روزه های حرام و مکروه کدامند

دیدگاههای مراجع تقلید سیستانی، وحید خراسانی، صافی گلپایگانی، سبحانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، موسوی اردبیلی، شبیری زنجانی، فیاض، صانعی درباره روزه های حرام ومکروه در این بخش آسمونی برای شما عزیزان به طور کامل شرح می دهیم. دعوت می کنیم تا پایان همراهمان باشید و ما از نظراتتان آگاه سازید.

نظر  آیت الله سیستانی

- روزه عید فطر و قربان حرام است و نیز روزی را که انسان نمی‏داند آخر شعبان است یا اول رمضان، اگر به نیّت اول رمضان روزه بگیرد، حرام می‏باشد.

- اگر روزه مستحبی زن با حق استمتاع شوهر منافات داشته باشد حرام است، و همچنین روزه‏ای که واجب است ولی روز معینی ندارد مانند نذر غیر معین، و در این صورت ـ بنابر احتیاط واجب ـ روزه باطل است و از نذر کفایت نمی‏کند، و همچنین است ـ بنابر احتیاط واجب ـ اگر شوهر او را از گرفتن روزه مستحبی یا واجب غیر معین نهی نماید، اگر چه با حق او منافات نداشته باشد و احتیاط مستحب آن است که بدون اجازه او روزه مستحبی نگیرد.

- روزه مستحبی اولاد، اگر اسباب اذیت ـ ناشی از شفقت ـ پدر و مادر شود حرام است.

- اگر فرزند بدون اجازه پدر یا مادر روزه مستحبی بگیرد، و در بین روز پدر یا مادر او را نهی کند، چنانچه مخالفت او موجب اذیتش که ناشی از شفقت اوست باشد باید افطار نماید.

- کسی که می‏داند روزه برای او ضرر قابل توجهی ندارد، اگر چه دکتر بگوید ضرر دارد، باید روزه بگیرد، و کسی که یقین یا گمان دارد که روزه برایش ضرر قابل توجهی دارد، اگر چه دکتر بگوید ضرر ندارد، واجب نیست روزه بگیرد.

- اگر انسان یقین یا اطمینان داشته باشد که روزه برایش ضرر قابل توجهی دارد، یا آن را احتمال بدهد، و از آن احتمال ترس برای او پیدا شود، چنانچه احتمال او در نظر عقلا بجا باشد، واجب نیست روزه بگیرد، بلکه اگر آن ضرر موجب هلاکت یا نقص عضو شود روزه حرام است، و در غیر این صورت اگر رجاءً روزه بگیرد و بعد معلوم شود ضرر قابل توجهی نداشته، روزه‏اش صحیح است.

- کسی که عقیده‏اش این است که روزه برای او ضرر ندارد، اگر روزه بگیرد و بعد از مغرب بفهمد روزه برای او ضرر قابل توجهی داشته ـ بنابر احتیاط واجب ـ باید قضای آن را بجا آورد.

- غیر از روزه‏هائی که گفته شد، روزه‏های حرام دیگری هم هست که در کتابهای مفصّل گفته شده است.

- روزه روز عاشورا و روزی که انسان شک دارد روز عرفه است یا عید قربان مکروه است.

نظر آیت الله وحید خراسانی

- روزه عید فطر و قربان حرام است، و نیز روزی را که انسان نمی داند آخر شعبان است یا اوّل ماه رمضان اگر به نیت اوّل ماه رمضان روزه بگیرد حرام است.

-  اگر زن به واسطه گرفتن روزه مستحبّی حقّ شوهرش از بین برود، نباید روزه بگیرد، و بنابر احتیاط مستحبّ اگر حقّ شوهر هم از بین نرود، بدون اجازه او روزه مستحبّی نگیرد.

- روزه مستحبّی اولاد، اگر موجب اذیت پدر و مادر شود حرام است.

- اگر فرزند بدون اجازه پدر روزه مستحبّی بگیرد و در بین روز پدر او را نهی کند، چنانچه مخالفت او موجب اذیتش باشد باید افطار نماید، و همچنین اگر مادر او را نهی کند و مخالفت او موجب اذیتش باشد.

- کسی که می داند روزه برای او ضرر ندارد، اگر چه طبیب بگوید ضرر دارد، باید روزه بگیرد، و کسی که یقین یا گمان به ضرر مورد اعتنا یا ترس آن را که منشأ عقلایی داشته باشد دارد، اگر چه طبیب بگوید ضرر ندارد، باید روزه نگیرد، و اگر روزه بگیرد صحیح نیست، مگر این که روزه برای او ضرر نداشته و قصد قربت کرده باشد، که در این صورت روزه اش صحیح است.

- اگر انسان احتمال بدهد که روزه برایش ضرر قابل اعتنا دارد و از آن احتمال ترس برای او پیدا شود، چنانچه احتمال او عقلایی باشد، نباید روزه بگیرد، و اگر روزه بگیرد باطل است، مگر در صورتی که ضرر نداشته و قصد قربت کرده باشد.

-  کسی که عقیده اش این است که روزه برای او ضرر قابل اعتنا ندارد، اگر روزه بگیرد و بعداز مغرب بفهمد روزه برای او ضرر قابل اعتنا داشته، باید قضای آن را به جا آورد.

- غیر از روزه هایی که ذکر شد، روزه های حرام دیگری هم هست که در کتابهای مفصّل ذکر شده است.

- روزه روز عاشورا بنابر احتیاط واجب جایز نیست، و روزه روزی که انسان شکّ دارد که روز عرفه است یا عید قربان مکروه است.

نظر آیت الله شبیری زنجانی

-  روزه عید فطر و قربان حرام است، و روزی را که انسان نمی‌داند آخر شعبان است یا اول رمضان اگر بخواهد روزه بگیرد باید به نیّت ماه شعبان روزه بگیرد و اگر به نیت اول ماه رمضان روزه بگیرد، حرام می‌باشد، همچنین اگر نیّت کند که‌ اگر ماه شعبان باشد روزه مستحبی و اگر ماه رمضان باشد روزه واجب می‌گیرم، چنانچه در مسأله 1577 گذشت.

-   اگر زن به واسطه گرفتن روزه مستحبی، حق شوهرش از بین برود، روزۀ او حرام است و بنابر احتیاط، از حقوق شوهر آن است که زن بدون اجازه او روزه مستحبی نگیرد.

- اگر پدر یا مادر روزۀ مستحب را به صلاح فرزند ندانند و از روی دلسوزی او را از روزه گرفتن بازدارند چنانچه روزۀ مستحبی فرزند سبب اذیت پدر یا مادر شود حرام است.

-  اگر فرزند بدون اجازۀ پدر و مادر روزۀ مستحبی بگیرد و در بین روز پدر یا مادر به جهت دلسوزی او را از ادامۀ روزه نهی کند -چنانچه ادامۀ روزه سبب اذیت یکی از آنها شود باید فرزند روزۀ خود را افطار کند.

- کسی که می‌ترسد روزه برایش ضرر داشته باشد، اگر چه دکتر بگوید ضرر ندارد نباید روزه بگیرد، و کسی که نمی‌ترسد باید روزه بگیرد، اگر چه دکتر بگوید ضرر دارد.

- کسی که می‌ترسد روزه برایش ضرر داشته باشد چنانچه روزه بگیرد، روزه‌اش صحیح نیست، مگر به جهتی- مثلًا ندانستن مسأله- با قصد قربت روزه بگیرد، و بعد بفهمد که ضرر نداشته است.

- کسی که نمی‌ترسد روزه برایش ضرر داشته باشد، اگر روزه بگیرد و بعد معلوم شود که روزه برای او ضرر داشته، روزه‌اش باطل است.

- غیر از روزه‌هایی که گفته شد، روزه‌های حرام دیگری هم هست که در کتابهای مفصّل گفته شده است.

- روزۀ روز عاشورا و روزی که انسان شک دارد روز عرفه است یا عید قربان، مکروه است.

نظر حضرت آیت الله العظمی فیاض

- روزه عید قربان وفطر حرام است، ونیز روزه ایام تشریق برای کسی که درمنی مناسک حج انجام می دهد وروزه روز شک رابه نیت ماه رمضان گرفتن وروزه نذر معصیت،که نذر کندچنانچه فعل حرام انجام دهد برای تشکر از خداوند روزه بگیرد حرام است، ولی برای انجام ندادن فعل حرام اشکال ندارد، ونیز روزه وصال - که به نیت روزه، سه شبانه روز چیزی نخورد - حرام است، ولی تأخیر افطار به شب دوم چنانچه به نیت روزه نباشد مانعی ندارد . روزه مستحبی بنده بدون اجازه صاحبش بنابراحتیاط واجب حرام است، روزه همسر چنانچه حق شوهر را از بین نبرد بنابراقوی مانعی ندارد، اما بنابراحتیاط مستحبی ترک آن بهتر است، واگر شوهر اورا منع نمود، بنابراحتیاط نمی تواند روزه بگیرد.

نظر  آیت الله مکارم شیرازی

روزه های حرام

- دو روز از سال روزه اش حرام است: عید فطر (اوّل ماه شوّال) و عید قربان (دهم ماه ذی الحجّه).

- روزه گرفتن زن (روزه مستحبّی) در صورتی که حقّ شوهرش از بین برود بدون اجازه او جایز نیست، و اگر حقّ او از بین نرود نیز، بنابر احتیاط واجب باید با اجازه شوهر باشد، همچنین روزه مستحبّی اولاد اگر اسباب اذیّت پدر و مادر شود جایز نیست، ولی اجازه گرفتن از آنها لازم نمی باشد.

- کسی که می داند روزه برای او ضرر دارد باید روزه را ترک کند و اگر روزه بگیرد صحیح نیست، همچنین اگر یقین ندارد امّا احتمال قابل توجّهی می دهد که روزه برای او ضرر دارد، خواه این احتمال از تجربه شخصی حاصل شده باشد یا از گفته طبیب.

- اگر طبیب بگوید روزه ضرر دارد امّا او با تجربه دریافته است که ضرر ندارد، باید روزه بگیرد و در صورت معلوم نبودن ضرر، می تواند یکی دو روز تجربه کند و بعد طبق دستور بالا عمل نماید.

- هرگاه عقیده اش این بود که روزه برای او ضرر ندارد و روزه گرفت و بعد از مغرب فهمید روزه برای او ضرر داشته، احتیاط آن است که قضای آن را به جا آورد.

- روزی که انسان شک دارد که آخر ماه شعبان است یا اوّل ماه رمضان، اگر می خواهد روزه بگیرد باید به قصد آخر شعبان باشد و اگر به نیّت اوّل ماه رمضان روزه بگیرد حرام و باطل است.

- غیر از روزه هایی که گفته شد روزه های حرام دیگری نیز هست که در کتابهای مفصّل گفته شده است.

 روزه های مکروه

- روزه روز عاشورا مکروه است، همچنین روزی که انسان شک دارد روز عرفه است یا عید قربان و روزه میهمان بدون اجازه میزبان نیز کراهت دارد.

نظر حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی

- روزه عید فطر و قربان، حرام است و نیز روزی را که انسان نمی داند آخر شعبان است، یا اول رمضان، اگر به نیت اول رمضان روزه بگیرد حرام می باشد.

-اگر زن به واسطه گرفتن روزه مستحبی حق شوهرش از بین برود، جایز نیست روزه بگیرد بلکه اگر حق شوهر هم از بین نرود، احتیاط واجب آن است که بدون اجازه او روزه مستحبی نگیرد.

- اولاد با نهی پدر ومادر مخصوصاً در صورتی که روزه گرفتن آنها موجب اذیت پدر ومادر باشد از گرفتن روزه مستحبی خودداری کنند.

- کسی که می داند روزه برای او ضرر ندارد، اگر چه دکتر بگوید ضرر دارد، باید روزه بگیرد و کسی که یقین یا گمان دارد که روزه برایش ضرر دارد اگر چه دکتر بگوید ضرر ندارد، باید روزه نگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست.

-اگر انسان احتمال بدهد که روزه برایش ضرر دارد، و از آن احتمال ترس برای او پیدا شود چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد، نباید روزه بگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست.

-کسی که عقیده اش این است که روزه برای او ضرر ندارد، اگر روزه بگیرد و بعد از مغرب بفهمد روزه برای او ضرر داشته، باید قضای آن را بجا آورد.

- غیر از روزه هائی که گفته شد، روزه های حرام دیگری هم هست که در کتابهای مفصل گفته شده است.

- روزه روز عاشورا و روزی که انسان شک دارد روز عرفه است یا عید قربان مکروه است.

نظر  آیت الله موسوی اردبیلی

- روزه عید فطر و قربان حرام است، و نیز روزی را که انسان نمی‏داند آخر شعبان است‏یا اول رمضان، اگر به نیت اول رمضان روزه بگیرد، حرام می‏باشد.

- اگر زن به واسطه گرفتن روزه مستحبی حق شوهرش از بین برود، و همچنین اگر شوهر او را از گرفتن روزه مستحبی جلوگیری کند، بنابر احتیاط واجب باید خودداری کند.

-  روزه مستحبی اولاد اگر اسباب اذیت پدر و مادر یا جد شود، جایز نیست، بلکه اگر اسباب اذیت آنان نشود، ولی او را از گرفتن -روزه مستحبی جلوگیری کنند، احتیاط واجب آن است که روزه نگیرد.

- اگر پسر بدون اجازه پدر روزه مستحبی بگیرد، و در بین روز پدر او را نهی کند، باید افطار کند.

-  کسی که می‏داند روزه برای او ضرر ندارد، اگرچه دکتر بگوید ضرر دارد،باید روزه بگیرد. و کسی که یقین یا گمان دارد که روزه برایش ضرر دارد، اگرچه دکتر بگوید ضرر ندارد، باید روزه نگیرد، و اگر روزه بگیرد، صحیح نیست، مگر آن که به قصد قربت بگیرد و بعد معلوم شود ضرر نداشته.

-  اگر انسان احتمال بدهد که روزه برایش ضرر دارد و از آن احتمال ترس برای او پیدا شود، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد، نباید روزه بگیرد،و اگر روزه بگیرد صحیح نیست، مگر آن که به قصد قربت گرفته باشد و بعد معلوم شود ضرر نداشته.

-  کسی که عقیده‏اش این است که روزه برای او ضرر ندارد، اگر روزه بگیرد و بعد از مغرب بفهمد روزه برای او ضرر داشته، باید قضای آن را بجا آورد.

- غیر از روزه‏هایی که گفته شد، روزه‏های حرام دیگری هم هست که در کتابهای مفصل گفته شده است.

- روزه روز عاشورا و روزی که انسان شک دارد روز عرفه است‏یا عید قربان،مکروه است.

نظر  آیت الله  صافی گلپایگانی

- روزه گرفتن در روز عید فطر و قربان، حرام است. و نیز روزی را که انسان نمی‎داند آخر شعبان است، یا اول رمضان، اگر به نیت اول رمضان روزه بگیرد حرام می‎باشد.

- اگر به واسطه گرفتن روزه مستحبی حق شوهر از بین برود، روزه بر زن حرام است. و احتیاط مستحب آن است که اگر حق شوهر هم از بین نرود، بدون اجازه او روزه مستحبی نگیرد.

- روزه مستحبی اولاد اگر باعث اذیت پدر یا مادر شود با نهی آنان حرام است، بلکه اگر از آن نهی نکنند ولی سبب اذیت آنان شود، یا -جد نهی نماید و روزه سبب اذیت او شود بنابر احتیاط واجب جایز نیست.

- اگر پسر بدون اجازه پدر، روزه مستحبی بگیرد، و در بین روز پدر، او را نهی کند اگر در مخالفت نهی اذیت می‎شود، باید افطار نماید.

- کسی که می‎داند روزه برای او ضرر ندارد، اگر چه دکتر بگوید ضرر دارد، باید روزه بگیرد و کسی که یقین یا گمان دارد که روزه برایش ضرر دارد، اگر چه دکتر بگوید ضرر ندارد، باید روزه نگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست.

-  اگر انسان احتمال بدهد که روزه برایش ضرر دارد، و از آن احتمال، ترس برای او پیدا شود چنان چه احتمال او در نظر مردم به جا باشد، نباید روزه بگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست.

-کسی که عقیده‎اش این است که روزه برای او ضرر ندارد، اگر روزه بگیرد و بعد از مغرب بفهمد روزه برای او ضرر داشته، بنابر احتیاط واجب باید قضای آن را به جا آورد.

-  غیر از روزه‎هایی که گفته شد، روزه‎های حرام دیگری هم هست که در کتاب‎های مفصل گفته شده است.

- روزه روز عاشورا و روزی که انسان شک دارد روز عرفه است یا عید قربان مکروه است.

نظر حضرت آیت الله العظمی سبحانی

- روزه عید فطر و قربان، حرام است و نیز روزی را که انسان نمی داند آخر شعبان است، یا اول رمضان، اگر به نیت اول رمضان روزه بگیرد، حرام می باشد.

 - اگر زن به واسطه گرفتن روزه مستحبی حق شوهرش از بین رود، جایز نیست روزه بگیرد، بلکه اگر حق شوهر هم از بین نرود، ولی شوهر او را نسبت به آن، از گرفتن روزه مستحبی جلوگیری کند، بنابر احتیاط واجب باید خودداری کند.

- روزه مستحبی اولاد اگر اسباب اذیّت پدر و مادر، یا جد شود جایز نیست، بلکه اگر اسباب اذیّت آنان نشود ولی او را از گرفتن روزه مستحبی جلوگیری کنند، احتیاط مستحب آن است که روزه نگیرد.

- اگر پسر بدون اجازه پدر روزه مستحبی بگیرد و در بین روز پدر او را نهی کند در صورتی که اسباب اذیت پدر شود، باید افطار کند.

- کسی که می داند روزه برای او ضرر ندارد، اگرچه پزشک بگوید ضرر دارد، باید روزه بگیرد و کسی که یقین یا گمان دارد که روزه برایش ضرر دارد اگرچه پزشک بگوید ضرر ندارد، باید روزه نگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست.

 - اگر انسان احتمال بدهد که روزه برایش ضرر دارد، و از آن احتمال، ترس برای او پیدا شود چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد، نباید روزه بگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست.

-  کسی که عقیده اش این است که روزه برای او ضرر ندارد، اگر روزه بگیرد و بعد از مغرب بفهمد روزه برای او ضرر داشته، باید قضای آن را به جا آورد.

- روزه روز عاشورا و روزی که انسان شک دارد روز عرفه است یا عید قربان، مکروه است.

نظر  آیت الله صانعی

- اگر زن به واسطه گرفتن روزه مستحبّی حقّ شوهرش از بین برود، نباید روزه بگیرد ; همچنین اگر شوهر او را از گرفتن

روزه مستحبّی (نه برای اذیّت آردن) منع آند، بنا بر احتیاط مستحب، باید خودداری کند.

- روزه مستحبّی اولاد اگر اسباب اذیّت پدر و مادر یا جدّ شود، جایز نیست ; بلکه اگر اسباب اذیّت آنان نشود، ولی او را از گرفتن

روزه مستحبّی منع کنند، احتیاط مستحب آن است آه روزه نگیرد.

 کسی  می داند روزه برای او ضرر ندارد، اگرچه پزشک بگوید ضرر دارد، باید روزه بگیرد، و کسی  یقین یا گمان دارد

و اگر کسی که روزه برایش ضرر دارد، اگرچه پزشک بگوید ضرر ندارد، نباید روزه بگیرد، و اگر روزه بگیرد، صحیح نیست.

اگر انسان احتمال بدهد آه روزه برایش ضرر دارد و از آن احتمال، ترس برای او پیدا شود، نباید روزه بگیرد و اگر روزه

بگیرد، صحیح نیست.

- روزه روز عاشورا و روزی آه انسان شک دارد روز عرفه است یا عید قربان، مکروه است.