خودزنی فوتبال ایران قبل از مسابقات بزرگ ؛ فوتبالی که نمی خواهد اصلاح شود !

خودزنی فوتبال ایران قبل از مسابقات بزرگ / اختصاصی آسمونی - مهدی زارعی

فوتبالی که نمی خواهد اصلاح شود ...

چهار سال قبل و زمانی که ایران به جام جهانی 2014 صعود کرده بود ، اختلافات شدیدی بین کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی و امیرقلعه نویی مربی وقت استقلال به وجود آمد . اختلافاتی که منشا آن ، بازیکنانی بودند که تیم ملی می خواست از آن ها استفاده کند . از سوی دیگر باشگاه استقلال هم نمی خواست در کوران لیگ قهرمانان آسیا آن ها را از دست بدهد . کار به جایی رسید که قلعه نویی اعلام کرد : « در هر برنامه‌ای که کی روش صلاح می‌داند حاضرم شرکت کنم . حتی حاضرم در برنامه دوشنبه شب این هفته 90 شرکت کنم آن هم در شرایطی که همه می‌دانند عادت ندارم در میانه فصل در تلویزیون حاضر شوم . می خواهم جلوی مردم حرف‌هایم را بزنم . او در تلویزیون و به صورت یک طرفه حرف‌هایش را زد اما من این آمادگی دارم که در حضور کی‌روش صحبت‌هایم را مطرح کنم . از او می خواهم هر مدرک و سندی که دارد با خودش بیاورد . آن وقت این مردم هستند که درباره حرف‌هایمان به جمع بندی می‌رسند . » البته کی روش در جواب گفت حاضر نیستم با کسی مناظره کنم که بازی تیم ملی کشورش را نمی بیند . اما آن چه عیان بود فقدان نظامی حقوقی در فوتبال کشورمان بود که توانایی مدیریت بحران را ندارد ؛ سیستمی که نمی تواند برنامه ای دقیق آماده کرده و هربار ممکن است بین باشگاههای بزرگ و تیم ملی اختلافاتی شدید پدید آید . این مساله مربوط به امروز نیست ، حتی ارتباطی به چهارسال قبل هم ندارد و ریشه آن به نیم قرن قبل بازمی گردد . با هم اتفاقاتی مشابه اختلافات امروز را مرور می کنیم . دعوای کی روش و برانکو بارزترین این اختلافات است و تمامی اختلافاتی که این روزها در فوتبال ایران دیده می شود ، بخشی دیگر از مشکلاتی است که همیشه به فوتبال ما ضربه زده است و یک بار دیگر به ما ضربه خواهد زد .

جنگ شاهین و تیم ملی قبل از المپیک

ایران اولین بار در سال 1343 راهی مسابقات المپیک شد. ایران در آخرین روز رقابت های انتخابی المپیک موفق شد هندوستان را 3 - 1 شکست دهد و با برتری 6 بر یک در مجموع به المپیک صعود کند . در آخرین روز مسابقات انتخابی المپیک ، ایران با عزیز اصلی ، منصور امیر آصفی ، حسن حبیبی ، محمد رنجبر ( کاپیتان ) ، مهراب شاهرخی ، مصطفی عرب، نادر لطیفی ، حمید برمکی ، حمید شیرزادگان ، همایون بهزادی ، جلال طالبی به میدان سرنوشت قدم گذاشت . چهار ماه بعد در بازیهای المپیک ، ایران با نفرات زیر به مصاف آلمان رفت در حالی که بازیکنان ایران عزیز اصلی ، حسن حبیبی ، منصور امیر آصفی ( کاپیتان ) ، علی میرزایی ، مصطفی عرب ، پرویز قلیچ خانی ، نادر لطیفی ، عبداله ساعدی ، کامبیز جمالی ، جلال طالبی ، حسین خداپرست بودند .  تیم کاملا تغییر یافته ایران 4 بر صفر از حریف شکست خورد و با یک امتیاز به کار خود در المپیک خاتمه داد .

اما چه چیزی سبب شد ترکیب ایران از مقدماتی بازیها تا مرحله نهایی المپیک تا این اندازه تغییر کند ؟ ماجرا از یک اتفاق ساده شروع شد . در اردوی تیم ملی در شوروی ، 6 بازیکن باشگاه شاهین از تیم ملی کنار کشیدند . ستارگانی چون همایون بهزادی ، حمید شیرزادگان ، حمید برمکی ، مهراب شاهرخی ، حمید جاسمیان که نقشی تاثیرگذار در صعود ایران به المپیک داشتند . بهانه آن ها عجیب بود ؛ آن  ها ناراضی بودند که چرا سرپرست تیم اعزامی از شاهین نیست و از باشگاه دارایی است !

نتیجه چه شد؟

همین سبب شد که فدراسیون آن ها را از تیم ملی کنار گذاشته و ایران ضعیف در المپیک ره به جایی نبرد . جالب این جاست که چند ماه پس از المپیک همگی بخشیده شدند و حتی در بازیهای آسیایی 1966 خیلی از این نفرات به خاطر حسین مبشر ( رییس فدراسیونی که ان ها محروم کرده بود ) با خارجی ها کتک کاری کردند ! اما شانس درخشش در المپیک برای همیشه از دست رفته بود ... تمامی این نفرات هم برای همیشه در حسرت حضور در المپیک ماندند و این آرزو را برای همیشه به گور بردند . اما از تاریخ درس نگرفتیم و این ماجرا بعدها هم تکرار شد ...