بیوگرافی جیامپیرو کومبی

جیامپیرو کومبی (Gianpiero Combi)، دروازه‌بان فوتبال ایتالیا در دهه 20 و 30 میلادی، اولین مردی بود که لقب عنکبوت سیاه به او داده شد. این لقب بعدها به لو یاشین، دروازه‌بان معروف شوروی، نیز اعطا شد.

جیامپیرو کومبی ،مردی وفادار به یووه

جیامپیرو کومبی که در 20 نوامبر 1902 در شهر تورین متولد شده بود، تمام دوران فوتبال خود را در تیم یوونتوس شهر تورین گذراند. اولین بار در 5 فوریه 1922 بود که کومبی در بازی با میلان درون دروازه یووه ایستاد. چهار سال بعد، او با این تیم برای اولین بار قهرمانی در سری آ را تجربه کرد، آن هم با دریافت تنها 18 گل در تمام فصل .

جیامپیرو کومبی ، روسه‌تا، کالیگاریس : گروه سه نفره یوونتوس

جیامپیرو کومبی همیشه با لباس سیاه در زمین فوتبال حاضر می‌شد و همین امر سبب شد تا به وی لقب عنکبوت سیاه داده شود. او در مجموع 348 بار در لیگ برای یوونتوس مسابقه داد و با این تیم در سال‌های 1926، 1931، 1932، 1933 و 1934 قهرمان ایتالیا شد. دوران درخشان نیمه اول دهه 30 با مردانی چون کومبی، روسه‌تا، کالیگاریس و ... رقم خورد و واژه Trio Combi-Rosetta-Caligaris برای این سه به کار رفت. عبارت تریو برای گروه‌هایی به کار می‌رود که متشکل از سه خواننده هستند و این سه نیز گروهی سه نفره برای کسب افتخارات یووه بودند. همچنین عبارت Il Quinquennio d'Oro ( به معنای پنج ساله طلایی) از آن زمان برای یوونتوس دهه 30 به کار رفت.

رکوردی فوق العاده جیامپیرو کومبی

جیامپیرو کومبی علاوه بر بازی‌های لیگ، 16 بار در مسابقات باشگاهی اروپای مرکزی با یووه به میدان رفت. سرانجام وقتی که او پس از سیزده فصل دروازه‌بانی یووه، در 15 آوریل 1934 در برد (2 - 1) مقابل برشیا از فوتبال خداحافظی کرد، تعداد بازی‌های او به 370 رسیده بود، رکوردی فوق العاده که نزدیک به 40 سال دست‌نخورده ماند و سرانجام دینو زوف در دهه 70 با ثبت 476 بازی، رکورد کومبی را شکست. استفانو تاکونی و جیان لوییجی بوفون دیگر دروازه‌بانانی بودند که از رکورد کومبی پیشی گرفتند.

جیامپیرو کومبی ، یک دهه در تیم ملی

کومبی از سال 1924 در تیم ملی ایتالیا دروازه‌بانی کرد و در ششم آوریل همان سال دروازه‌بان آتزوری در برابر مجارستان بود. باخت (7 - 1) ایتالیا، سنگین‌ترین شکست تاریخ این کشور تا به امروز بوده و بدترین شروع ممکن برای پسری 21 ساله در تیم ملی. اما بعد از یک سال و انجام هفت بازی ملی توسط ایتالیا، باز هم کمیته فنی متشکل از رانیونه، میلانو و باکانی تصمیم به انتخاب این دروازه‌بان گرفت. 22 مارس 1925، ایتالیا در تورین میزبان فرانسه بود و این می‌توانست آخرین بخت کومبی برای ایستادن درون دروازه باشد. مسابقه در کورسو مارسیلیا انجام شد و این بار ایتالیا بدترین شکست فرانسه را در بازی‌های مستقیم دو تیم رقم زد. برد (7 - 0) برای آتزوری و آغاز دورانی ده ساله درون دروازه ایتالیا برای جیامپیرو کومبی.

جیامپیرو کومبی و حضور در المپیک

المپیک 1928 آمستردام اولین تورنمنتی بود که این دروازه‌بان در آن به میدان می‌رفت. ایتالیا بعد از یک تساوی (1-1) با اسپانیا، دست به کاری شگرف زد و در دیدار تکرار (7 - 1) این تیم را شکست داد. باخت (3 - 2) مقابل تیم برتر آن دوران (اروگوئه) قابل پیش‌بینی بود و پس از آن، آتزوری در روز 10 ژوئن 1928 در الیمپیش اشتادیون (11 - 3) مصر را در هم کوبید و صاحب مدال برنز شد؛ اولین افتخار در تاریخ آتزوری.

جیامپیرو کومبی و کاپیتانی در ایتالیا

رقابت‌های اروپای مرکزی تورنمنت بعدی بود که کومبی در آن شرکت داشت. ورژنی ابتدایی از جام ملت‌های اروپا که به صورت دوره‌ای در کشورهای مختلف انجام می‌شد و آتزوری بعد از باخت (0 - 3) مقابل تیم رویایی اتریش، در زوریخ (3 - 2) سوییس را شکست داد. آن گاه در بولونیا (4 - 2) چکسلواکی را برد و سرانجام مقابل مجارستان قرار گرفت. یک سال بعد، کومبی در روز 11 می 1930 برای اولین بار بازوبند کاپیتانی آتزوری را به بازو بست.

جیامپیرو کومبی و قهرمانی در جهان 

قبل از جام جهانی 1934، عنکبوت سیاه تصمیم به بازنشستگی از تیم ملی گرفت اما ویتوریو پوزو، مربی تیم ملی، او را راضی کرد که این بازنشستگی را تا پایان جام به تأخیر اندازد. از قضا، کارلو کرسولی که رقیب کومبی برای ایستادن درون دروازه ایتالیا بود و حتی در بازی مقدماتی با یونان در فاصله چهار روز به شروع مسابقات، درون دروازه ایستاده بود، در تمرینات و روی شوت پیترو آرکاری مصدوم شد تا کومبی در تمام مسابقات فیکس باشد و اتفاقاً در بازی‌های ایتالیا مقابل اسپانیا و اتریش، عکس العمل‌هایی حیرت‌انگیز نشان دهد. سرانجام او با تیم کشورش در حالی قهرمان جام‌ جهانی 1934 شد که در این جام هم کاپیتان تیم ملی آتزوری بود.

سالهای پایانی جیامپیرو کومبی

جیامپیرو کومبی تا نوامبر 1935 در تیم ملی ایتالیا پنج بازی دیگر هم کرد و آن گاه از فوتبال ملی کناره گرفت. او در مجموع 47 بار برای کشورش مسابقه داد. پس از جنگ جهانی دوم، او مدتی کوتاه از 8 آوریل تا 25 نوامبر 1951 در هیأت انتخاب‌کننده تیم ملی قرار گرفت. اندکی بعد، عنکبوت سیاه فوتبال ایتالیا در 12 آگوست 1956 درگذشت.