صنعت کفش
با توجه به آسیب پذیر بودن پای انسان در گذشته های بسیار دور انسانها از قابل دسترس ترین مواد مانند پوست بوده است که در قرن اخیر همراه با رشد فزاینده جامعه بشری، استفاده از مواد مصنوعی نظیر پی.وی.سی و پی.یو و غیره نیز به طور گسترده در این صنعت رواج پیدا کرده است.
صنعت کفش در ایران در دهه های اخیر همگام با تحول صنعت در جوامع بین المللی و سوق دادن به سوی ماشینی شدن و استفاده از مواد مصنوعی، به عنوان یک ضرورت وارد میدان استفاده از فناوری جدید برای تولید کفش شده است . نخستین گروه تولید صنعتی کفش درایران گروه صنعتی ملی است که به صورت واحد تولیدی کوچکی به نام کفش ملی در سال 1335 هجری شمسی با تولید کفشهای کتانی و لاستیکی شروع به کار کرد که با توجه به استقبال جامعه از کفشهای ماشینی به سرعت توسعه یافت و شرکت تولیدی صنعتی کفش سازی بلا نیز در سال 1341 با تهیه و تولید انواع کفش شروع به کار کرد.
