
8 ربیع الاول، شهادت امام حسن عسکری علیه السلام (260 ق)
آن حضرت، همواره تحت نظر و در زندانهای طاغوتهای عصر خود بود و سرانجام با زهر جفا، شهید شد.
امام حسن عسکری (ع) با همهی اختناق و محدودیتهای زمان توانست به بهترین وجه و در حد امکان، فشردگی مبارزه درمقابل ستمگران و حکام جور را حفظ کرده و این نهضت نهفته را هدایت نماید.
آن حضرت، قطب دایرهی مبارزه بود و دیگران بر اطراف او دور میزدند. دوست ودشمن میدانستند که امام و پیروان او، خلافت ناحقّ عباسی را قبول ندارند و طرفدار حکومت واقعی و نجات دهندهی اسلامند.
امام حسن عسکری، با وجود همه ی فشارهای دستگاه جور عباسی و کنترلها و مراقبتهای بی وقفه دولت مرکزی، یک سلسله فعالیتهای سیاسی و اجتماعی و علمی در جهت حفظ اسلام و مبارزه با افکار ضداسلامی انجام داد که بدینگونه قابل ذکرند:
کوششهای علمی در دفاع از آیین اسلام و ردّ اشکالها و شُبهات مخالفان و نیز تبیینِ اندیشهی صحیح اسلامی؛ ایجاد شبکهی ارتباطی با شیعیانِ مناطق مختلف از طریق تعیین نمایندگان و اعزام پیکها و ارسال پیامها؛ فعالیتهای سرّی سیاسی به رغم کنترلهای حکومت عباسی؛ حمایت و پشتیبانی مالی از شیعیان، به ویژه یاران خاصّ خود؛
تقویت و توجیه سیاسی رجال و عناصر مهمّ شیعه در برابر مشکلات؛ استفادهی گسترده از آگاهی غیبی برای جلب منکران امامت و دلگرم کردن شیعیان؛ آماده سازی شیعیان برای دوران غیبت فرزند خود، امام مهدی (عج).