حدیث های کوتاه از پیامبر (ص)

- فضیلت دانش طلبی

« مَنْ سَلَکَ طَریقًا یَطْلُبُ فیهِ عِلْمًا سَلَکَ اللّهُ بهِ طَریقًا إِلَی الْجَنَّهِٔ... وَ فَضْلُ الْعالِمِ عَلَی الْعابد کَفَضْلِ الْقَمَرِ عَلی سائِرِ النُّجُوم لَیْلَهَٔالْبَدْرِ.»:

هر که راهی رود که در آن دانشی جوید، خداوند او را به راهی که به سوی بهشت است ببرد، و برتری عالِم بر عابد، مانند برتری ماه در شب چهارده، بر دیگر ستارگان است.

- دین یابی ایرانیان

« لَوْ کانَ الدّینُ عِنْدَ الثُّرَیّا لَذَهَبَ بهِ رَجُلٌ مِنْ فارْسَ ـ أَوْ قَالَ ـ مِنْ أَبْناءِ فارْسَ حَتّی یَتَناوَلَهُ.»:

اگر دین به ستاره ثریّا رسد، هر آینه مردی از سرزمین پارس ـ یا این که فرموده از فرزندان فارس ـ به آن دست خواهند یازید.

- ایمان خواهی ایرانیان

« إِذا نَزَلَتْ عَلَیْهِ(صلی الله علیه وآله وسلم) سُورَهُٔ الْجُمُعَهِٔ، فَلَمّا قَرَأَ: وَ آخَرینَ مِنْهُمْ لَمّا یَلْحَقُوا بهِمْ. قَالَ رَجُلٌ مَنْ هؤُلاءِ یا رَسُولَ اللّهِ؟ فَلَمْ یُراجِعْهُ النّبیُّ(صلی الله علیه وآله وسلم)، حَتّی سَأَلَهُ مَرَّهًٔ أَوْ مَرَّتَیْنِ أَوْ ثَلاثًا. قالَ وَفینا سَلْمانُ الفارْسیُّ قالَ فَوَضَعَ النَّبیُّ یَدَهُ عَلی سَلْمانَ ثُمَّ قالَ: لَوْ کَانَ الاِْیمانُ عِنْدَ الثُّرَیّا لَنالَهُ رِجالٌ مِنْ هؤُلاءِ.»:

وقتی که سوره جمعه بر پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) نازل گردید و آن حضرت آیه وَ آخَرینَ مِنْهُمْ لَمّا یَلْحَقُوا بهِمْ را خواند.

مردی گفت:ای پیامبر خدا! مراد این آیه چه کسانی است؟ رسول خدا به او چیزی نگفت تا این که آن شخص یک بار، دوبار، یا سه بار سؤال کرد.

راوی میگوید: سلمان فارسی در میان ما بود که پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم)دستش را روی دوش او نهاد، سپس فرمود: اگر ایمان به ستاره ثریّا برسد، هر آینه مردانی از سرزمین این مرد به آن دست خواهند یافت.

« أَرْبَعَهٌٔ أَنَا الشَّفیعُ لَهُمْ یَوْمَ القِیمَهِٔ:1ـ مُعینُ أَهْلِ بَیْتی.

ـ وَ الْقاضی لَهُمْ حَوائِجَهُمْ عِنْدَ مَا اضْطُرُّوا إِلَیْهِ.

ـ وَ الُْمحِبُّ لَهُمْ بقَلْبهِ وَ لِسانِهِ.

ـ وَ الدّافِعُ عَنْهُمْ بیَدهِ.»:

چهار دسته اند که من، روز قیامت، شفیع آنها هستم:1ـ یاری دهنده اهل بیتم،2ـ برآورنده حاجات اهل بیتم به هنگام اضطرار و ناچاری،3ـ دوستدار اهل بیتم به قلب و زبان،4ـ و دفاع کننده از اهل بیتم با دست و عمل.

- ملاک پذیرش اعمال

« لا یُقْبَلُ قَوْلٌ إِلاّ بعَمَل وَ لا یُقْبَلُ قَوْلٌ وَ لا عَمَلٌ إِلاّ بنِیَّهٔ وَ لا یُقْبَلُ قَوْلٌ وَ لا عَمَلٌ وَ لا نِیَّهٌٔ إِلاّ بإِصابَهِٔ السُّنَّهِٔ.»:

نزد خداوند سخنی پذیرفته نمیشود، مگر آن که همراه با عمل باشد، و سخن و عملی پذیرفته نمیشود، مگر آن که همراه با نیّت خالص باشد، و سخن و عمل و نیّتی پذیرفته نمیشود، مگر آن که مطابق سنّت باشد.

- صفات بهشتی

« أَلا أُخْبرُکُمْ بمَنْ تَحْرُمُ عَلَیْهِ النّارُ غَدًا؟ قیلَ بَلی یا رَسُولَ اللّهِ.

فَقالَ: أَلْهَیِّنُ الْقَریبُ اللَّیِّنُ السَّهْلُ.»:

آیا کسی را که فردای قیامت، آتش بر او حرام است به شما معرّفی نکنم؟ گفتند: آری، ای پیامبر خدا.

فرمود: کسی که متین، خونگرم، نرمخو و آسانگیر باشد.

- نشانه های ستمکار

« عَلامَهُٔ الظّالِم أَرْبَعَهٌٔ: یَظْلِمُ مَنْ فَوْقَهُ بالْمَعْصِیَهِٔ، وَ یَمْلِکُ مَنْ دُونَهُ بالْغَلَبَهِٔ، وَ یُبْغِضُ الْحَقَّ وَ یُظْهِرُ الظُّلْمَ.»:

نشانه ظالم چهار چیز است :1ـ با نافرمانی به مافوقش ستم میکند،2ـ به زیردستش با غلبه فرمانروایی میکند،3ـ حقّ را دشمن میدارد،4ـ و ستم را آشکار میکند.

- شعبه های علوم دین

« إِنَّمَا الْعِلْمُ ثَلاثَهٌٔ: آیَهٌٔ مُحْکَمَهٌٔ أَوْ فَریضَهٌٔ عادلَهٌٔ أَوْ سُنَّهٌٔ قائِمَهٌٔ وَ ما خَلاهُنَّ فَهُوَ فَضْلٌ.»:

همانا علم دین سه چیز است، و غیر از اینها فضل است:1ـ آیه محکمه (که منظور از آن علم اصول عقائد است)،2ـ فریضه عادله (که منظور از آن علم اخلاق است)،3ـ و سنّت قائمه (که منظور از آن علم احکام شریعت است).

« مَنْ أَفْتی النّاسَ بغَیْرِ عِلْم... فَقَدْ هَلَکَ وَ أَهْلَکَ.»:

کسی که بدون صلاحیّت علمی برای مردم فتوا دهد، خود را هلاک ساخته و دیگران را نیز به هلاکت انداخته است.

- روزه واقعی

« أَلصّائِمُ فی عِبادَهٔ وَ إِنْ کانَ فی فِراشهِ ما لَمْ یَغْتَبْ مُسْلِمًا.»:

روزهدار ـ مادامی که غیبت مسلمانی را نکرده باشد ـ همواره در عبادت است، اگر چه در رختخواب خود باشد.