بیوگرافی جیانی ریوه را

جیانی ریورا

اختصاصی آسمونی / مهدی زارعی

عمده علاقه‌مندان به فوتبال، این ستاره 175 سانتی‌متری فوتبال آتزوری را با نام «جیانی ریورا» می‌شناسند. ریوه‌را در 18 آگوست 1943 در «آلساندریا» متولد شد و فوتبال خود را از تیم‌های پایه باشگاه آلساندریا شروع کرد و به سرعت نامور گشت؛ به طوری که در دوم ژوئن 1959 و درشرایطی که تنها 15 سال داشت، برای نخستین بار در سری A پیراهن بزرگسالان آلساندریا را در برابر اینتر به تن کرد. پاپ و پسر 15 ساله او طی یک سال 26 بار برای این تیم به میدان رفت و 6 گل به ثمررساند تا مورد توجه تمامی تیم‌های بزرگ فوتبال ایتالیا قرار گیرد. در سال 1960 این میلان بود موفق شد «ریوه‌را» را به خدمت بگیرد. مبلغ 200 هزارپوندی که میلانی‌ها برای جیانی پرداخت کردند، نام او را به عنوان گران‌قیمت‌ترین بازیکن تاریخ بر سر  زبان‌ها انداخت و خشم پاپ را برانگیخت. زیرا پاپ معتقد بود که پرداخت این مبلغ به یک پسر 15 ساله به هدر دادن پول می‌باشد.

گران‌قیمت‌ترین بازیکن تاریخ حضور در تیم ملی «ریوه‌را» جانشین «خوان اسکیافینو» ستاره اروگوئه‌ای میدان شده بود. درخشش جیانی در میلان یکی از عوامل مهم قهرمانی این تیم در لیگ سال 1962 بود و اندکی پس از پایان لیگ، جوان 18 ساله میلان به تیم ملّی دعوت شد. حالا او را به عنوان «پسرطلایی فوتبال ایتالیا» می‌شناختند و او در 13 می آن سال، در جام‌جهانی و مسابقه با آلمان غربی به میدان رفت. دیداری که (0-0) به پایان رسید. در کنار یاشین یک سال بعد نوبت به درخشش ریوه‌را در جام قهرمانان اروپا رسید. میلانی‌ها مقتدرانه‌تر از همیشه این بازی‌ها را پشت سرگذاشتند و سرانجام با پیروزی (2-1) مقابل بنفیکا پرتغال، قهرمان اروپا شدند. جیانی هم در پایان آن فصل پس از «لویاشین» سنگربان افسانه‌ای شوروی، دومین مرد برتر فوتبال اروپا شد. او در جام‌جهانی 1966 نیز عضوی از آتزوری بود امّا توفیقی کسب نکرد. مرد سال اروپا فصل 68-1967 رؤیایی‌ترین فصل بازی ریوه‌را محسوب می‌شد. زیرا او با میلان علاوه بر قهرمانی در لیگ ایتالیا، فاتح جام برندگان جام اروپا نیز شد و اندکی بعد پای به جام ملّت‌های اروپا گذاشت. ریوه‌را در نیمه نهایی در این جام در برابر شوروی مصدوم شد و فینال را از دست داده، از روی سکوها شاهد قهرمانی تیمش در اروپا بود. یک سال بعد افتخاری دیگر به کارنامه ریوه‌را اضافه شد. پس از دومین قهرمانی در جام قهرمانان اروپا و فتح جام بین‌قاره‌ای، او مرد سال اروپا در سال 1969 شد. زیر سایه ماتزولا طی این سال‌ها او نشان داده بود که یکی از بزرگترین پاسورهای تاریخ فوتبال جهان می‌باشد. هافبکی با کلاسی متفاوت، استیلی کم‌نظیر، توانایی بالا در دریبل و دارای تمامی خصوصیات یک فوق ستاره ریوه‌را سومین جام‌جهانی خود را در سال 1970 به شکلی متفاوت آغاز کرد. مربی تیم «فروچیو والکارجی» معتقد بود که از بین «ریوه‌را» و «ماتزولا» تنها یک نفر باید در میدان حضور داشته باشد. والکارجی ریوه‌را را روی نیمکت نشاند و نتیجه آن شد که آتزوری در سه بازی مرحله نخست تنها 1 گل به ثمررساند!

«ریوه‌را» جانشین «خوان اسکیافینو» هشت گل در دو بازی پس از آن و با شروع مرحله دوم، والکارجی تصمیم گرفت که بازی را با ماتزولا آغاز کرده و در نیمه دوم از ریوه‌را استفاده کند. این‌گونه بود که ماشین‌گلزنی آتزوری به کار افتاد و ایتالیا در برابر مکزیک و آلمان‌غربی 8 گل به ثمر رساند! با این وجود والکارجی در فینال مقابل برزیل مجدداً «ریوه‌را» را به نیمکت منتقل کرد و در شش دقیقه پایانی از او استفاده کرد تا ایتالیا به نایب قهرمانی بسنده کند. تداوم افتخارات با میلان پس از این جام، دوران درخشان او با میلان ادامه یافت. دو قهرمانی در جام‌حذفی اسکودتو (1972 و 1973) و دو فینال جام برندگان جام اروپا که اولی (1973) منجر به قهرمانی میلان شد و دومی (1974) مقامی جز نایب قهرمانی برای این تیم به ارمغان نیاورد. او در سال 1973 به صورت مشترک با دو بازیکن دیگر بهترین گلزن سری A شد. آخرین حضور او در جام‌جهانی به سال 1974 باز می‌گردد. جایی که او بخت بازی پیدا نکرد و ایتالیا نیز در دور ابتدایی جام حذف شد و جیانی نیز با 60 بازی ملّی و 14 گل زده به بازی ملّی خود خاتمه داد. ستاره ای روی لباس میلان پسرطلایی فوتبال ایتالیا در سال 1977 چهارمین قهرمانی خود را در جام‌حذفی ایتالیا تصاحب نمود. سال 1979 نیز آخرین سال حضور او در «روسونری» بود و کسب دهمین قهرمانی میلان در لیگ. به این ترتیب یک ستاره بر روی پیراهن میلان قرار گرفت.هافبک اسطوره‌ای میلان با 501 بازی و 122 گل زده به کار خود خاتمه داد. او پس از بازنشستگی، نایب رئیس باشگاه میلان شد. ورود به دنیای سیاست امّا هنگامی که سیلویو برلوسکونی در سال 1986 وارد باشگاه شد، ریوه‌را از مقام خود استعفا کرد و وارد دنیای سیاست شد. او به عنوان معاون «رومانو پرودی» یکی از وزرای ایتالیا شروع به خدمت کرد و اندکی بعد وارد اعضای اتحادیه اروپا شد. وی همچنین در کنار آریگوساکی و روبرتو باجو و زیرنظر سرمربی وقت ایتالیا ( چزاره پراندلی) برنامه‌های مربوط به فوتبال جوانان ایتالیا را سروسامان می‌داد.