ورزش گلف چیست؟

تاریخچه ورزش گلف

در مورد ورزش گلف می توان گفت که خاستگاه اولیه گلف کشور اسکاتلند بوده است. اسکاتلندیها از زمانهای بسیار قدیم به این ورزش علاقه زیادی داشتند و برای انجام بازی های آن باشگاه هم داشتند که همه بازیکنان عضو آن بودند. گلف از همان زمان (قرن 15 میلادی) نیز به شیوه امروزی بازی می شد، توپ کوچک و سفید گلف را با چوب مخصوص روی زمین هل می دادند تا در سوراخی که در زمین چمن تعبیه شده بود بیفتد.

در حقیقت اولین نشانه های این ورزش در زمان شاه جیمز دوم (اسکاتلند) دیده شد ، کسی که در سال 1457 انجام دو ورزش فوتبال و گلف را ممنوع اعلام کرده بود.جیمز معتقد بود که با انجام این بازیها تیرکمانداران ارتش اسکاتلند از آمادگی رزمی دور می شوند. در سالهای 1471 و 1491 به ترتیب شاه جیمز سوم و چهارم نیز قانون تحریم را تمدید کردند. اما گلف این بازی جالب به صورتهای مختلف در اسکاتلند و کشورهای اطرافش ادامه یافت ، تا زمانیکه در سال 1744 اولین قوانین رسمی این رشته در ادینبورگ (Edinburgh) نوشته شد و پس از آن هر گلف باز آماتوری هم میتوانست با تکیه بر آن قوانین به انجان ورز مورد علاقه اش بپردازد.

اولین باشگاه گلف جهان در سال 1754 در سنت اندروز اسکاتلند تاسیس و در ایران نیز گلف از سال 1924 بازی شد.

“در حالیکه بسیاری از اسکاتلندیها مدعی این مساله هستند که بازی گلف از کشور آنها به سراسر اروپا پخش شده شواهدی وجود دارد که نشان میدهد نخستین بار بازی توپ و چمن در فرانسه، آلمان و کشورهای لوکزامبورگ، هلندو بلژیک بازی میشده!” در آلمان در قرن 14 معمولا” این ورزش اغلب روی یخ انجام می شد و شبیه همان گلف روی چمن با ضربه چوب مخصوص به توپ از نقطه A به نقطهB هدایت می شد. آلمانها و اسکاتلندیها هر دو در رواج این ورزش شریک بودند و در حقیقت کلمه ” گلف” از تلفیق دو کلمه اسکاتلندی و آلمانی به وجود آمده که البته به علت علاقه زیادی که اسکاتلندی به انجام این بازی داشتند این باور در طول سالها میان مردم گسترش یافت که اسکاتلندی ها مخترع این بازی بوده اند. البته اسکاتلندی ها به جای یخ در زمینهای چمن کاری شده بازی میکردند.

” گلف” از زبان گویش محلی و قدیمی گرفته شده. البته بخشی از ریشه شناسی کلمه ” گلف” از کلمات قدیمی اسکاتلندی ” “Golve و ” “Goff گرفته شده که در اصل مشتقی از کلمه آلمانی قرون وسطایی Kolf ” ” بوده است. این اصطلاحkolf به معنای باشگاه (Club) است. در قرن 16 کلمه گلف برای این بازی به صورت بین المللی تصویب شد.

تقسیم بندی گلف

گلف به سه دسته تقسیم می شود:

1- «بک سوئینگ» یا عقب بردن کلاپ
2- «بک سوئینگ» یا بالابردن کلاپ
3- «دان سوئینگ» پائین آوردن کلاپ
و اتمام ضربات فلات روپ گفته می شود.
زمین و تجهیزات گلف:

زمین گلف حدود 30 تا 40 هزار متر مربع وسعت دارد. برای بازی گلف کفش ویژه میخ‌داری نیاز است تا به هنگام ضربه زدن پای بازیکن نچرخد. لباس گلف هم برای راحتی حرکت بدن و از جنس مخصوص درست شده است.

زمین استاندارد گلف داری 18 حفره است. فاصله حفره‌ها از نقطه شروع و از یکدیگر متفاوت بوده و معمولاً بین 100 تا 600 یارد متغیر هستند که در این فواصل موانع گوناگونی از قبیل موانع آبی و شنزار و چمنزارهای بلند و پرپشت طراحی و گنجانده شده است.

برای گلف‌بازی ساک ویژه‌ای نیاز است تا 14 چوب گلف را در خود جای دهد. این ساک در زیر خود چرخ‌هایی دارد که به گلف‌باز اجازه می‌دهد تا ساک و چوب‌های خود را به راحتی در سراسر زمین به همراه ببرد. هر کدام از این چوب ها برای زدن ضربه‌های گوناگونی به کار می‌روند. هر بازی گلف بین 4 تا 5 ساعت طول می‌کشد و دارای قوانین ویژه‌ای است.

ویژگی‌های ورزش گلف

بازی گلف در فضای باز و عموماً در بین درختان و چمنزارها با پستی و بلندی‌های طبیعی انجام می‌شود که این امر باعث آسایش و آرامش درونی فرد می‌گردد.

وجود حداکثر اکسیژن و نور طبیعی در محل بازی گلف به ارگانیسم بدن این اجازه را می‌دهد که کلیه دستگاه‌های حیاتی به خوبی انجام وظیفه نموده و در این حالت طبیعتاً قدرت اندیشه و تصمیم‌گیری به مراتب بیشتر از زمان‌ها و مکان‌های دیگر است.

امکان انجام این ورزش از سنین کودکی تا کهنسالی وجود دارد، هر چند که تحرک لازمه جوانی است مع‌الوصف قابلیت استمرار و تکرار مداوم و آهسته این ورزش آمادگی جسمانی را تا سنین بالا حفظ می نماید.

گلف فعالیتی بسیار مناسب برای کهنسالان می باشد زیرا روند اجرا و انجام این ورزش عاری از حرکات تند وفشارهای نامنظم بر اندامها و عضلات بر خلاف ورزشهای دیگر می‌باشد.

مسافت طی شده در ورزش گلف حدود 8 کیلومتر با زمان متوسط 3 الی 4 ساعت است که این حجم فعالیت با توجه به زمان آن فعالیتی ایده آل برای افراد مسن می‌باشد.

طی مسیر در ورزش گلف همراه با انگیزه و هدف است از این رو ورزشکار گلف باز همواره انگیزه ای تازه برای طی مسیر دارد و به همین دلیل احساس خستگی و بی حوصلگی نمی‌کند.

بازی گلف موجب افزایش کیفی دقت و مهارت می شود، بطوریکه پس از زدن ضربه، بازیکن مسیر توپ را ردیابی نموده و نقطه فرود آن را دقیقاً زیر نظر می گیرد، این عامل موجب تقویت زاویه دید، تشخیص دقیق جهت حرکت و قوه بینایی بازیکن می‌شود.

زدن ضربه مطلوب در ورزش گلف نیاز شدید به هماهنگی عصبی و عضلانی همراه با تمرکز مطلوب دارد.

طی مسیرهای متفاوت و زدن ضربات مختلف در گلف موجب اصلاح ناهنجاری‌های ذهنی، پراکندگی فکری و عدم تمرکز موجود در افراد مبتلا به است. به این جهت این ورزش خاصیت درمانی نیز دارد، ضمن اینکه یک گلف باز در نهایت به فردی پر حوصله و با صبر واستقامت تبدیل خواهد شد که از تصمیم گیریهای عجولانه خودداری می نماید و شاید به این دلیل است که ورزش گلف مورد علاقه سیاستمداران و دیپلمات‌ها می‌باشد.

اصولاً ورزشکاران گلف را داور همراهی نمی کند و قضاوت به عهده ورزشکاران است که این امر موجب گردیده تااصول اخلاقی حاکم بر میادین ورزشی همراه با رعایت حقوق یکدیگر، نزاکت و احترام متقابل و همچنین موجب تقویت حس اعتماد و اطمینان به دیگران شود.

شیوه مبارزه یامسابقه در ورزش گلف رو دررو نیست به عبارت دیگر در ورزش گلف بازیکنان در مقابل هم نیستند بلکه در کنار هم و هر فرد صرفاً برای افزایش توانایی خودش تلاش می کند در حقیقت حریفان را با معیار توانایی شخصی و افزایش مهارت می آزمایند نه با غلبه بر دیگران.

ورزش گلف یک ورزش خانوادگی محسوب می شود و تمام اعضای خانواده می توانند بدون هیچگونه محدودیتی به تمرین گلف بپردازند زیرا پوشش لباس ورزشکاران این رشته بطور کاملاً مطلوبی می باشد که این موضوع بویژه به منظور توسعه و تعمیم ورزش بانوان که تا حدودی در مکان‌های باز ورزشی محدودیت دارند، بسیار ارزنده و قابل توجه است.