فائو ، سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد

سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (FAO) یک سازمان تخصصی وابسته به سازمان ملل است که در سال 1945 تاسیس شد. برای کسب اطلاعات بیشتر و آشنایی با فائو ، سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد این بخش آسمونی را مطالعه نمایید چرا که اطلاعات مفیدی در همین مورد تهیه کرده ایم.

فائو ، سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد

آسمونی : فائو یا سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد از سازمان‌های بین‌المللی است که در زمینهٔ توسعهٔ کشاورزی فعالیت دارد. سازمان فائو در سال 1945 توسط 44 کشور عضو سازمان ملل متحد تأسیس شد. این سازمان از مرکز فائو و از طریق شبکه جهانی بالغ بر حدود نود اداره برای گسترش و مدرنیزه کردن کشاورزی، جنگلداری، شیلات و تأمین غذای مناسب برای همگان، به کشورهای در حال توسعه کمک می‌کند. هدف این سازمان، بالا بردن سطح زندگی و بهبود تغذیه مردم جهان، توزیع مناسب مواد غذایی در مناطق مختلف جهان و ایجاد امنیت غذایی است. مبارزه با سوءتغذیه با ارائه اطلاعات لازم به کشورهای مختلف؛ از دیگر اهداف فائو است که بازدهی کشاورزی و سطح تغذیه در جهان را افزایش داده‌است. مقر این سازمان واقع در شهر رم در کشور ایتالیا است.

فائو به اعضایش شامل اتحادیه ارو‍پا و 183 کشور خدماتی ارائه می‌دهد و در این راه با هزاران همراه در سرتاسر جهان، از سازمان‌های جامعه مدنی مانند گروه‌های کشاورزان و سازمان‌های بشر دوستانه تا دیگر موسسات ملل متحد، بانک‌های توسعه و بخش خصوصی، همکاری می‌کند.

اهداف اصلی فائو

چهار هدف اصلی فائو عبارتند از:

• مساعدت به کشورهای در حال توسعه با در اختیار گذاشتن امکانات فنی.
• کمک به دولت‌ها در جهت تعیین خط مشی و مشاوره در برنامه‌ریزی.
• جمع‌آوری، بررسی و انتشار اطلاعات.
• فعالیت به عنوان محلی برای تبادل نظر و گردهمایی ملت‌های فقیر و غنی با شرایط برابر.

پیشینه تاریخی فائو

1943 - در این سال 44 دولت در ویرجینیای ایالات متحده خود را به تأسیس یک سازمان دائمی در زمینه خواربار و کشاورزی متعهد کردند.

1945 - اولین اجلاس فائو در کانادا فائو را به عنوان یک سازمان تخصصی ملل متحد تأسیس کرد.

1951 - مرکز فائو از واشینگتن به رم تغییر یافت.

1981 - اولین روز جهانی غذا، 16 اکتبر (24 مهر) در بیش از 150 کشور جهان جشن گرفته شد.

1986 - بهره‌برداری از «آگروستات»، وسیع‌ترین منبع آمار و اطلاعات کشاورزی جهان، که اکنون فائوستات نام دارد، آغاز شد. به منظور تقویت سازمان‌های فعال در زمینه پیشگیری و کنترل و تا حد امکان ریشه کنی بیماری‌ها و آفات، سیستم پیشگیری اضطراری از بیماری‌ها و آفات گیاهی و جانوری فرامرزی، پی ریزی شد. فائو به منظور تمرکززدایی عملیات و کارآمد ساختن آیین‌نامه‌ها و کاهش هزینه‌ها، بازسازی قابل ملاحظه‌ای را از زمان تأسیس آغاز کرد.

از طرف سازمان ملل برای اولین بار به فائو این حق انحصاری داده شد که طی مراحلی به تولیدکنندگان اجازه دهد آب نارگیل را در بطری تحت شرایطی که طعم و خاصیت غذایی آن تغییر نکند تولید کنند. این عمل، موهبت بالقوه‌ای برای کشورهای در حال توسعه است.

مدیریت و امور مالی فائو

فائو از طریق اجلاس کشورهای عضو که هر دو سال یکبار برای بررسی کارکرد سازمان و تصویب بودجه و برنامه دو سال بعد برگزار می‌گردد اداره می‌شود.

اجلاس از میان کشورهای عضو، یک شورای 49 نفره را انتخاب نموده که به عنوان هیئت مدیره موقت سازمان عمل می‌کند. این اعضا در یک دوره سه ساله به صورت چرخشی کار می‌کند. این اجلاس همچنین مدیرکل را برای ریاست سازمان انتخاب می‌نماید.

سازمان فائو از هشت اداره تشکیل می‌شود که عبارتند از: امور اداری و مالی، کشاورزی، اقتصادی و اجتماعی، شیلات، جنگلداری، اطلاعات و مسائل عمومی، توسعه پایدار و همکاری‌های فنی.

بیش از 3700 کارمند در فائو مشغول کار هستند (1400 کارمند حرفه‌ای و 2300 کارمند خدمات عمومی) که علاوه بر اداره مرکزی، پنج اداره منطقه‌ای، پنج اداره محلی، پنج اداره ارتباطی و بیش از 78 سازمان کشوری را اداره می‌کند.

بودجه سازمان در دو زمینه اصلی صرف می‌شود: برنامه دائمی و برنامه منطقه‌ای.

برنامه دائمی مربوط به فعالیت‌های داخلی است، شامل: حمایت از کار عملی، راهنمایی کشورها در زمینه خط مشی و برنامه‌ریزی و طیف وسیعی از طرح‌های توسعه – بودجه آن از طریق کشورهای عضو و مطابق سطح مقرری اعلام شده توسط اجلاس تأمین می‌شود.

برنامه منطقه‌ای که اهداف توسعه فائو را تحقق می‌بخشد برای پروژه‌های مشترک بین دولتهای ملی و دیگر سازمان‌ها مساعدت‌های عمده‌ای فراهم می‌نماید.

اصلاحات فائو برای قرن بیست و یکم

از سال 1944، فائو در جهت تمرکززدایی عملیات و کارآمدتر ساختن آیین‌نامه‌ها و کاهش هزینه‌ها در معرض مهم‌ترین بازسازی از زمان تأسیس قرار گرفته‌است. به این ترتیب 50 میلیون دلار صرفه جویی در سال محقق شده‌است.

نکات برجسته این اصلاحات عبارتند از:

- استفاده بیشتر از کارشناسان کشورهای در حال توسعه و کشورهای در حال گذار.

- ارتباط گسترده با بخش خصوصی و سازمان‌های غیردولتی.

- دسترسی الکترونیکی بیشتر به اسناد و بانک اطلاعات فائو.

گزارش «اصلاحات فائو در هزاره جدید» خطوط کلی اقدامات فائو را برای تمرکززدایی سازمانی و توجه به فعالیت در زمینه اولویتهای کلیدی، مشخص می‌کند. در سال 1999 اجلاس «چارچوب استراتژیک پیشبرد برنامه‌های فائو تا سال 2015» را تصویب کرد که طی تبادل نظرهای گسترده میان کشورهای عضو و دیگر سرمایه‌گذاران فائو وسعت بیشتری یافته و برای برنامه‌ها و طرح‌های آینده این سازمان چارچوب قدرتمندی را تدارک می‌بیند.