عشق را شرحی نبود و نیست شرح

یا هو مدد الله مدد ای یار

من دلبر من شاه من عیار من

شب چراغ و رهنمای جان من

جان جانم ,جان من ,جانان من

این تن محبوس من در غربت است

دست و پایی میزند در ظلمت است

من ز غمگینی تو لب بسته ام

نغمه ها را در دلم بشکسته ام

اشک بوس مقدم راه تو ام

بی قرارم بی قرار آن تو ام

جمله هستی درین افلاک پیر

در سماعند همچو من در ذات پیر

من به تو مجنون و تو لیلی به من

عشق من لیلی من لیلی من

عشق را شرحی نبود و نیست شرح

عشق را لایق شدن بی شرح شرح

هر که مستغرق شود در ذات عشق

عشق گردد عشق گردد پیر عشق

تا ندانی رمز این نقش و نگار

تو ندانی رمز انا الحق به دار

این همه خلقی که در کثرت بوند

متوانند جملگی عنقا شوند

مرغ هایی که به خود بالندمی

عاقبت از حلقه اس می رندمی

مرغ حق بودن ز انوار وی است

کوشش از تو جذبه از سوی وی است

تا نگردی خاطرت را تنگ تنگ

نور او بر دل نشیند رنگ به رنگ

صائب آملی

بیوگرافی کوتاه صائب آملی

محمد طالب آملی (زادهٔ 994 در شهرستان آمل – درگذشتهٔ 1036 هجری قمری در لاهور) از شاعران بزرگ پارسی‌گوی سدهٔ یازدهم قمری است

او در ریاضیات، نجوم، حکمت و عرفان دستی قوی داشته یکی از تواناترین شاعران سبک هندی است. طالب آملی پس از شاعرانی چون فردوسی و خیام، سومین شاعر از نظر تعداد ابیات شعری در میان شاعران ایرانی لقب گرفته است. طالب آملی در ایران کمتر از شاعران بزرگ دیگر مورد توجه قرار گرفته است و خود نیز در زمان حیات در غربت به سر می‌برد و از این رو او را شاعری مظلوم و غم دیده می‌نامند.

زندگی

محمد آملی متخلص به طالب در سال 994 قمری در آمل به دنیا آمد. در شعرش بارها اشاره کرده‌است که روستازاده‌است. بعضی می‌گویند زادگاه وی روستای کرچک لاریجانی است و عده‌ای به این موضوع به دیدهٔ تردید می‌نگرند. طالب یکی از دردمندترین شاعران سبک هندی است. پدر طالب از نظر وضع مادی دارای شأن و شوکتی بود بنا به منظومه طالبا، پدر طالب صاحب املاک و اموال فراوانی بود و از نظر مادی در جایگاه بالایی قرار داشت. پدر طالب از همسر اول خود دارای دو فرزند بنامهای ستی النساء بیگم و سید محمد بوده که در همان اوان جوانی همسرش دارفانی را وداع کرده است واز همسر دوم خود نیز فرزندی بنام سید علی یا سبز علی داشته است.طالب آملی در طول چهار سال تحصیل در مکتب علاوه بر حفظ قرآن، در علوم متداول آن زمان مانند سیاق و هندسه، فقه، هئیت، عروض، ادبیات عرب، شعر و حکمت را یاد می‌گیرد. او همچنین استادی مسلم در نوشتن انواع خطوط ایرانی شد که او را سرآمد اقران می‌کند.