لیورپول و پایان حسرت 30 ساله برای ...

لیورپول و پایان حسرت 30 ساله برای ..

اختصاصی آسمونی / مهدی زارعی

با برد قاطع مقابل منچسترسیتی، شاگردان یورگن کلوپ بیشتر از هر زمان دیگری به قهرمانی لیگ برتر نزدیک شده اند. تیم کلوپ، تیم برندان راجرز نیست که تنها به لطف گلهای لوییس سوارز در آستانه قهرمانی قرار گیرد. بلکه مجموعه ای است قدرتمند که در سالهای اخیر در لیگ برتر به ترتیب هشتم، چهارم، چهارم و نایب قهرمان شده است و در مسابقات اروپایی هم یک قهرمانی دو دو نایب قهرمانی به دست آورده است. اما این لیورپول چگونه سی سال در حسرت جام مانده است؟

فصل 90-89 فصلی به یادماندنی برای لیورپول بود. یک سال قبل از این مسابقات، لیورپول به شکلی حیرت انگیز در آخرین روز لیگ، جام را به آرسنال واگذار کردند. آن هم در حالی که آرسنال برای رسیدن به قهرمانی باید حتما در آنفیلد با اختلاف 2 گل به برتری دست می یافت و در دقیقه 90 مسابقه به این رویای دست نیافتنی رسید و با 76 امتیاز و تنها به دلیل گل زده بیشتر نسبت به لیورپول قهرمان شد( تفاضل گل هر دو تیم هم 37+ بود!) اما یک سال بعد آرسنال تا رده چهارم سقوط کرد و لیورپول 79 امتیازی با هفت امتیاز برتری نسبت به استون ویلا قهرمان  لیگ شد. در آن روزها کسی نمی توانست تصور کند که قرمزهای آنفیلد از آن پس دیگر رنگ قهرمانی لیگ را نخواهند دید!

لیورپول فصل 91-90 باز هم پشت سر آرسنال قرار گرفت در حالی که این بار با 76 امتیاز، هفت امتیاز کمتر از صدرنشین لیگ داشت. اما از آن پس بود که افت این تیم نمایان شد. یک سال بعد لیدز قهرمان انگلیس شد و لیورپول با 18 امتیاز فاصله به لیدز به عنوان ششمی قناعت کرد. فصل بعد از آن هم هواداران این تیم در انتظار بازگشت تیمشان به بالای جدول بودند اما در نخستین دوره لیگ برتر لیورپول 25 امتیاز کمتر از منچستریونایتد قهرمان لیگ کسب کرد. در فصل 94-93 باز هم منچستریونایتد فرگوسن قهرمان لیگ شد در حالی که لیورپول شصت امتیازی 32 امتیاز کمتر از صدرنشین داشت و هم امتیاز با تیمی چون کوئینز پارک رنجرز، عنوان هشتم لیگ را از آن خود کرد.

فصل 95-94 هم تنها با یک خاطره از لیورپول به پایان رسید؛ توقف بلکبرن مقابل این تیم که می رفت قهرمانی را به منچستریونایتد برساند اما سرانجام بلکبرن اول شد، یونایتد دوم و لیورپول 74 امتیازی پایین تر از ناتینگهام فارست در رده چهارم قرار گرفت. فصل 96-95 لیورپول یازده امتیاز کمتر از یونایتدی داشت که دهه 90 را به خود اختصاص داده بود. با این حال بین این دو تیم تنها نیوکاسل قرار گرفته بود و عنوان سومی لیورپول، این امید را برای هواداران لیورپول زنده کرده بود که تیمشان دارد به صدر جدول لیگ برمی گردد. حتی عنوان چهارمی فصل بعد هم این امید را کمرنگ نکرد زیرا لیورپول 68 امتیازی، هم امتیاز با نیوکاسل و آرسنال بود و تنها به دلیل تفاضل گل عنوان دوم لیگ را از دست داد.  در فصل 98-97 لیورپول 65 امتیازی با وجود معرفی پدیده ای چون مایکل اوون، پایین تر از آرسنال و یونایتد قرار گرفت. آرسنال با دبل خود در آن سال، نشان داد که رقیب جدی یونایتد است و لیورپول کاری دشوار برای رسیدن به صدر دارد.

فصل 99-98 هم فصل سه گانه معروف منچستر یونایتد بود و انتقام فرگوسن از آرسن ونگر. لیورپول هم تنها زمانی به یاد آورده شد که در جام حذفی در دو دقیقه پایانی، برد مقابل یونایتد را با باخت عوض کرد و راه این تیم را برای قهرمانی جام حذفی باز کرد! عنوان هفتمی لیگ ثابت کرد که سرخپوشان آنفیلد باید سیستم انتخاب مربی خود را تغییر دهند و به جای استفاده از روش سنتی و استفاده از مربیانی که از دوران بازی تا مربیگری، پست های مختلف را در لیورپول تجربه کرده اند، از تفکرات جدیدی بهره ببرد.   کسب عنوان چهارمی لیگ 2000-1999 آغازی بود بر حرکت تیم با مربیگری ژرارد هولیه فرانسوی. یک فصل بعد لیورپول تمام جامها به جز لیگ را فتح کرد تا صاحب پنج جام در یک فصل شود. حضور بازیکنانی چون رابی فاولر، مایکل اوون، استیو جرارد، جیمی ردنپ و..در این تیم سبب شد که آلکس فرگوسن اظهار کند که این لیورپول در ابتدای راهی قرار گرفته که یونایتد او قبلا در آن مسیر قرار گرفته بود. با این همه جام، عنوان سومی لیگ نیز نتیجه بدی برای شاگردان هولیه نبود.

لیورپول فصل 02-2001 منچستریونایتد را کنار زد و بعد از آرسنال نایب قهرمان لیگ برتر شد، در لیگ قهرمانان اروپا نیز تا یک چهارم نهایی صعود کرد تا همه رویای جامی را ببینند که احتمالا قرار بود یکی دو فصل دیگر بر فراز دستان جیمی ردنپ کاپیتان  این تیم قرار گیرد. اما ظاهرا تیم ژرارد هولیه هرگز این عظمت را پیدا نمی کرد. این تیم در سال 2003 به رده پنجم لیگ سقوط کرد و یک سال بعد چهارم شد. همه از این تیم ناامید شده بودند و حتی فرگوسن نیز در اشاره به جامهای کسب شده توسط لیورپول این عناوین را« جام های میکی ماوسی» نامید!   بیماری قلبی و ناکامی در فتح لیگ، به دوران هولیه در آنفیلد خاتمه داد.رافائل بنیتز در سال 2005 این تیم را قهرمان لیگ قهرمانان اروپا و دو سال بعد نایب قهرمان این مسابقات کرد اما در لیگ کار سخت تر بود. در سال 2005 لیورپول حتی از اورتون نیز پایین تر قرار گرفت و با 37 امتیاز کمتر از چلسی قهرمان، پنجم شد. پس از دو عنوان سومی و یک عنوان چهارمی، نوبت به نایب قهرمانی فصل 09-08 رسید. در حالی که شاگردان رافا بنیتز چهار امتیاز کمتر از یونایتد کسب کردند.   مطابق رسم همیشگی لیورپول، بعد از رسیدن این تیم به یک قدمی صدر جدول، نوبت به سقوط این تیم بود. وقتی این تیم سال 2010 هفتم شد، رافا بنیتز جای خود را به کنی دالگلیش داد تا این مربی اسکاتلندی یک عنوان ششم و یک هشتمی برای قرمزها به دست بیاورد. مربی بعدی برندان راجرز از ایرلندشمالی بود. بعد از یک هفتم لیگ، او و مهاجم درخشانش لوییس سوارز لیورپول را تا آستانه فتح لیگ برد اما در بازی حساس مقابل چلسی، این استیو جرارد کاپیتان لیورپول بود که سُر خورد و توپ را به رقیب سپرد تا گلزنی کرده و قهرمانی را از لیورپول به منچسترسیتی منتقل کند. با رفتن سوارز از لیورپول، سایر نفرات به مردانی کم مصرف و بی خاصیت بدل شدند و تیم راجرز و جرارد با یک عنوان هفتمی لیگ، داستانش به سر رسید.