ویژگی های مهم در همسان گزینی

معمولاً اشخاصی که ازجهت مکانی به هم نزدیک ترند بیشتر باهم ازدواج می کنند. قرابت، معرف تشابه طبقاتی است. زیرا آنها که نزدیک به هم زندگی می کنند به احتمال قوی از یک طبقه هستند. قرابت عامل بسیار موثری در توسعه روابط اجتماعی است. مردمی که نزدیک هم زندگی می کنند بیشتر احتمال دارد در یک مدرسه درس بخوانند، از یک مغازه خرید کنند، با یک اتوبوس طی طریق نمایند و سلام و علیک مختصری به عنوان آشنایان دور باهم داشته باشند. قسمت قابل ملاحظه ای از کنش های متقابل اجتماعی نتیجه همین عامل مکانی است.
البته عامل جغرافیایی به تنهایی کارگر نیست، بلکه با عناصر دیگری تلفیق و ترکیب می شوند. از این رو هرقدر عامل مکان دارای اهمیت باشد باز یگانه عامل موثر در امر انتخاب نیست.

ویژگی های جسمانی:

یکی از عواملی که پسر و دختر بدان توجه خاص دارند قیافه ظاهری است. بعضی از پسران که خود قیافه نازیبایی دارند توجه خاص به دختران زیبا دارند. عکس این حالت نیز ممکن است اتفاق بیفتد. البته زیبایی و زشتی قراردادی است و از دیدگاه های مختلف فرق می کند ولی آنچه مطلوب جامعه است معمولاً به صورت مُد مطرح می شود. در ازدواج آنچه مهم است دیدگاه طرفین در پذیرش و امتناع یکدیگر از لحاظ وضعیت جسمانی است.

همسانی تحصیلی:

میزان تحصیلات از عوامل مهم تشکیل دهنده شخصیت و بخصوص در ایران تعیین کننده وجهه اجتماعی است. لازم به یادآوری است که نوع تحصیلات مهم نیست، آنچه در ازدواج مهم است، سطح تحصیلات است. جالب است بدانید که تحقیقات نشان می دهد میان تعادل سطح تحصیلات ظاهری زن و شوهر و خرسندی زناشویی وجه مشترکی موجود نیست. اما هنگامی خوشبختی زنان کامل تر خواهد شد که شوهر تقریباً پنج سال بیشتر از آنها تحصیل کرده باشد. به طور کلی باید بگوییم میان سعادت خانوادگی و همگونی تحصیلات بستگی مستقیمی وجود دارد.
اعتقادات دینی و مذهبی در ازدواج نقش مهمی دارد. دختر و پسری که با اعتقادات دینی متفاوت ازدواج می کنند، پس از فروکش کردن احساسات پرشور جوانی، در زمینه های مختلف اختلاف نظر و احتمالاً ناسازگاری خواهند داشت

همسانی معنوی:

زن و شوهر باید پیش از آنکه به یک سطح فرهنگی نزدیک برسند، هردو از سطح هوشی همانند برخوردار باشند. پس می توان گفت که ازنظر هوش، همسرگزینی اجتماعی ـ فرهنگی در درون خود مستلزم همگونی همسران است. زنانی که شوهران خود را کم هوش تر از خود می دانند، خوشبختی کمتری از دیگران احساس می کنند، و خوشبختی مردان هنگامی کاملاً تحقق خواهد یافت که همسران خود را ازنظر هوشی با خود برابر بیابند. برعکس این احساس نیکبختی هنگامی کاستی خواهد گرفت که به طور قابل ملاحظه ای از زنانشان هوشمندتر باشند.

اعتقادات دینی و مذهبی در ازدواج نقش مهمی دارد. دختر و پسری که با اعتقادات دینی متفاوت ازدواج می کنند، پس از فروکش کردن احساسات پرشور جوانی، در زمینه های مختلف اختلاف نظر و احتمالاً ناسازگاری خواهند داشت.

ایمان و دینداری یک عقیده قلبی است که به وسیله عمل می توان اصل وجود آن و درجاتش را کشف کرد. هرچه ایمان انسان قوی تر باشد طبعاً عمل بهتر و بیشتری را به همراه خواهد داشت. و برعکس از بی تقوایی و کم توجهی به وظایف و مقررات دینی می توان به مقدار ضعف ایمان پی برد. بنابراین کسی دیندار کامل محسوب می شود که به همه مقررات و وظایف دینی و عبادی، اخلاقی و اجتماعی مفید باشد. اگر کسی به بعضی احکام و مقررات عمل می کند و به بعضی دیگر تقید ندارد، دیندار کامل محسوب نمی شود ولی به همان اندازه که عمل می کند قابل اعتماد خواهد بود، و از همین جهات هم به افراد دیگر برتری دارد.

دینداری افراد را فقط با نماز و روزه و پاره ای مراسم مذهبی، نمی توان کشف کرد. بلکه دینداری را به وسیله امانتداری و وفای به عهد و اجتناب از مال حرام، درست کاری و تقید به امر به معروف و نهی از منکر، رعایت حقوق دیگران و اجتناب از ظلم و تعدی هم می توان تشخیص داد.

همچنین مطلب زیر را ببینید:

ازدواج سفید چیست؟