15 رمضان؛ ولادت امام حسن مجتبی (ع)

میلاد حضرت امام حسن مجتبی 

روز پانزدهم رمضان سال سوم هجری قمری آسمان مدینه به برکت تولد کودکی در بیت نبوت و امامت نور باران گردید. نوزاد را جهت نامگذاری خدمت حضرت علی (ع ) آوردند اما آن حضرت فرمود در این کار بر پیامبر خدا سبقت نمی‌جویم. پیامبر (ص ) نیز وقتی نوزاد را دید فرمود در نامگذاری او بر خدا پیشی نمی‌گیرم. در این هنگام جبرئیل به دستور خدا نازل شد و پس از ابلاغ سلام و تبریک الهی عرض کرد خداوند نام حسن را برایش انتخاب فرموده است.

امام حسن مجتبی (ع) از اوایل کودکی در خدمت پیامبر رشد یافت و در پای منبر آن حضرت درس‌های زیادی از اسلام گرفت. بعد از رحلت پیامبر که مصادف با هفت سالگی امام حسن بود، ایشان مانند سربازی فداکار در رکاب مولی و پدرش حضرت علی (ع) حاضر شد.

بعد از شهادت حضرت علی (ع) امام حسن به عنوان دومین امام شیعیان زمامداری و خلافت مسلمین را بر عهده گرفت . اگر چه دوران خلافت آن حضرت مملو از فتنه‌های دشمنان و حیله‌های آنان بود اما درایت و ذکاوت امام حسن مانع بروز اختلاف در میان مسلمانان شد. امام دوم شیعیان در 47 سال عمر شریف خود جلوه‌ای از شجاعت،‌ تقوا و کرامت برای مردم بود.

روز تکریم خیرین

بر اساس مصوبات هشتصد و بیست و پنجمین جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی در تاریخ 4 دی 1398؛  15 رمضان سالروز تولد امام حسن مجتبی (ع) به عنوان روز تکریم خیرین نامگذاری شده تا مسلمانان و پیروان واقعی آن حضرت با الهام از مقتدای خود که الگویی از کرامت و بخشندگی بود، دست نیاز ایتام و نیازمندان را گرفته و در حد توان خود به کمک فقرا بشتابند.

لازمه شیعه و پیرو بودن برای ائمه، تبعیت از دستورهای آنان و الگو گرفتن از رفتارهای آن‌ها است. امام حسن (ع) چندین بار اموال و ثروت خود را به فقرا بخشیده و هیچ وقت خود را اسیر مال دنیا نفرموده است.

این روزها که ایام معنوی رمضان و ضیافت الهی است بهترین فرصت برای افرادی است که داعیه تبعیت از امام کریم خود را دارند. فقرا چشم به راه اغنیا و توانگران هستند. نکند که شیطان و نفس عصیان‌گر ما را از دستگیری نیازمندان غافل کند. کمک به محرومین نه تنها باعث کاهش اموال نمی‌شود بلکه بر برکت و میزان آن نیز می‌افزاید.