نقد و بررسی فیلم قرمز 2

نقد و بررسی فیلم قرمز 2

مطمئن نیستم چه کسی این ایده را داده است که فیلم Red را به یک فیلم چند قسمتی تبدیل کنند.فیلم اول که بر پایه یک داستان کمیک گرافیکی بود،برای یک بار سرگرم شدن مناسب بود،اما هیچ چیز قابل ملاحظه ای در خود فیلم یا فروش متوسط فیلم نبود که ساختن قسمت دوم آن را توجیه کند.وجود Red 2 تعجب برانگیز است و دیدن این فیلم اصلا به اندازه فیلم قبلی لذت بخش نیست.بیشتر آن چیزی که در فیلم Red تازه و سرگرم کننده بود،دراین فیلم تازگی خود را از دست داده است.اینکه سطح این داستان طنز جیمز باندی (تعقیب و گریزهایی شبیه فیلم های جیمز باند) تا این اندازه پایین است که حتی دانش آموزان دبستانی هم می توانند خطاهای آن را مشخص کنند نیز مزید برعلت شده است. دیدن خراب شدن استعداد بازیگرانی چون هلن میرن،آنتونی هاپکینز و جان مالکوویچ در این فیلم احمقانه ،دور از انتظار است.

فیلم تعدادی بازنشسته (AARP) که در قسمت اول فیلم دیده بودیم را گرد هم می آورد (به استثنای مورگان فریمن،که شخصیت او در فیلم اول از دنیا رفت و همچنین ارنست بورگ ناین).شخصیت های فیلم عبارتند از:بازنشسته حرفه ای سازمان CIA،فرانک موسس (بروس ویلیس)،بهترین دوست او،ماروین باگز (جان مالکوویچ)،دوست دختر فرانک موسس،سارا (مری-لوییز پارکر) و یار قدیمی او در سازمان اطلاعاتی انگلستان MI6،ویکتوریا (هلن میرن).علاوه بر شخصیت های فیلم قبل سه فرد جدید نیز به آن ها اضافه شده اند: افسر جذاب روسی،کاتجا (کاترین زتا-جونز)،دانشمند دیوانه،ادوارد بیلی (آنتونی هاپکینز) و بهترین قاتل قراردادی جهان،هان چو بای (بایانگ هان-لی).آن ها گروهی را تشکیل داده اند که هر پنج دقیقه یک بار از کشوری به کشور دیگر می روند و حاصل آن هم چیزی جز نتیجه معمول جلوگیری از انفجار چمدان حاوی بمب هسته ای نیست.

کار این فیلم خیلی از گیج کننده بودن گذشته است،چرا که عدم همخوانی قسمت های مختلف آن به بیننده این اجازه را نمی دهد که به عمق احمقانه بودن آن پی ببرد.به عنوان مثال «حقه» ای که در انتهای فیلم زده می شود به قدری واضح است که نمی توان باور کرد که نقش منفی بسیار باهوش داستان نتوانسته از آن سر در بیاورد (او حتی می گوید «فکر نمی کردم این اتفاق بیافته»).خیلی پیشتر،مرگ تقلبی در قسمتی از داستان آنقدر خوب انجام شده که سازندگان نیازی به این نمی بینند که توضیحی در رابطه با چگونگی انجام این «حقه» ارائه دهند.دلیل آن واضح است،هیچ توضیح قانع کننده ای نمی توان یافت،پس زحمت توضیح دادن را نیز از دوش خود برمی دارند.این کار فقط تنبلی در نوشتن فیلم نامه را می رساند.کمی هم برای بیننده شعور قائل شوید.آیا این انتظار زیادی است؟

صحنه های حادثه ای در فیلم Red 2 ملقمه ای از صحنه های فیلم های (Fast & Furious) هستند.صحنه های اکشن در فیلم اول بیشتر هستند (عمدتا به خاطر مسائل مالی) اما یک صحنه انفجار هلیکوپتر هم هست که دو شخصیت فیلم سالم و سرحال از آن فرار می کنند.اگر دنبال هیجان باشید،اینجا خبری از آن نیست.شلیک ها و آتش بازی ها،تعقیب و گریز ها و صحنه های درگیری در حد PG-13 (استاندارد مشاهده فیلم برای کودکان زیر 13 سال با حضور والدین) طراحی شده اند و همه مکانیکی هستند و معمولا خبری از خونریزی در آن ها نیست و عموما هیجان برانگیز نیستند.می شود به این نتیجه رسید که کارگردان فیلم Dean Parison اخیرا خیلی تلویزیون تماشا می کرده است (9 سال از آخرین کار تئاتری و 14 سال از ساخت فیلم Galaxy Quest توسط او می گذرد) همه مشخصات فیلم از قبیل:انتخاب صحنه،استفاده ضعیف از widescreen (صفحه عریض) و تدوین درهم و برهم حاکی از ساخته شدن این فیلم برای تلویزیون هستند.

نقاط مثبتی هم در فیلم وجود دارند.ممکن است فیلم Red 2 به عنوان فیلم اکشن/کمدی،در قسمت اکشن ضعیف عمل کرده باشد اما در قسمت کمدی این ضعف را جبران می کند.اگرچه دیدن افراد پیر و کهنه کار پشت تفنگ های بزرگ در فیلم Red کهنه شده است،اما هنوز هم تماشای پرسه زدن برندگان جایزه اسکار مانند هلن میرن و آنتونی هاپکینز در اطراف بروس ویلیس به نحوی جالب است.حاضر جوابی بین بروس ویلیس و مری-لوییز پارکر تند و تیز است و جان مالکوویچ نیز سهم خود را با جک های تک خطی در این میانه ادا می کند.حس کلی فیلم Red 2 شادی بخش است اما تاریکی مضحک فیلم نامه،آن را طولانی تر از آنچه که باید باشد نشان می دهد.

سخت می توان قانع شد که فیلم Red 2 بدتر از بیشتر فیلم های کم مایه و اکشن در تابستان 2013 بوده است،البته این فیلم در سطح فیلم Red اصلی نیست.فیلم نکات مثبت خود را دارد اما در آخر مانند فیلم جیمز باند است که دوباره گرمش کرده باشیم (مانند غذایی که از یخچال در می آوریم و گرم می کنیم)…حتی نه مثل فیلم های خوب جیمز باند.