موارد مصرف تداخل دارویی و عوارض ناپروکسین Naproxen

درباره ناپروکسن Naproxen (H2)

معمولاً برای رفع درد و تورم از داروی ناپروکسن استفاده می کنند ، همچنین این دارو می تواند به درمان تب کمک کند. ناپروکسن یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است.

در این مقاله ، مروری بر نحوه کارکرد، کاربردها ، هشدارها و عوارض جانبی احتمالی ناپروکسن را ارائه می دهیم.

ناپروکسن Naproxen چیست؟ (H2)

به نقل از مجله ایده آل مگ ناپروکسن دارویی است که التهاب و سفتی مفصل را تسکین می دهد. سایر NSAID های موجود در این گروه دارویی شامل استیل اسیدسیلیک اسید ، دیکلوفناک ، ایبوپروفن و ملوکسیکام هستند. ناپروکسن آنزیمی که پروستاگلاندین تولید می کند ، مسدود می کند. پروستاگلاندین ها نقش اساسی در التهاب دارند.

بدن، پروستاگلاندین  ها را در محل بافت آسیب دیده تولید می کند و باعث ایجاد قرمزی ، گرما ، تورم و درد می شود.

ناپروکسن به عنوان ناپروکسن یا ناپروکسن سدیم موجود است. تفاوت عمده بین ناپروکسن و سدیم ناپروکسن در این است که سدیم ناپروکسن با سرعت بیشتری جذب می شود. بدن در 2-4 ساعت ناپروکسن و در 1-2 ساعت سدیم ناپروکسن را جذب می کند ، بدین معنی که ناپروکسن سدیم را سریعتر از ناپروکسن معمولی جذب می کند و باعث بهبود وضع سلامت بدن می شود

ناپروکسن برای بیماری های زیر استفاده می شود: (H3)

• روماتیسم مفصلی
• آرتروز
• اسپوندیلیت آنکیلوزان
• آرتریت نوجوانان
• تاندونیت
• بورسیت
• حملات نقرس
• درد عضلات ، فشارها و اسپرین ها
• سردرد
• درد دندان
• گرفتگی های قاعدگی
• تب

انواع مختلف قرص ناپروکسن (H2)

1. قرص های ناپروکسن معمولی حاوی 250 میلی گرم (میلی گرم) ، 375 میلی گرم یا 500 میلی گرم ناپروکسن است. ناپروکسن سدیم در کپسول ها و قرص های 220 میلی گرم OTC و قرص های 275 و 550 میلی گرم با نسخه پزشک در دسترس هستند.
2. ناپروکسن با دوز کم به شکل قرص یا کپسول موجود است. کودکان و افرادی که در بلع قرص مشکل دارند می توانند از naproxen suspension استفاده کنند. naproxen suspension حاوی 25 میلی گرم از دارو در هر میلی لیتر (میلی لیتر) است.
3. قرص های enteric-coated به جای معده ، ناپروکسن را در روده آزاد می کنند. این فرمول به جلوگیری از عوارض جانبی دستگاه گوارش کمک می کند. مانند ناپروکسن معمولی ، قرص های ناپروکسن روده ای بصورت 250 میلی گرم ، 375 میلی گرم و 500 میلی گرم وجود دارند.

مقدار مصرف قرص ناپروکسن (H2)

ناپروکسن به صورت قرص ، کپسول مایع و مایع در دسترس است. دوز ناپروکسن مورد نیاز فرد بستگی به این دارد که چرا از دارو استفاده می کنند. یک قاعده کلی تلاش برای استفاده از کمترین دوز موثر برای کمترین زمان ممکن است تا از بروز عوارض جانبی جلوگیری شود.

پزشکان برای جلوگیری از عوارض جانبی دستگاه گوارش به افراد توصیه می کنند که از ناپروکسن و سایر NSAID ها به همراه غذا استفاده کنند.

برای تب و درد خفیف تا متوسط ​​، بزرگسالان بین 12 تا 65 سال می توانند هر 12 ساعت یک بار قرص 220 میلی گرم ناپروکسن را مصرف کنند. کودکان زیر 12 سال نباید ناپروکسن مصرف کنند ، مگر اینکه پزشک آنها آن را توصیه کند.

1. استئوآرتریت ، آرتریت روماتوئید ، اسپوندیلیت آنکیلوزان (H3)

استئوآرتریت را که معمولاً به آرتریت ، آرتریت روماتوئید و اسپوندیلیت آنکیلوزان معروف است با دوز 220 میلی گرم تا 550 میلی گرم ناپروکسن هر 12 ساعت می توان استفاده کرد. ناپروکسن درمان نمی کند بلکه درد و التهاب را از بین می برد.

2. حملات حاد نقرس

افرادی که حملات نقرس حاد دارند ، ممکن است 825 میلی گرم برای یک دوز مصرف کنند ، و در هر 8 ساعت 275 میلی گرم مصرف شود.

3. آرتریت روماتوئید نوجوانان

پزشکان می توانند ناپروکسن را برای مدیریت درد و التهاب ناشی از آرتریت روماتوئید نوجوانان تجویز کنند. naproxen suspension  مایع را به کودکانی که 2 سال و بالاتر دارند ، می توان تزریق کرد.

4. سردرد

ناپروکسن برای تسکین سردرد و میگرن استفاده می شود. می توان هر 12 ساعت 550 میلی گرم ناپروکسن سدیم مصرف کرد و در صورت نیاز ممکن است آن را به 825 میلی گرم افزایش داد.

دوز روزانه نباید از 375 میلی گرم تجاوز کند. سدیم ناپروکسن کندتر از ناپروکسن معمولی و سایر NSAID ها کاهش می یابد. این بدان معنی است که ناپروکسن سدیم باید بیشتر از سایر داروهای ضد التهابی استفاده شود.

5. حداکثر دوز روزانه توصیه شده

باید از ناپروکسن OTC کوتاه مدت بین 5 روز برای درد و بیش از 3 روز برای تب استفاده کرد. در صورت نیاز به درمان مداوم ، ابتدا افراد باید با پزشک خود مشورت کنند. برای کودکان بین 2 تا 12 سال ، حداکثر دوز روزانه 20 میلی گرم در کیلوگرم است. آنها نباید بیش از 1000 میلی گرم در 24 ساعت مصرف کنند. کودکان 12 سال و بالاتر نباید بیش از 660 میلی گرم در 24 ساعت مصرف کنند.

مطالعات نشان نداده اند که فایده ای در استفاده از دوزهای بالاتر از 1000 میلی گرم وجود ندارد ، اما برخی منابع استفاده حداکثر 1650 میلی گرم در روز برای 6 ماه در بیماری آرتریت را گزارش می دهند.

اثرات جانبی مصرف ناپروکسین Naproxen  (H2)

فراوانی و شدت عوارض جانبی ناپروکسن به عوامل مختلفی بستگی دارد.

اگرچه می توان ناپروکسن با دوز کم و بدون نسخه خریداری شود ، اما استفاده بدون نسخه  خطرناک است.افرادی که بیماری قلبی جدی، بیماری عروق مغزی و نارسایی احتقانی قلب دارند ممکن است عوارض جانبی شدیدی را از مصرف ناپروکسن تجربه کنند.

عوارض جانبی شدید ناپروکسن شامل موارد زیر است: (H3)

• حمله قلبی
• سکته مغزی
• لخته شدن خون

افراد مبتلا به فشار خون بالا باید با احتیاط ناپروکسن مصرف کنند. ناپروکسن می تواند باعث احتباس سدیم در کلیه ها شود ، که می تواند منجر به افزایش فشار خون شود. فرد مبتلا به فشار خون بالا باید قبل از مصرف ناپروکسن با پزشک خود مشورت کند. عوارض جانبی دستگاه گوارش مصرف ناپروکسن می تواند شدید باشد. بطور مثال خونریزی در معده ، ایجاد زخم و انسداد معده یا روده هنگام مصرف ناپروکسن ممکن است رخ دهد.

بیشتر اوقات ، افراد مسن آسیب پذیرترین گروه سنی برای عوارض جانبی دستگاه گوارش هستند. افرادی که سابقه زخم یا خونریزی دستگاه گوارش دارند ، 10 برابر بیشتر در معرض ابتلا به خونریزی هنگام مصرف ناپروکسن هستند برای این افراد حتی درمان کوتاه مدت می تواند خطرناک باشد.

• نوشیدن الکل و مصرف ناپروکسن ممکن است خطر عوارض جانبی دستگاه گوارش را افزایش دهد.

افرادی که از داروی ضد افسردگی سروتونین استفاده می کنند (SSRIs) در هنگام مصرف ناپروکسن ، ممکن است دچار خونریزی دستگاه گوارش شوند:

SSRI شامل:

سیتالوپرام

اگزیتالوپرام

فلوکستین

فلووکسامین

پاروکستین

سرترالین

وورتیوکستین

استروئیدهای خوراکی (H2)

استروئیدهای خوراکی ، مانند پردنیزون و داروهای ضد پلاکت ، در صورت ترکیب شدن با ناپروکسن ، ممکن است خونریزی معده و روده و زخم را افزایش دهند. رقیق کننده های خون ناپروکسن تجمع پلاکت ها را مسدود می کنند ، که یک مرحله اساسی در لخته شدن خون است. مسدود شدن تجمع پلاکت ها می تواند مدت زمان لازم برای توقف خونریزی را افزایش دهد. افراد باید قبل از ترکیب ناپروکسن با رقیق کننده خون ، مانند داروهای ضد پلاکت و ضد انعقاد ، با پزشک صحبت کنند.

بارداری و شیردهی (H2)

زنان باید از مصرف ناپروکسن درماه سوم بارداری خودداری کنند NSAID ها می توانند از تولید پروستاگلاندین در بدن جلوگیری کنند ، که ممکن است بر بارداری تأثیر بگذارد. مصرف ناپروکسن در ماه سوم بارداری ممکن است باعث ناهنجاریهای قلبی در جنین شود. همچنین ، در صورت مصرف ناپروکسن ، نوزادان شیرده ممکن است عوارض جانبی جدی را تجربه کنند. پزشکان ، ناپروکسن را برای زنانی که شیر می دهند توصیه نمی کنند.

هشدارهایی که قبل از مصرف ناپروکسن باید در نظر بگیرید (H2)

• اگر فردی سابقه حساسیت یا عدم تحمل هر NSAID داشته باشد ، نباید ناپروکسن مصرف کند.
• آسم ناشی از آسپرین
• بارداری

در طول دو سه ماهه اول بارداری ، زنان باید از ناپروکسن با احتیاط استفاده کنند. ناپروکسن ممکن است در شیر مادر وجود داشته باشد که می تواند عوارض جانبی جدی برای کودک ایجاد کند. نباید داروهای ضد افسردگی ، فشار خون بالا و رقیق کننده خون را با ناپروکسن ترکیب کنند.