آیشا یوهانسون ، زنی که بازی ایران و سیرآلئون را به جنجال کشید!

آیشا یوهانسون، زنی که بازی ایران و سیرآلئون رابه جنجال کشید! / اختصاصی آسمونی – مهدی زارعی

 

به گزارش آسمونی ، در روزهای نزدیک به این بازی بارها و بارها خبرهای متناقضی درباره برگزاری یا لغو بازی ایران با تیم منتخب سیرآلئون( نه تیم ملی این کشور) شنیدیم و همه به خوبی می دانیم که علت این مشکلات تعلیق فوتبال سیرآلئون از طرف فیفاست و نامه ای که رییس فدراسیون این کشور به فیفا نوشت تا بازی سیرآلئون برگزار نشود. اما فوتبال در کشوری که تیم ملی ندارد، چگونه و با چه رویاهایی برگزار می شود؟

 

به گزارش آسمونی ، حدود یک دهه پیش، شهر «فری‌تاون» ـ که امروز شهری ساکت و آرام است ـ وضعیتی کاملاً متفاوت داشته است. پایتخت سیرآلئون در آن ایام خط مقدم یک جنگ داخلی پر از خشونت بود که زخم‌های آن، هنوز هم بر ذهن مردم شهر، سنگینی می‌کند. جنگ داخلی به خصوص برای زنان گران تمام شد. اما سیرآلئون این روزها در مسیر پیشرفت قدم برمی‌دارد و چندین زن در پُست‌های مهم کشور حضور دارند.

شرط اولیه جامعه آزاد

پل کرنارا یکی از مسئولان فدراسیون سیرآلئون معتقد است: «یک جنگ را پشت سرگذاشتیم، در حال حاضر صلح برقرار است ولی ما می‌دانیم که برای زنان و بچه‌هایمان، چه اتفاقی رخ داده است. با این حال باور داریم که اگر بخواهیم کشورمان یک کشور آزاد شود، ابتدا باید زنانمان آزاد باشند. فدراسیون فوتبال سیرآلئون موقعیت خیلی خاصی دارد. زیرا ما اولین فدراسیون فوتبال در جهان هستیم که رئیس آن، یک زن است. ما معتقدیم به خاطر همین موقعیت منحصربفرد می‌توانیم از دیگر فدراسیون‌های جهان کمک گرفته تا فوتبالمان را بر شالوده‌های مستحکمی بسازیم و استوار کنیم.»

 

کودکی در کنار زمین های فوتبال

آیشا( عایشه) یوهانسون رئیس فدراسیون فوتبال سیرآلئون است. او متولد 1965 در خانواده ای مسلمان است. نام فامیل آیشا در اصل ته جان- کوله بود اما از زمانی که با « ارنه بیرگر یوهانسون» کنسول نروژ در سیرآلئون ازدواج کرد با نام فامیل همسرش شناخته می شود. آیشا خیلی زود با فوتبال آشنا شد. از زمانی که پدرش یکی از موسسین باشگاه فوتبال« ایست اند لایونز» بود و او را برای تماشای مسابقات به استادیوم می برد. آیشا در کودکی با برادران و دوستان خود فوتبال بازی می کرد و بعدها در یک مدرسه شبانروزی در انگلستان به تحصیل پرداخت.

زنی که یک باشگاه فوتبال تاسیس کرد

در سال 2004 یوهانسون یک باشگاه فوتبال با نام« اف. سی. یوهانسن» تاسیس کرد. باشگاهی که هدف آن راهنمایی و دادن فرصت به کودکانی بود که در اثر جنگ داخلی کشور(2002-1991) زندگی شان با مشکلات فراوان روبه رو شده و خانواده های خود را از دست داده بودند. این تیم در سال 2011 در دسته اول لیگ زنان کشور بازی کرد و یک سال بعد راهی لیگ برتر زنان سیرآلئون شد. پیش از این و در سال 2009 نیز آیشا طرح مسابقاتی مخصوص دختران جوان را داده بود که همه ساله برگزار شود.

 

یک زن بالاتر از رقبای مرد

در 3 آگوست 2013 آیشا به عنوان رییس SLFA( اتحادیه فوتبال سیرآلئون) برگزیده شد. رقیب اصلی او « محمد کالون» فوتبالیست مطرح سیرآلئونی بود اما کمیته اجرایی فدراسیون او را فاقد صلاحیت برای شرکت در انتخابات دانست زیرا در سیرآلئون حضور نداشت. کالون درخواست استیناف کرد اما هیات نمایندگان فیفا اعتراض او را نپذیرفت. همچنین دو کاندیدای دیگر نیز به دلیل اتهام به شرط بندی فاقد صلاحیت شناخته شدند. به این ترتیب آیشا در دورانی رییس فدراسیون کشور خود شد که سپ بلاتر زییس فیفا چندان علاقه ای به حضور زنان در پست های مدیریتی فیفا نشان نمی داد. با این حال آیشا با اقتدار کار خود را آغاز کرد.

 

ایده برگزاری یک دیدار بین المللی

او می گوید: «روزی در جلسه کمیته زنان فدراسیون، بی‌مقدمه فکری به سرم زد و گفتم: دلم می‌خواهد در روز جهانی زن، دیداری دوستانه و بین‌المللی برگزار کنم تا توجه رسانه‌های دنیا حتی برای یک روز هم که شده، به سیرآلئون جلب شود. در این کشور زنانی زندگی می‌کنند که قهرمانان واقعی هستند. زنانی که مجبورند هر روز با بی‌رحمی‌ها و قصاوت‌های شدید مقابله کنند. و نه تنها به زندگی خود، ادامه دهند بلکه پیشرفت کنند. آنها زنان شجاعی هستند که باید در گوشه و کنار دنیا تحسین شوند و پاداش زحمات خود را ببینند.»

اولین حضور بین المللی سیرآلئون

فوتبال زنان در دنیای فوتبال، خیلی دیر مورد توجه قرار گرفت. با این حال اکنون زنان سیرآلئون در مدارس و باشگاهها فوتبال بازی می‌کنند. اما تاکنون فرصت چندانی برای حضور در عرصه بین‌المللی نداشتند. تیم ملی زیر 20 سال زنان سیرآلئون چهار سال قبل در رقابتهای قاره‌ای آفریقا شرکت کرد. اما در مقابل نیجریه شکست سختی می‌خورد و حذف می‌شود. آیشا درباره دوران پس از جنگ می‌گوید: «ما شاهد یکی از وحشیانه‌ترین جنگهای داخلی دنیا در تاریخ مدرن بودیم که مدتها طول کشید. حالا که دو کشور همسایه از خاکستر جنگ داخلی، سر بلند می‌کنند و سعی دارند پیشرفت کرده و مجدداً مطرح شوند، تصمیم گرفتیم از زنان و دختران جوانان تقدیر کنیم. یک دیدار دوستانه برای تقدیر از زنان در کشور.»

 

تلاش دو کشور برای استقلال زنان

به گزارش آسمونی ، بازی در شهر ماکنی و استادیوم ووسوم فیلد برگزار شد که چند صد کیلومتر: فری تاون فاصله داشت. این شهر چمن مصنوعی با کیفیتی دارد و همه مطمئن بودند که تماشاگران زیادی برای دیدن مسابقه به استادیوم می‌آیند. تیم ملی زنان سیرآلئون تا قبل از آن تنها دو بار در بازیهای رسمی به میدان رفته بود. دو بازی با گینه در قالب رقابتهای انتخابی جام ملتهای آفریقا 2010 که با شکست نزدیک سیرآلئون به پایان رسیده بود. چهار باشگاه زنان به صورت آزمایشی، فعالیتهای خود را در ماکنی شروع می‌کنند. در کشور یک لیگ فوتبال زنان به وجود آمد که با محوریت فری‌تاون فعالیت کرد. فاتماتا مانسورای یکی از بازیکنان سیرآلئون درباره این مسابقه گفت: «این مسابقه بسیار بزرگ بود زیرا در گوشه و کنار دنیا، زنان زیادی مورد ظلم هستند. سیرآلئون و لیبریا هر دو برای استقلال زنان خود، مبارزه می‌کنند.»

 

رتبه 123 فیفا

به گزارش آسمونی ، تیم ملی زنان لیبریا فعالیتهای خود را از سال 2011 آغاز کرده و تا قبل از دیدار با سیرالئون در 4 مسابقه به میدان رفته بود که در هر چهار مسابقه شکست خورده بود. آن هم بدون به ثمر رساندن حتی یک گل. دیدار سیرآلئون و لیبریا نیز سرانجام با تساوی (0ـ0) خاتمه یافت. انجام یک بازی برگشت در لیبریا، گامی دیگر برای توسعه فعالیت‌های فوتبال زنان در این دو کشور بود. به نظر می‌رسد که در غرب آفریقا، انقلابی بزرگ به صورت تدریجی در جریان است. لازم به ذکر است که چهار سال قبل سیرآلئون یکی از کشورهایی بود که رتبه 123 رنکینگ فیفا را در اختیار داشت. این رتبه جایگاهی موقتی است و به تیمهایی تعلق می‌گیرد که تعداد بازی‌هایشان برای ورود به فرآیند رنکینگ کافی نیست...اما قطعا به مرور زمان شاهد رشد این کشور در رده بندی فیفا خواهیم بود. البته بعد از رفع تعلیق این فدراسیون؛ چه در بخش مردان و چه در بخش زنان

منبع: اختصاصی آسمونی