نقد فیلم جان دار

نقد فیلم جان دار-Life Hanging Movie Review

دوشنبه 9 دی 1398

اختصاصی آسمونی نقد از لاله عالم

جان دار ، اولین فیلم سینمایی بلند دو کارگردان جوان است و با همین می توان گفت آنها توانسته اند به موفقیت هایی دست یابند و می توان برای آنها آینده ای موفق تر متصور شد. اگر سینما را از دیدگاه علم ارتباطات بررسی کنیم، سینما یک وسیله ارتباطی است و ارتباط گری موفق است که بتواند با مخاطبان خود ارتباط برقرار کند باید بگوییم سازندگان جان دار مو فق بوده اند زیرا فیلم آنها می تواند تماشاگر را در سالن نگه دارد. شروع فیلم توجه مخاطب را به خود جلب می کند، صحنه هایی از مراسم عقد دختر خانواده (با بازی باران کوثری ) و صحبت های مادر با پسرانش در آشپزخانه و حرف از ازدواج یکی از آنها و شوخی ها . دو کارگردان جوان به عنوان دو ارتباط گر ، مدام با غافلگیری مخاطب ، او را با فیلم همراه می سازند. صحنه عروسی به عزا تبدیل می شود و پسری که همین چند لحظه قبل حرف از ازدواجش بود ، مرتکب قتل می شود.

فیلم با ریتم تند شروع می شود، این ریتم را هم تا آخر فیلم نگه می دارد. بازی های خوبی نیز در فیلم دیده می شود. به خصوص نقش آفرینی های جواد عزتی و حامد بهداد. آنچه به فیلم از منظر سینما ضربه وارد کرده است، آشفتگی مضامین است، که اگر فیلمنامه نویس تنها بر روی یک موضوع فوکوس می کرد ما با فیلم بهتری روبرو بودیم. در این فیلم به مسائل بسیاری اشاره شده که هر یک جداگانه می توانستند، موضوع فیلمی باشند؛ ازدواج دختر خانواده و پیدا شدن سرو کله خواستگار سابق در عروسی، دعوا در مراسم ازدواج، خواستگار لمپن، تحت فشار گذاشتن زن شوهر مرده از سوی خانواده شوهر، قیومت گرفتن ، قتل و قصاص، نامادری فداکار، نامادری بدجنس، خواهر و برادرهای ناتنی و .......

همچنین علاوه بر اینکه فیلم خط داستانی منسجمی ندارد، قسمت هایی نیز در روایت اصلی فیلم مبهم است و سوال هایی که فیلم به آنها جواب نمی دهد. به عنوان مثال معلوم نیست چرا پدر خانواده با بازی مسعود کرامتی، دو همسرش و فرزندان آنها را مجبور کرده تا در کنار هم زندگی کنند؟ گذشته یاسر(با بازی جواد عزتی) با اسما(باران کوثری) چه بوده؟ چر ا باید تا این حد به ازدواج وی واکنش نشان بدهد؟ برادر وی چرا باید در این ماجرا در گیر شود؟ آیا یک خواستگار معمولی و فقط به دلیل آنکه چند بار خواستگاری آمده و جواب رد شنیده، دست به چنین اعمالی می زند؟ مگر آنکه واقعا شخصیت یاسر ، یک شخصیت روانپریش و ضداجتماعی باشد، اما در صحنه دادگاه، که خود زنی می کند، عروس خانواده از وی طرفداری می کند و او را محق می داند و این با عملکرد وی در فیلم همخوانی ندارد همچنین شخصیت جمال، یعنی فردی که نهایتا خود را برای از دست نرفتن خانواده فدا می کند، با خود چاقو حمل می کند و بر اعصابش تسط ندارد که این هم منطقی نیست. اختصاصی آسمونی نقد از لاله عالم