منچستر سیتی چگونه قهرمان EFL کاپ شد؟

منچستر سیتی

اختصاصی آسمونی / مهدی زارعی

با فتح دوباره جام اتحادیه فوتبال انگیس (که اگر بخواهیم نام آن را درست تر بگوییم، باید از عبارت EFL کاپ یا جام کارابائو یاد کنیم) منچستر سیتی باز هم رکوردهای فوق العاده خود را در این مسابقات بهبود بخشید و جامی دیگر به گنجینه پپ گواردیولا در این تیم اضافه شد.

منچستر سیتی قهرمان EFL سالهای درخشان منچسترسیتی منچسترسیتی در سالهای 2018 و 2019 هم فاتح این جام شده بود و حالا در طول سه سال برای سومین بار به این جام دست پیدا می کند. اگر فتح جام 2016 این تیم را هم در نظر بگیریم، سیتیزن ها در طول 5 سال صاحب 4 جام اتحادیه شده اند و اگر قهرمانی سال 2014 آبی آسمانی ها را هم از یاد نبریم، سیتی در طول هفت سال، پنج بار این رقابت ها را از آن خود ساخته است؛ عملکردی فوق العاده برای تیمی که تا قبل از این عناوین، تنها دو بار در سالهای 1970 و 1976 قهرمان جام اتحادیه شد و یک بار هم در سال 1974 نایب قهرمان این مسابقات شد. حالا سیتی با 7 قهرمانی و یک نایب قهرمانی از همیشه به لیورپول، پر افتخارترین تیم این مسابقات نزدیک تر شده است. تیمی که 8 بار فاتح این مسابقات شده و چهار بار هم نایب قهرمان رقابت ها. جالب این جاست که هشتمین قهرمانی لیورپول در سال 2012 رقم خورد. یعنی زمانی که سیتی تنها دو بار جام اتحادیه را برده بود!

سالهای درخشان منچسترسیتی سیتیزن ها در راه ومبلی شاگردان گواردیولا برای رسیدن به فینال ومبلی و بازی در برابر 82145 تماشاگر حاضر در استادیوم از مرحله سوم مسابقات، وارد جام اتحادیه شدند و در این مرحله در خارج از خانه موفق شدند با سه گلی که در نیمه نخست وارد دروازه پرستون کردند، (3-0) پیروز شوند. در این بازی رحیم استرلینگ، گابریل ژسوس و لدسون( بازیکن حریف) برای سیتی گل زدند.

فینال ومبلی آبی ها در مرحله بعد هم سه گل زدند. این بار در خانه و در برد(3-1) مقابل ساوتهمپتون. تک گل اوتامندی و دو گل آگوئرو تا دقیق 56 تکلیف مسابقه را مشخص کرد و این تیم راهی دور یک چهارم نهایی شد و بازی در خانه آکسفورد یونایتد دسته دومی. پس از تساوی یک بر یک در نیمه اول با گلی که ژوآئو کانسلو برای سیتی به ثمر رساند، رحیم استرلینگ با دو گل دقایق 50 و 70 خود برتری(3-1) سیتی را رقم زد و سیتی راهی نیمه نهایی و مسابقه برابر 69023 تماشاگر استادیوم اولدترافورد شد. مسابقه ای با یک نیمه درخشان مقابل منچستریونایتد که گلهای برناردو سیلوا، ریاض محرز و گل به خودی پریرا کار دو تیم را تمام کرد و یک بار دیگر سیتی در این جام بردی با سه گل زده به دست آورد و (3-1) پیروز شد. باخت خانگی(1-0) مقابل یونایتد، باختی شیرین برای آبی ها بود زیرا رقیب همشهری را از جام کنار زد و این تیم را مجددا فینالیست جام کرد.

دروازه بان استون ویلا در مسیر فینال اگر شرایط جدول و زمان مسابقات به یاری استون ویلا نیامده بود، بعید بود که این تیم به فینال جام صعود کند. کار استون ویلا با برد(6-1) در خانه کریو الکساندرا آغاز شد. تیمی دسته سومی که پیشاپیش مشخص بود شانسی مقابل ویلا ندارد. در این دیدار ازری انگویو در همان دقیقه 2 ویلا را پیش انداخت و کونور هوری هین با دو گل خود نتیجه را سه بر صفر کرد. کینان دیویس، فردریک گیلبرت و جک گریلیش گلهای بعدی استون ویلا را به ثمر رساندند و این تیم در مرحله سوم در خانه برایتون رو درروی این تیم ایستاد. خوزه خوتا در این دیدار ویلا را در دقیقه 22 پیش انداخت و با دو گل هوری هین و گریلیش یک برد(3-1) برای سیتی رقم خورد. حریف بعدی ویلا، ولوهمپتون بود که به لطف گلهای القاضل و المحمدی، برتری(2-1) ویلا رقم خورد و این تیم حریف لیورپول در یک چهارک نهایی شد.

استون ویلا از بخت خوش ویلا، مسابقه روز 17 دسامبر این تیم مقابل لیورپول زمانی برگزار شد که لیورپولی ها با نفرات اصلی و ذخیره خود در جام جهانی باشگاهها حضور داشتند و مشتی جوان و نوجوان به نمایندگی از لیورپول به استادیوم ویلاپارک آمدند تا استون ویلا به راحتی با گلهای هوری هین(14)، بویس( گل به خودی-17)، کودیا(27 و 45) و وسلی(2+90) با نتیجه (5-0) به پیروزی برسند. نتیجه ای که روی کاغذ حیرت انگیز است اما با مرور نفرات لیورپول، کاملا طبیعی! به هر شکل ویلا در نیمه نهایی در خانه لستر با گل گیلبرت به تساوی(1-1) دست یافت و بیست روز بعد در خانه نیز تا واپسین لحظات همین نتیجه را مقابل لسترسیتی تکرار کرد. اما در شرایطی که همه در انتظار سی دقیقه وقت اضافی بودند، ترزگه در دقیقه 3+90 گل دوم استون ویلا را نیز به ثمر رساند و با این گل ویلا راهی فینال شد. گل اول بازی را هم تارگت به ثمر رسانده بود.

جام جهانی دیدار فینال EPL کاپ در حالی برگزار شد که ترکیب دو تیم، مملو از بازیکنان سه قاره مختلف بود. منچسترسیتی نفراتی از شیلی، برزیل، اوکراین، آلمان، اسپانیا، آرژانتین، پرتغال و بلژیک را در کنار انگلیسی های خود به میدان فرستاد و استون ویلا هم بازیکنانی از نروژ، بلژیک، فرانسه، برزیل، زیمباوه، مصر، هلند، تانزانیا و جمهوری ایرلند را همراه با انگلیسی های خود وارد استادیوم ومبلی کرده بود. گل دقیقه 20 سرخیو آگوئرو چندان عجیب نبود و وقتی سیتی در دقیقه 30 روی یک ضربه کرنر و ضربه سر رودری صاحب گل شد، قهرمانی سیتی آن قدر محتمل به نظر می رسید که کمتر کسی توجهی به اشتباه داور در اعلام ضربه کرنر به سود سیتی نکرد. در پایان نیمه اول امبی وانا علی ساماتا بازیکن تانزانیایی استون ویلا با ضربه سر یکی از گلها را جبران کرد تا رقابت دو تیم حساس تر از قبل شود. ویلا در واپسین لحظات بازی حتی می توانست به گل تساوی نیز دست یابد اما جز لرزش تیر دروازه سیتزین ها چیزی نصیب شاگردان دین اسمیت نشد و ویلا به نایب قهرمانی مسابقات 20-2019 بسنده کرد. این نهمین حضور ویلا در فینال مسابقات بود و چهارمین نایب قهرمانی رقابت ها.