حروف الفبای فرانسوی

الفبای فرانسوی، متشکل از 26 حرف از الفبای لاتین، هم بزرگ و هم کوچک، به همراه پنج دایکریتیک و دو حرف ترکیبی است.

A /ɑ/

B /be

/C /se

/D /de

/E /ø

/F /ɛf

/G /ʒe

/H /aʃ

/I /i

/J /ʒi

/K /ka

/L /ɛl

/M /ɛm

/N /ɛn

/O /o

/P /pe

/Q /ky

/R /ɛʁ

/S /ɛs

/T /te

/U /y

/V /ve

/W ‎/dubləve

/ "double v"‎X /iks

/Y ‎/iɡʁɛk

/ "i grec"‎Z /zɛd/

دایکریتیک‌ها

علائم دایکریتیک عمده عبارت‌اند از: اکسان تگو (´)، اکسان گغو (`) و اکسان سیغکنفلکس (ˆ)، تغما (¨)، و سدیی. دایکتریتیک‌ها هیچ تأثیری بر ترتیب ابتدایی الفبایی ندارند.

اکسان تگو (é): بر روی یک e نشان از تلفظ‌شدن به صورت ai در انگلیسی بدون اتحاد دو صوت دارد. در زبان فرانسوی مدرن، معمولاً یک é زمانی به کار می‌رود که ترکیبی از e و یک حرف بی‌صدا مانند s'، در گذشته استفاده می‌شده است: écouter < escouter. این نوع اکسان، در زبان انگلیسی، acute accent نام دارد.

اکسان گغو (à, è, ù): روی a یا u در وهلهٔ نخست برای تمییز کلمات متشابه‌الصوت است: à (به) در برابر a (دارد)، ou (یا) در برابر où (کجا). بر روی یک e نشان از تلفظ‌شدن به صورت /ɛ/ دارد. در زبان انگلیسی به این نوع اکسان، grave accent گویند.

سیغکنفلکس (â, ê, î, ô, û): بر روی یک a، e یا o به ترتیب نشان از تلفظ به صورت‌های /ɑ/، /ɛ/ یا /o/ دارد. (تمایز میان a /a/ در برابر â /ɑ/ در بسیاری از لهجه‌ها در حال از بین‌رفتن است). اغلب نشان از حذف یک حرف مجاور دارد (معمولاً یک s یا یک حرف صدادار). هم‌چنین برای تمایز میان حروف متشابه‌الصوت به کار می‌رود: du (ترکیب de و le) در برابر dû (اسم مفعول devoir به معنی «مجبوربودن به انجام عملی»؛ توجه شود که به این دلیل به صورت dû نوشته می‌شود که یک حرف e از کنارش برداشته شده است:deu).