10 آوریل ، روز جهانی سنجاق قفلی

به مناسبت 10 آوریل روز جهانی سنجاق قفلی به داستان اختراعش می پردازیم.

آسمونی : سال 1825 بود و «والتر هانت» مخترع نیویورکی مشکلی داشت: او پنجاه دلار بدهکار بود اما پولی برای بازپرداخت آن در بساط نداشت و می بایست از هر راهی که شده شبانه این پنجاه دلار را تهیه کند.

مردی که از هانت طلب داشت تدبیری اندیشید و چون می دانست هانت مخترع است نزد وی آمد و یک تکه سیم به دستش داد و به هانت گفت اگر بتواند با این سیم هر چیزی بسازد، چهارصد دلار از بابت حق اختراع به وی خواهد پرداخت. سه ساعت بعد تدبیری کوچک اما بسیار مفید به خاطرش رسید: سنجاق قفلی. به خاطر این اختراع هانت چهارصد دلار منهای پنجاه دلار بدهیش پول درآورد. اما طلبکار ثروت کلانی اندوخت.

داستان والتر هانت و اختراع زیرکانه اش حکایت بسیار غربی است.

عجیب تر آنکه هانت در اصل سنجاق قفلی را اختراع نکرد، بلکه صرفاً آن را بهتر ساخت.

گرچه ممکن است هانت از این ماجرا آگاه نبوده باشد، اما سنجاق قفلی تقریباً چهار هزار سال پیش از تولد وی اختراع شده بود! به یقین می دانیم که یونانیان، ایتالیایی ها و سیلیسی های باستانی این وسیله را به کار می بردند.

سنجاق قفلی ابتدایی دو عیب داشت. اول آنکه ایمن نبود ـ نوک تیزش پوشیده نمی شد و غالباً اشخاصی که آن را به کار می بردند، مجروح می شدند. ثانیاً سنجاق نه فنری داشت و نه چیزی که بتواند آن را سر جایش محکم نگه دارد. والتر هانت بود که سال های بعد بالاخره این مسائل را حل کرد. 

سنجاق هانت این بود: بعد از بسته شدن نوکش کاملاً پنهان می گشت. ضمناً سنجاق او در نمی رفت. هانت با تعبیة یک پیچ دایره شکل در محل خمیدگی، برای آن فنری ابداع کرد. در سال های بعد از آن، هانت به اختراع اشیای بسیاری ادامه داد: ما از تفنگ نیمه خودکار، یخ شکن و دستگاه یخ سازی نام می بریم. هانت با آنکه مخترعی برجسته و خستگی ناپذیر بود، هرگز مرد ثروتمندی نشد و از هر یک از ابداعات دیگرش هم مثل سنجاق قفلی، پول اندکی به دست آورد.