بیوگرافی جاستین بیبر

نام و نام خانوادگی : جاستین درو بیبر

متولد :  1 مارس 1994

سمت : خواننده، ترانه‌سرا، آهنگساز، نوازنده، بازیگر و سرگرمی‌ساز کانادایی 

قد: 168

رنگ چشم : قهوه ای

سرگرمی ها: فوتبال، بسکتبال، اسکیت، گلف!

رنگ مورد علاقه : آبی و بنفش

ساز مورد علاقه : گیتار و پیانو

عدد مورد علاقه :6!

خواننده های مورد علاقه : کریس براون (Chris Brown) آشر (Usher) تی بن Ti bone و ...

برنامه ی تلویزیونی مورد علاقه : امریکن آیدول (AMERICAN iDOL)

خانواده : اسم مامانش پتی PATTY اسم باباش جرمی Jeremy Bieber که وقتی جاستین خیلی کوچیک بوده طلاق گرفتن! نا خواهری: جازمین نابرادری:جکسون

اسم دوستای صمیمیش: رایان و کریستین

اسم سگش: سمی sammy

غذای مورد علاقه: ماکارونی و از چیزای شیرین هم خوشش میاد

شکلات مورد علاقه: مارس Mars

نوشیدنی مورد علاقه: آب پرتغال

او در سال 2007، با قرار دادن ویدئوهایی از خواندن خود در یوتوب، در بین کاربران آن وب‌گاه محبوب شد و در سال 2008 توسط اسکوتر براون، (کسی که بعدأ مدیر برنامه‌هایش شد) به صنعت موسیقی وارد شد. او به طور رسمی خوانندگی را از سال 2009 و با انتشار آلبوم چندآهنگهٔ دنیای من شروع کرد. در سال 2010 اولین آلبوم استودیویی‌اش با نام دنیای من 2 که ادامهٔ آلبوم چندآهنگهٔ قبلی‌اش با نام دنیای من بود، منتشر شد و در رتبهٔ 1 جدول بیلبورد 200 جای گرفت.
پس از انتشار آلبوم دنیای من 2 توری جهانی را با نام تور دنیای من آغاز کرد. فیلم سه‌بعدی او نیز با نام هرگز نگو هرگز که یک مستند کنسرتی است در اوایل سال 2011 اکران شد و به پرفروش‌ترین فیلم مستند، موزیکال و کنسرتی تاریخ آمریکا تبدیل شد. در اواخر سال 2011 دومین آلبوم استودیویی وی با نام زیر دارواش به بازار آمد که همانند آلبوم اولش، شمارهٔ 1 جدول بیلبورد 200 شد. سومین آلبوم استودیویی وی با نام باور در پایان بهار 2012 پخش شد.
بیبر (به گفتهٔ خودش) تحت تأثیر هنرمندان سیاه‌پوست همانند مایکل جکسون است. او در سال 2011 از طرف مجلهٔ تایم به عنوان یکی از 100 فرد تأثیر گذار سال انتخاب شد. همچنین در سال 2011 به عنوان دومین فرد ثروتمند زیر 30 سال 12 ماه گذشته نیز معرفی شد. در سال 2012 مجلهٔ فوربس اعلام کرد که درآمد بیبر در دو سال گذشته 108 میلیون دلار بوده است و تا مه 2012 بیش از 15 میلیون نسخه از آلبوم‌هایش در جهان به فروش رسیده است. همچنین توسط همین مجله در رتبهٔ سوم فهرست صد شخصیت مشهور قدرتمند سال 2012 قرار گرفت.

 زندگی جاستین بیبر پیش از سرشناسی

جاستین بیبر در تاریخ 1 مارس 1994 (‎10 اسفند 1372) در لندن، انتاریو به دنیا آمد و در شهر استرت‌فورد، انتاریوبزرگ شد. پدر بزرگ پدری او اهل آلمان بود که مدت‌ها قبل به کانادا مهاجرت کرد. مادر جاستین، پتی مالته، نیز فرانسه-کانادایی تبار است. مادرش وقتی که 18 ساله بود جاستین را باردار شد. وقتی جاستین 2 ساله بود پدرش، جرمی بیبر، برای ازدواج با زن دیگری پتی را طلاق داد و مادرش او را به تنهایی و با درآمد کمی که از کارش بدست می‌آورد بزرگ کرد. در حالی که جاستین بزرگ می‌شد مادرش نحوهٔ نواختن پیانو، درام، گیتار و ترومپت را به او آموخت. اوایل سال 2007 زمانی که او 12 ساله بود در مسابقه‌ای محلی که در شهر استرت‌فورد برگزار می‌شد شرکت کرد و آهنگی از نی-یو به نام «So Sick» را خواند و به رتبه دوم رسید. سپس مادرش فیلم‌هایی از این مسابقه را در یوتوب گذاشت تا دوستان و آشنایان آن را ببینند. پتی که متوجه علاقه مردم به فیلم‌های پسرش شد شروع به گذاشتن فیلم‌های جدیدی از او در یوتوب کرد. او به این کارش ادامه داد تا این که بازدید از ویدیوهای پسرش به 10 میلیون رسید.

جاستین در نیویورک 1 سپتامبر 2009

بعد از محبوبیت ویدیوهای بیبر در یوتوب، اسکوتر براون به طور تصادفی یکی از ویدیوهای او را مشاهده کرد. براون که تحت تاثیر استعداد بیبر قرار گرفته بود، شروع به تماشای تمام ویدیوهای او در مسابقهٔ مدرسه کرد و در نهایت با پتی تماس گرفت تا پیرامون استعداد فوق العادهٔ پسرش صحبت کند. پتی در ابتدا علاقه‌ای به این که پسرش یک سوپر استار شود نشان نمی‌داد اما بعد از مدتی رضایت داد تا براون، جاستین را برای ضبط چند آهنگ آزمایشی به آتلانتا ببرد. یک هفتهٔ بعد، براون، جاستین را با آشر، خوانندهٔ معروف پاپ و آر اند بی آشنا کرد. به این ترتیب بود که جاستین به گروه موسیقی ریموند و براون گروه موسیقی آشر ریموند و اسکوتر براون که به اختصار آربی‌ام‌جی خوانده می‌شد، پیوست. در اکتبر 2008 بیبر قرارداد خود را با کمپانی آیلند رکوردز امضا کرد و اسکوتر براون مدیر برنامه‌های او شد. در همان زمان جاستین به همراه مادرش به آتلانتا نقل مکان کرد.

سال 2009 آلبوم دنیای من جاستین بیبر

در ژوئیه 2009 اولین تک‌آهنگ بیبر با نام «یک بار» در رادیو پخش شد. این تک‌آهنگ در اولین هفتهٔ انتشارش توانست رتبه 12 را در جدول 100 اثر برتر کانادا و رتبهٔ 17 را در جدول 100 اثر برتر بیلبورد بدست آورد. اولین اثر بیبر با نام «دنیای من» که آلبومی چندآهنگه  بود، در تاریخ 17 نوامبر 2009 روانه بازار شد. این آلبوم در بیلبورد 200 به رتبهٔ 6 دست یافت و در کمتر از یک سال، 1 میلیون نسخه فروش داشت. سه تک‌آهنگ این آلبوم به نام‌های «یک دختر تنها»، «مرا دوست بدار» و «دختر محبوب» در جدول 100 آهنگ داغ بیلبورد جز 40 اثر برتر شدند.
در 20 دسامبر 2009 جاستین آهنگ «روزی در کریسمس» را به مناسبت کریسمس برای رئیس جمهور آمریکا، باراک اوباما و همسر او، میشل، در کاخ سفید اجرا کرد. «روزی در کریسمس» را استیو واندر در سال 1967 برای کریسمس خواند و مایکل جکسون آن را برای کریسمس 1970 باز خوانی کرد.
او همچنین در پنچاه و دومین مراسم اهدای جوایز گرمی حاضر شد. در همان شب پس از مراسم گرمی جاستین به همراه 84 خوانندهٔ دیگر برای خواندن تک‌آهنگ خیریه «ما دنیاییم 25 برای هائیتی» که به مناسبت 25اُمین سالگرد ترانهٔ «ما دنیاییم» و جمع‌آوری کمک برای زلزله زدگان هائیتی بازخوانی می‌شد به استودیویی رفتند. جاستین در بین آن خوانندگان جوان‌ترین بود. «ما دنیاییم» نوشتهٔ مایکل جکسون و لایونل ریچی، برای کمک به قحطی زدگان آفریقا به همراهی 43 تن از ابر خوانندگان آن زمان بعد از مراسم گرمی در سال 1985 ضبط شد.

سال 2010 آلبوم دنیای من 2٫0 جاستین بیبر

این آلبوم اولین آلبوم استودیویی بیبر است. قبل از دنیای من 2٫0، آلبومی چند آهنگه به نام «دنیای من» که تنها 25 دقیقه زمان داشت منتشر شد. در 19 مارس 2010 اولین آلبوم استودیویی بیبر با نام «دنیای من 2.0» منتشر شد. اولین تک‌آهنگ این آلبوم، ترانهٔ «عزیزم» بود که با هم‌خوانی لوداکریس در ژانویهٔ 2010 منتشر شد و با فروش بیش از 6 میلیون نسخه تا پایان سال 2010، پرفروش‌ترین و موفق‌ترین ترانهٔ وی تا به امروز است. این ترانه در جداول موسیقی آمریکا به رتبهٔ 5 رسید و در هفت کشور دیگر در 10 ترانهٔ برتر قرار گرفت و در فرانسه شماره 1 شد. سپس او اولین تور رسمی خودش را با نام «تور دنیای من» در 23 ژوئن 2010 (‎1 مرداد 1389) و از شهر هارتفورد آغاز کرد. در ماه ژوئیه 2010، بیبر، جستجو شده‌ترین فرد مشهور در اینترنت بود. در همان ماه، ویدئوی ترانهٔ «عزیزم»، با بیش از 250 میلیون بازدید در سایت یوتوب، به «پربازدیدترین ویدئوی تاریخ تاسیس یوتوب» بدل گشت. هم زمان با این اتفاق، این ویدئو به «دوست داشتنی‌ترین ویدئوی یوتوب» تبدیل شد. اما در سال 2012 ویدئوی «گانگام استایل» با بازدید بیش از 1 میلیارد بار رکورد «عزیزم» را شکست. در سپتامبر 2010 گزارش شد که حساب کاربری بیبر در توییتر، به تنهایی 3 درصد از ترافیک روزانهٔ این سایت را دارد.
در ژوئیه 2010، او کار ضبط دومین آلبوم استودیویی خود را آغاز کرد.

2011: فیلم سه‌بعدی هرگز نگو هرگز و آلبوم زیر دارواش

در فوریه 2011 فیلم سه‌بعدی‌ای به نام (جاستین بیبر: هرگز نگو هرگز) به کارگردانی جون چو، کارگردان فیلم Step Up 3D اکران شد. این فیلم توانست رکورد فیلم این آخرش است مایکل جکسون (2009) را در میزان فروش در کشور آمریکا بشکند و به پرفروش‌ترین فیلم موزیکال، کنسرتی و مستند آمریکا تبدیل شود.
در سال 2011 او از طرف مجله تایمز به عنوان یکی از 100 فرد تأثیر گذار سال انتخاب شد. در مه 2011 جاستین بیبر 6 جایزهٔ بیلبورد را از آن خود کرد. در این مراسم، جاستین بیبر و امینم، هر یک با 6 جایزه، بیشترین تعداد جایزه را از آن خود کردند.
او در ژوئن 2011، از طرف مجلهٔ فوربس به عنوان دومین فرد ثروتمند مشهور زیر 30 سال در 12 ماه گذشته انتخاب شد. او در این فهرست جوان‌ترین ستارهٔ موسیقی بود. طبق بررسی‌های این مجله، دستمزد او در 12 ماه گذشته، 53 میلیون دلار بوده‌است.
بیبر از این زمان به بعد رابطه‌ای عاشقانه‌ای با سلنا گومز برقرار کرد. رابطه‌ای که تا مدت‌ها از طرف هر دو تکذیب می‌شد.
دومین آلبوم استودیویی جاستین با نام زیر درخت دارواش در 11 نوامبر 2011 (‎10 آبان 1390) منتشر شد. این آلبوم در هفتهٔ اول انتشارش در رتبهٔ 1 جدول بیلبورد 200 قرار گرفت و باعث شد تا جاستین به جوان‌ترین خوانندهٔ تاریخ تبدیل شود که آلبوم کریسمسش در جدول آمریکا شماره یک می‌شود. رکورد قبلی برای آلبوم کریسمس الویس پریسلی بود که در سال 1957 و در 24 سالگی‌اش منتشر شد.[8] همچنین زیر درخت دارواش سومین آلبوم جاستین است که در جدول بیلبورد 200 شماره یک می‌شود. جاستین بیبر با این آلبوم به اولین خواننده‌ای تبدیل شد که قبل از تولد 18 سالگی‌اش، 3 آلبوم شماره یک در جدول بیلبورد 200 دارد. (اولین آلبوم شماره یک او دنیای من 2.0 و دومین آلبوم هرگز نگو هرگز - ریمیکس‌ها بود.)

سال 2012 آلبوم باور

جاستین در اوایل سال 2012 میلادی و در آستانهٔ 18 سالگیش، در مصاحبه‌ای با مجلهٔ وی، از حرفه و تأثیرش در آینده سخن گفت:
من هرگز نمی‌خواهم چیزی شوم که مردم می‌خواهند. اینکه در پارتی‌های شبانه شرکت کنم و گرفتار الکل شوم. من هرگز نمی‌خواهم طوری رفتار کنم که احترام بچه‌ها و والدین‌شان را از دست بدهم. من می‌خواهم توانایی انجام کاری که مایکل جکسون کرد را داشته باشم. او همواره ترانه‌های پرهیزکارانه و پاک می‌خواند. و همیشه بچه‌ها، مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌هایشان او را دوست می‌داشتند. من نمی‌خواهم در مورد رابطه‌های جنسی و مواد مخدر بخوانم و ناسزا بگویم. می‌خواهم در مورد عشق بخوانم و شاید وقتی بزرگ‌تر شدم بیشتر عاشق شوم. اما می‌خواهم مورد احترام همه باشم.
در پایان بهار 2012، چهارمین آلبوم استودیویی بیبر با نام باور منتشر شد. این آلبوم در جدول بیلبورد 200 به رتبهٔ یک رسید و تبدیل به چهارمین آلبوم شماره یک بیبر در این جدول شد. تور باور نیز به منظور تبلیغ آلبوم از سپتامبر 2012 شروع شد. در ماه نوامبر 2012 جاستین در مراسم جایزه موسیقی آمریکا برنده سه جایزه از جمله بهترین هنرمند سال شد. ریانا و کتی پری از جمله نامزدهای این جایزه بودند.
” بسیاری از مردم، مخاطبان تو را با مخاطبان مایکل جکسون و بیتلز مقایسه می‌کنند... اینان اسطوره‌های غول آسایی هستند که چهرهٔ موسیقی زمان ما را به کلی دگرگون ساختند، اما هیچیک از آنها با سرعتی که تو طی این مدت کوتاه به شهرت رسیدی، معروف نشدند. تو محصول رسانه‌های جمعی هستی، بنابراین هرگز پیش از این ستاره‌ای مانند تو نبوده است. “

اپرا وینفری در مصاحبه با جاستین بیبر

بیبر در پایان نوامبر مصاحبه‌ای با اپرا وینفری انجام داد. اپرا از این مصاحبه به عنوان بزرگ‌ترین مصاحبه‌اش از زمان مصاحبه با مایکل جکسون در سال 1993 نام برد. اپرا گفت که هرگز ستاره‌ای مانند بیبر بر روی زمین نبوده است، زیرا بیبر طی مدتی کوتاه از طریق توییتر، فیس‌بوک و رسانه‌های جمعی به شهرت بسیار رسید و «محصول رسانه‌های جمعی است». اپرا او را همانند جکسون و بیتلز و الویس پریسلی «پدیدهٔ دوران معاصر» و دارای میلیون‌ها هوادار توصیف کرد.
بیبر در همین ماه مدال «ملکهٔ الیزابت دوم» را که به مناسب شصتمین سالگرد سلطنت ملکهٔ انگلستان ساخته شده بود از استیفن هارپر نخست وزیر کانادا دریافت کرد.وب‌گاه توییتر در پایان سال 2012 اعلام کرد که توییت بیبر در گرامی‌داشت مرگ الینا روث، کودک شش ساله‌ای که مبتلا به سرطان مغز بود بیشترین تعداد بازتوییت را پس از توییت باراک اوباما پس از پیروزی در انتخابات داشته است.
در 7 مه 2013 دیوین کاپلند از جاستین و آشر به خاطر کپی‌بردای غیرقانونی در ترانهٔ «کسی برای دوست داشتن» شکایت کرد.

تاثیر اینترنت در موفقیت جاستین بیبر

روزنامهٔ آبزرور که در انگلستان منتشر می‌شود، در گزارشی اعلام کرده که تاثیرات بیبر در بین جوامع مجازی، بیشتر از افرادی چون باراک اوباما و دالایی لاما است. مطابق گفتهٔ جن هافمن از روزنامهٔ نیویورک تایمز، «یکی از تاثیرات بیبر در جوامع مجازی، حساب کاربری او در سایت یوتوب است. قبل از این که بیبر اولین اثر خود را (دنیای من) منتشر کند، حساب یوتوب او تا اواسط ماه نوامبر 2009، میلیون‌ها بازدید داشته است». بیبر این موفقیت را مدیون اسکوتر براون بود. اولین کاری که براون کرد، بارگذاری ویدئوهای خانگی بیشتر از بیبر در یوتوب بود تا رتبهٔ جاستین در یوتوب بالاتر برود.
من گفتم: جاستین. طوری بخون که انگار کسی در اتاق نیست. ما با دوربین‌های گرون قیمت فیلم نمی‌گیریم. ما این کار رو به بچه‌ها می‌سپاریم. بزار اونا این کارو انجام بدن.
بیبر همچنان به بارگذاری ویدئوهای جدید در همان حساب کاربری ادامه داد و یک حساب کاربری در سایت توییتر نیز راه‌اندازی کرد و به طور مرتب با طرفدارانش ارتباط برقرار کرد. این حساب بیبر در توییتر، تا نوامبر 2010، 6 میلیون دنبال کننده را جذب خود کرد. هم اکنون به طور متوسط روزانه 24،000 دنبال کننده به این حساب اضافه می‌شود. این دو حساب کاربری نقش اصلی را در شناساندن بیبر و همچنین فروش ترانه‌هایش داشته است به طوری که موزیک ویدئوی ترانهٔ «یک بار» پس از بار شدن در یوتوب به سرعت، به فروش رفت.

انتقادات و جنجال‌ها در مورد جاستین بیبر

بیبر در اغلب مواقع، به خاطر جوان‌تر نمایاندن چهره و صدای خود نسبت به سنش و همچنین موسیقی تین-پاپش و ظاهر و توجه مداوم رسانه‌ها، مورد انتقاد قرار می‌گیرد. نیک کالینز از روزنامهٔ دیلی تلگراف بر این باور است که: «شخصیت و طرز برخورد بیبر، به ویژه، نوع واکنشش در برابر منتقدان اینترنتی‌ای که دربارهٔ ظاهر نوجوانانه‌اش، آهنگ‌های تین-پاپش، وجه‌اش به عنوان بتی که دختران نوجوان عاشقش هستند و شیوهٔ رفتار و سخن گفتنش، او را نقد و نکوهش می‌کنند، تند و هجومی به نظر می‌رسد. که این رفتار از نظر مخالفان و منتقدان بیبر بیشتر مناسب رپرهاست تا شخصی مانند او که از طبقهٔ متوسط برخاسته است».

همچنین او به طور مکرر هدف وبلاگ‌ها، هکرها و به خصوص گروه‌های ناشناس سایت 4چن، کاربران یوتوب و گروه‌های کاربری در فیس بوک قرار گرفته است. از موفق‌ترین کارهای این گروه‌ها، تبدیل کردن واژهٔ «جاستین بیبر سیفیلیس» به یکی از پرجستجوترین واژه‌های گوگل در سال 2010، هک کردن ویدئوهای بیبر در یوتوب به طوری که کاربران در هنگام بازدید از آن‌ها به سایت‌های دیگر راهنمایی می‌شدند و یا با پیامی مبنی بر اینکه: «جاستین بیبر در تصادف رانندگی جان خود را از دست داد» مواجه می‌شدند، تغییر عکس او در سایت به یک عکس پورنوگرافی و همچنین پخش کردن شایعات و جک‌های مختلف از قبیل: بیبر مرده است، به مکتبی گراییده است و حتی اینکه مادرش، پتی مالته، در ازای 50،000 دلار قرار است عکسی بدون لباس را از خود بر روی جلد مجلهٔ پلی بوی چاپ کند. تمام این ماجراها باعث شد تا شرکت‌های اینترنتی، سیستم‌های امنیتی خود را برای جلوگیری از نفوذ هکرها تقویت کنند؛ بیبر هم در توییتر خود نوشت که هنوز زنده است و آن شایعه دربارهٔ مادرش دروغ بوده و باعث «از کوره در رفتنش شده است».
از جالب توجه‌ترین اتفاقات، کمپینگی بود که قرار بود جاستین بیبر را تحت عنوان تور جدیدش به کره شمالی ببرد. این کمپینگ در پی رای دادن کاربران سایت‌های 4چن، دیگ و ردیت در سایت رسمی تور بیبر به راه افتاد. اما این کار غیر ممکن بود، زیرا دولت کرهٔ شمالی به بیبر برای وارد شدن به این کشور اجازه نمی‌داد. گروه موسیقی یونیورسال هم هرگونه دخالت در این رای گیری را رد کرد و در مصاحبه با بی‌بی‌سی، این اتفاق را «فریب اینترنتی» خواند.

اعتقادات و گرایش‌های مذهبی جاستین بیبر

جاستین بیبر یک مسیحی است

من یک فرد مذهبی نیستم. من یک روحانی‌ام ... من باور دارم که یک قدرت بالاتر از هدایت در زندگی همه وجود دارد! من برای تایید کردن دعاهایم به کلیسا نمی‌رم و به جای این کار تمرکز بر دعا کردن به صورت خصوصی با خدا میکنم ... ما آدم‌های مذهبی زیادی داریم. من سعی ندارم به اون‌ها توهین کنم ولی فکر کنم اون‌ها گم شدند و فقط به کلیسا میرن ... ولی برای من اینطور نیست. من به کلیسا نمیرم ولی به جاش تمرکز بر دعا کردن می‌کنم. مردم می‌تونن بگن که «اگر تو به کلیسا نمی‌ری پس مسیحی نیستی!» اما هستم. من با او حرف می‌زنم
قابل ذکر است که جاستین در اواخر سال 2011 میلادی عکس مسیح را بر روی پای چپش خالکوبی کرد.
اسکوتر براون، مدیر برنامه یهودی جاستین بیبر و کسی که اولین بار استعداد وی را در اینترنت کشف و او را به دنیای حرفه‌ای موسیقی وارد کرد در مصاحبه با روزنامهٔ هاآرتص، نخستین بار پرده از گرایش‌های یهودی جاستین برداشت. همچنین اسکوتر براون در فیلم مستند «جاستین بیبر: هرگز نگو هرگز» بیان کرد که جاستین قبل از شروع همه کنسرت‌هایش ابتدا دعای «شیما» (نیایش یهودیان) را با گروه موسیقی‌اش زمزمه می‌کند و پس از آن دعای مسیحیان را می‌خواند، اسکوتر براون در بخش دیگری از این فیلم می‌گوید: «کودکانی وجود دارند که قربانی یهودی ستیزی هستند، آن‌ها با دیدن این فیلم با کسی که هم فرهنگ خودشان است آشنا می‌شوند و من هم به همین دلیل احساس خیلی خوبی دارم.
شایعهٔ پیوند جاستین بیبر با یهودیت پس از سفر او به اسرائیل در ماه آوریل 2011 و در ادامهٔ «تور دنیای من» پررنگ‌تر شد. در این سفر از طرف اسکوتر براون، تقاضای ملاقات جاستین با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل صورت گرفت که بعداً عنوان شد این تقاضا از سوی نتانیاهو رد شده است. خود جاستین بیبر سفر به اسرائیل را صرفاً جهت اجرای کنسرت ذکر کرده و هرگونه ارتباط این سفر با سیاست را رد نموده است. این در حالیست که قرار بود بیبر با کودکان اسرائیلی آسیب دیده از حملات موشکی حماس دیدار کند ولی به جای آن 700 بلیط رایگان به کودکان اسرائیلی مرز اسرائیل با غزه جهت شرکت در کنسرتش در تل آویو بخشید.
شایعات مبنی بر یهودی بودن بیبر پس از شرکت او در مراسم عروسی دان کیتر (گیتاریست یهودی گروهش) در تورنتو بالا گرفت. در آن مراسم بیبر با کلاه کیپا (کلاه سنتی یهودیان) شرکت کرده بود تا به ریشه‌های یهودی گروهش احترام بگذارد.
همچنین جاستین و پدرش هنگام حضور در اسرائیل بر بدن خود خالکوبی‌ای (تاتو) حک کردند. در این تاتو کلمه «یشوا» (عیسی) به حروف عبری نوشته شده است. 

 آلبوم شناسی جاستین بیبر

دنیای من 2.0 (2010)
زیر درخت دارواش (2011)
باور (2012)
آلبوم‌های چندآهنگه (EP)
دنیای من (2009)
آلبوم‌های ریمیکس
دنیاهای من آکوستیک (2010)
هرگز نگو هرگز – ریمیکس‌ها (2011)
آلبوم‌های گردآوری‌شده
دنیاهای من: کلکسیون (2010)

تورهای جاستین بیبر 

2010-11 : تور دنیای من
2012-14 : تور باور