردم، رسانه ها و باشگاههای بزرگ قرار گیرند، تنها می توانستند در جام جهانی بزرگسالان خودی نشان دهند, همان طور که آماریولدو برای درخشش در جام جهانی تا 23 سالگی انتظار کشید.

آماریولدو  متولد 29 ژوئن 1939 در كامپوس واقع در ریودوژانیرو كشوربرزیل بود. مهاجم چپ لاغراندام و نحیف برزیل فوتبال را از  باشگاه گوتیاكاز درسال 1957 آغاز كرد و پس ازآن پیراهن تیمهای فلامنگو، بوتافوگو و واسكوداگاما را به تن كرد. او برخلاف ظاهرش، بدنی قوی داشت وهمین امر سبب شد تا سرانجام پیراهن تیم ملّی را به تن كند. در جام‌جهانی 1962 در که 1962 برزیل تلاش می کرد برای دومین بار قهرمان جام جهانی شود، او ذخیره پله بود و كسی امیدی به بازی كردن وی نداشت امّا پای پله دردومین بازی شكست تا آماریولدوی 21 سال به مهاجم اصلی تیم بدل شود. آماریولدو درباره مصدومیت پله و مهیا شدن شرایط بازی اش در آن جام چنین می گوید:

من جایگزین کسی بودم که هرگز نمی توانست جایش را بگیرد. زیرا پله، پله است. در آن لحظات چشم کل برزیلی ها به من بود. در برزیل همه گریه می کردند. اما پله به شانه ام زد و گفت: برو پسر! بازی خودت را بکن. می بینی که همه چیز خوب پیش خواهد رفت.

او وارد ترکیب اصلی بازی با اسپانیا شد؛ دیداری که اسپانیا ابتدا پیش افتاد. ولی آماریولدو با دو گل خود به اسپانیا، شكست را به پیروزی (2-1) بدل ساخت و موجب صعود برزیل شد. درباره آن روز، آماریولدو این گونه یاد می کند:

بعد از شروع بازی کم کم آدرنالین ترشح می شود و به همان نسبت حس مسوولیت پذیری بالا می رود. نیمه دوم دو بار گلزنی کردم و  در کمال تعجب مردم برزیل، پیروزی ما با گلهایی که من زدم اتفاق افتاد. به این ترتیب آنها جایی در قلب خود، برای من باز کردند. رویای من هم به حقیقت پیوسته بود

در فینال هم برزیل در دقیقه 15 گل اول بازی را دریافت کرد؛ چکسلواکی در همان دقایق نخست مسابقه شوک بزرگی به حریف قدرتمند خود وارد ساخت. ژوزف ماساپوست زننده آن گل بعدها درباره این گل گفت:

گلزنی در فینال جام جهانی چنان احساس زیبایی بود که هرگز آن را فراموش نمی کنم. اما آن برای ما یک زنگ خطر بود و قبل از این که بتوانم شادی ام را با بقیه تقسیم کنم، آنها گل مساوی را زدند و شادی من خراب شد.

پدیده برزیل در فینال نیز بلافاصله پس از گل اول چكسلواكی، از اشتباه دروازه‌بان حریف سود برد و از زاویه‌ای بسته گل تساوی را وارد دروازه رقیب نمود و در دقیقه 17، زمینه‌ساز پیروزی (3-1) وقهرمانی تیمش شد. آماریولدو گل تساوی بخش خود را چنین شرح می دهد:

گلی که من زدم، خیال مان را راحت کرد؛ مثل یک چاقو بود که در گلو گیر کرده باشد. در یک لحظه کار آنها را ساختم!

آماریولدو عامل اصلی گل دوم برزیل هم بود. زیتو هم تیمی او درباره ضربه سری که در نیمه دوم وارد دروازه چکها کرد، توضیح می دهد:

گل اول مان که زده شد، می گفتم بچه ها! بازی تازه برای ما شروع شده است. در نیمه دوم هم وقتی داشتم به سمت دروازه می دویدم، فریاد می زدم آماریولدو، آماریولدو! وقتی رسیدم، او توپ را به من پاس داد. توپ مستقیم به من رسید؛ یک حس بی نظیر بود.

 آماریولدو تا سال 1966 برای تیم ملّی كشورش به میدان رفت و در 22 بازی، 7 گل برای این تیم به ثمر رساند. دلیل این تعداد كم بازی ملّی، سفر وی به ایتالیا بود.

تیم میلان پس از قهرمانی در جام باشگاههای اروپا (1963) آماریولدو را به استخدام خود درآورد و بدین ترتیب او برای همیشه از باشگاههای برزیل رفت. او با میلان درسال 1967 فاتح جام‌حذفی و یك فصل بعد قهرمان لیگ ایتالیا شد. پس از كسب نهمین قهرمانی میلان در لیگ، آماریلود به فیورنتینا پیوست و اسكودتو (1969) را با این تیم تصاحب كرد. آن‌گاه به رم رفت و در سال 1974 با پیراهن این تیم از فوتبال كناره گرفت پس از آن وی مدتی هم مربی جوانان فیورنتینا بود.

آخرین پست وی مربیگری باشگاه آمه ریكا در سال 2008 بود. سه سال بعد اعلام کرد که سرطان گرفته است؛ اما پس از گذشت 9 ماه خبر از غلبه خود بر این بیماری داد.