8 اسفند، روز بزرگداشت حکیم حاج ملاهادی سبزواری
حکیم حاج ملاهادی سبزواری، متخلص به “اسرار”، معروف به “حکیم سبزواری”، بعد از ملاصدرا، بزرگترین و مشهورترین حکیم الهی و فیلسوف در سه چهار قرن اخیر و پرآوازه ترین دانشمند سبزواری در تاریخ سبزوار است. حاج ملاهادی سبزواری به سال 1212 هجری قمری معادل 1797 میلادی در سبزوار، به دنیا آمد. در سن هشت سالگی شروع به آموختن صرف و نحو و علوم مقدماتی کرد.
پدرش میرزا مهدی سبزواری یکی از دانشمندان علوم اسلامی بود. هادی پس از فراگیری علوم مقدماتی، برای تکمیل درس به مشهد رفت. پس از آن برای تحصیل عرفان و فلسفه راهی اصفهان شد و در جلسات درس استادانی از جمله: حسین سبزواری، محمدابراهیم کلباسی، محمدتقی رازی، ملا علی نوری و اسماعیل کوشکی حاضر شد. وی در سال 1242 به مشهد بازگشت و پنج سال در مدرسه حاج حسن مشغول تدریس شد.
این حکیم به نام ایرانی از بزرگترین فلاسفه و دانشمندان چند قرن اخیر ایران است. عده ای وی را موسس و صاحب مکتبی مستقل در فلسفه می دانند که به اعتبار شهر محل سکونتش به عنوان مکتب فلسفی سبزوار نامیده می شود.
درجه اهمیت و اعتبار حکیم حاج ملاهادی سبزواری از نظر علمی و فقهی به حدی است که شورای عالی انقلاب فرهنگی هنگامی که قرار بود در سال 91 نام جدیدی برای دانشگاده تربیت معلم سبزوارانتخاب کند، از بین همه گزینه های موجود، نام این حکیم بلندمرتبه را برای نامیدن دومین دانشگاه بزرگ و ملی شمال شرق ایران انتخاب کرد.
حاج ملاهادی سبزواری افزون بر همه مراتب علمی و اخلاقی، طبع شاعرانه و ذوقی عارفانه داشت و مضامین بلند حکمت و فلسفه و عرفان را به گونه ای دل پسند به رشته نظم درآورده است. حاج ملاهادی سبزواری دیوانی دارد شامل 189 غزل، یک ترجیع بند، 15 رباعی، یک ساقینامه و پنج مثنوی کوتاه دیگر، که مجموع همه این ابیات به حدود 1500 بیت می رسد.
حکیم حاج ملاهادی سبزواری، پس از 78 سال زندگانی در عصر روز 28 ذی الحجه سال 1289 ق، پس از سپری کردن زندگی سرشار از تأملات و تألیفات فلسفی و عرفانی به سوی محبوب شتافت و جامعه مسلمانان و حوزه های علمیه را در ماتم فرو برد. پیکر پاک و مطهر آن عالم فرزانه، با شرکت اقشار مختلف مردم سبزوار و دوستان و شاگردان، تشییع شد و در بیرون دروازه سبزوار به نام دروازه نیشابور معروف به فلکه زند دفن گردید.
