گراهام گرین ، رمان نویس انگلیسی

گراهام گرین رمان نویس انگلیسی بسیار معرف است که تقریبا همه جهان او را می شناسند. گراهام گرین کتاب ها و رمان...

گراهام گرین رمان نویس انگلیسی بسیار معرف است که تقریبا همه جهان او را می شناسند. گراهام گرین کتاب ها و رمان های زیادی را نگارش کرده است و سفرهای زیادی هم داشته است. آسمونی در این بخش بیوگرافی گراهام گرین را برای شما عزیزان منتشر می کند.

بیوگرافی گراهام گرین رمان نویس انگلیسی

هنری گراهام گرین (Henry Graham Greene) (زادهٔ 2 اکتبر 1904، درگذشتهٔ 3 آوریل 1991) رمان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، منتقد ادبی و سینمایی و نویسندهٔ پرکار داستان‌های کوتاه انگلیسی بود.

او در طول عمر طولانیش در غالب معرکه‌های سیاسی و انقلابی گوشه و کنار جهان حاضر و ناظر بود و ماجراهای داستان‌هایش عمدتاً در متن همین وقایع قرن بیستم می‌گذرد، آثاری که ابهامات انسان نوین در این دنیای ناآرام را می‌نماید.

زندگینامه گراهام گرین

گراهام گرین چهارمین فرزند از شش فرزند چارلز هنری و ماریون گرین بود. پدر وی چارلز هنری گرین رئیس مدرسه برک همستد (Berckhamsted) بود. برادرش هیو نیز تا مدیر کلی شبکه بی‌بی‌سی ترقی کرد. گرین ابتدا در مدرسه پدرش و سپس در آکسفورد تحصیل کرد. در دوران نوجوانی ملال مرضی و مهلکش او را دو بار به خودکشی کشاند؛ و حتی مدتی به بازی رولت روسی پرداخت؛ به مدت شش ماه هر ماه یک بار به جنگلی دورافتاده می‌رفت و یک گلوله در خشاب چرخنده یک رولور شش تیر قرار می‌داد، خشاب را می‌چرخاند و لوله تپانچه را به شقیقه‌اش می‌گذاشت و ماشه را می‌چکاند.

در هر شش بار گلوله‌ای شلیک نشد؛ و به گفته خودش هجوم آدرنالین در شرایط ترس و هیجان بسیار شیمی خون و روحیه‌اش را تغییر می‌داد و افسردگی‌اش را موقتاً درمان می‌کرد. او دربارهٔ این تجربه در جستار «رولور در گنجه کنجی» که در مجموعه کودکی گمشده (1951) چاپ می‌شود، می‌نویسد اما از مجموعه جستارهای 1969 حذف می‌شود.

تابلویی که نشانگر زادگاه گراهام گرین است.

در 1923 به حزب کمونیست انگلستان پیوست. عضویتی که خود آن را یک جور شوخی می‌خواند:

«... لاس مختصری با آن زدم. در سال 1923 آدم هنوز می‌توانست به انقلاب اکتبر اعتقاد داشته باشد… عضویت من در حزب فقط چهار هفته طول کشید و بعد بالکل تمام شد…»

اولین مجموعه شعر وی به نام آوریل سرایی در 1925، سال آخر حضورش در آکسفورد به چاپ رسید. پس از فارغ‌التحصیل شدن مدتی را در روزنامه ناتینگهام کار کرد. سپس به عنوان معاون و سردبیر روزنامه تایمز در لندن مشغول به کار شد.

در 1926 پس از آشنایی با ویوین داریل برونینگ و به تشویق او مذهب آبا و اجدادی انگلیکان را ترک گفت و کاتولیک شد. گرایشی عمیق و پایدار به مذهبی پر از جزمیت و معجزه. اگرچه او همیشه اصرار داشت رمان‌نویسی کاتولیک نیست اما بعد مذهبی آثارش اهمیت زیادی پیدا کرد و این را می‌توان در صخره برایتون و عالیجناب کیشوت و قدرت و جلال می‌توان به خوبی مشاهده کرد.

گرین در اکتبر سال 1927 با ویوین داریل براونینگ ازدواج کرد و دو فرزند از او آورد؛ لوسی در 1933 و فرنسیس در 1936. او همچنین در اواخر سال 1946 رابطه‌ای جدی را با کاترین والستون، همسر ملاک ثروتمندی هنری والستون برقرار می‌کند و این رابطه، پایه رمان پایان رابطه می‌شود.

سفرهای گراهام گرین

مسافرت‌های گرین از سال 1934 و با سفر کوتاه به کشورهایی چون آلمان، لیتوانی، استونی شروع شد. در 1938 سفر او به مکزیک با حمایت مالی کلیسای کاتولیک برای مشاهده آثار حکومت ضد مذهبی این کشور به نوشتن کتاب جاده‌های بی‌قانون (قدرت و جلال) انجامید. کتابی که مورد انتقاد شدید واتیکان قرار گرفت. گرین با شروع جنگ جهانی دوم در وزارت اطلاعات مشغول به کار شد. پس از آن به عنوان داوطلب در جوخه پدافند هوایی خدمت کرد. در ماه اوت 1941 به خدمت سرویس اطلاعاتی انگلیس درآمد و در شهر فری تاون، سیرالئون به کار گمارده شد. در سال 1943 به لندن بازگشت و از طرف اینتلیجنس سرویس به عنوان مسئول ضد اطلاعاتی در امور پرتغال درآمد و با کیم فیلبی مسؤول اطلاعات منطقه دوست شد.

در سال 1944 خدمت در نظام را کنار گذاشت؛ و پس از جنگ نیز به بسیاری از کشورهای دنیا از جمله هائیتی، پاناما، کوبا، ویتنام و… سفر کرد گراهام گرین عاقبت به سال 1991 در سن 87 سالگی در منزلش در منطقه وو وه کشور سوئیس بدرود حیات گفت.

نویسندگی گراهام گرین

در سال 1929 اولین رمان وی مرد وسط انتشار یافت. دو کتاب بعدی‌اش «نام عملیات» و «شایعه در شب» چندان خوب از آب در نیامدند. در 1931 کتاب ترن استانبول را نوشت که او را به عنوان یک چهره شاخص ادبی معروف کرد و موفقیت مالی خوبی داشت. در همین زمان شروع به نوشتن مقالات سینمایی در روزنامه تایمز کرد و یکی از بهترین منتقدان سینمایی لقب گرفت. کتاب‌های بعدی او بیشتر تحت تأثیر مشاهدات او در سفرهایش نوشته شدند، داستان‌هایی که تضادهای روحی او را می‌تابانند. با اینکه همهٔ آثارش را داستان‌هایی ساده و سرگرم‌کننده می‌دانست، آنها را بسیار جدی و با وسواس می‌نوشت. کاتولیک شده بود، اما همواره با ارباب کلیسا سر ناسازگاری داشت؛ ژان پل دوم را به خاطر مخالفت با قرص‌های ضد بارداری کوته نظر می‌خواند و دو سال قبل از مرگش گفته بود:

«پاپ یک خصلت لازم را ندارد، آن هم شک است.»

علی رغم این طبیعت مذهبی، گرایش رمانتیک او به کمونیسم در همهٔ احوالاتش آشکار بود؛ و با این که دشمنی با امپریالیسم (نمونه آشکارش کتاب آمریکایی آرام) در جای جای وجودش موج می‌زد:

«... حاضرم هر کاری بکنم تا چوب نازکم را لای چرخ سیاست خارجی آمریکا بگذارم…»

بسیاری معتقدند او تا پایان عمر برای ام‌آی6 کار می‌کرد.

ادبیات نمایشی گراهام گرین

گراهام گرین در طول عمر خود 8 نمایشنامه و 5 فیلمنامه نوشت و بسیاری از آثار او نیز به فیلم تبدیل شدند. فیلم مرد سوم که داستانی است ماهرانه از قاچاق دارو بعد از جنگ جهانی دوم در وین تحت اشغال قوای متفقین و فیلمنامه آن توسط گرین و با همکاری کارول رید نوشته شده، در سال 1949 جایزه اول جشنواره کن را از آن خود کرد. فیلمنامه بت شکسته نیز گرین را در سال 1950 برای دریافت بهترین فیلم نامه نامزد کرد. در فیلم دانی دارکو در دقایق 22٬42 و 74 در مورد یکی از آثار گرین خرابکاران بحث می‌شود.

کتاب‌های گراهام گرین

سنگ گور گراهام گرین در گورستان شهر کُرسو در سوئیس

محصول کمابیش هفتاد سال قلم زدن او 64 کتاب است: از جمله 28 رمان، 4 زندگینامه خود نوشت، 3 سفرنامه، 4 مجموعه داستان کوتاه، 4 کتاب کودک، 8 نمایشنامه و 5 فیلمنامه.